"Wat was je van plan?!" Zei luide schuwe stem.
Ik krabbelde meteen recht en keek de jongen aan. Hij had een grote aardappelneus en zijn gezicht stond op onweer.
"Ik keek alleen maar!"
Al snel hadden de anderen door dat er iets aan het gebeuren was en kwamen naar ons toe gelopen.
Ik had echt geen zin in dit gedoe , waarom kan niemand me met rust laten.
Ik draaide om en wou net weggaan maar de jongen met de aardappelneus greep me bij mijn schouders.
"Blijf van me af!" Schreeuwde ik verwoed en begon aan men schouders te rukken.
"Ho ho kalm blijven jij!"
Uiteindelijk kwam ik uit zijn greep en viel op de grond, snel duwde ik me recht.
"Jullie kunnen mij hier niet gevangen houden! Zien jullie het niet ? we zitten vast!"
Ik kookte van woede , waarom mag ik niet weg ?
"We kunnen je niet laten gaan." Zei één van de jongens die erbij was komen te staan.
"Waarom niet ? Ik ..."
Ik word onderbroken door een luide knal.
Ik draaide me om naar waar het geluid vandaan kwam. Mijn mond viel open .
De opening tussen de muren ging dicht, hoe is het mogelijk om zo'n muren te bewegen ?
Minho had hier niets over verteld tijdens de rondleiding , hoe hard ik ook aandrong Minho loste geen enkel woord over wat er achter de muren ligt. Het enige wat hij vertelde was over de Glade.
Nu was de opening bijna dicht. De jongen met de aardappelneus draaide naar mij om.
"Volgende keer laat ik je gaan." Zei hij woest en liep weg.
Ik stond daar nog altijd met men mond open naar de muren te staren. Dit moet allemaal vast een droom zijn. Want dit is gewoon krankzinnig! Ik kneep in men arm. Niks gebeurde. Zuchtend draaide ik om en begon naar het mollige jongetje te zoeken.
Ik vroeg aan een stel jongens of ze weten waar Chuck is , ze wezen naar het bos dat helemaal in een hoek ligt waar twee muren bijelkaar komen. Het was helemaal aan de overkant van waar ik stond dus zette ik het op het lopen.
Ik sprintte zo snel als ik er naar toe.
"Chuck ? ben je hier ?"
"Ik zit hier"
Ik liep er naar toe. Even bleef ik voor hem staan. Hij was niet alleen er zat een jongen naast hem.
"Ben jij de nieuwe nobie ?" Vroeg Chuck .
"Nobie ? Wat is dat nou weer?"
"De nieuweling"zei de jongen die er naast zat.
Ik keek hem aan hij had zwart bruin haar en diepe bruine ogen en hij was zeker 16 à 17 jaar.
"Ik ben Thomas"
Ik verstarde. Thomas? Die naam!
"Is er iets ?" Vroeg Thomas
Ik bleef hem aankijken. Er viel een stilte. Na een tijde verbrak Chuck de stilte.
"Kan jij je naam al herinneren ?"
"Melanie"zei ik snel
Thomas ogen werden groot er was herkenning in te lezen. Maar al snel veranderde hij zijn gezichtsuitdrukking.
"Ok ik denk dat het tijd is om je bed op te zetten" zei Chuck.
Hij stond op en liep weg.
"Ik zag wel die blik , je herkende mij"
Thomas keek mij aan.
"Herken jij mij ?" Vroeg hij
Ik schudde mijn hoofd.
"Ik herkende alleen je naam , mijn hoofd kreeg een klap en schoot je naam binnen."
"Dus....." Thomas kon zijn vraag niet afmaken want Chuck riep mij.
"Ik spreek je nog " zei ik snel en liep weg.
****
Na dat het bed geïnstalleerd was en we gegeten hadden was er een "feest" om mijn aankomst te vieren. Er werd een groot kampvuur aangestoken en werden er drankjes uitgedeeld .
Ik vond het maar niks , ik ken hier niemand ik heb geen idee wie deze mensen zijn . Ik ben pas deze morgend hier aangekomen en dan verwachten ze da ik ge feesten ? Het voelt allemaal maar raar aan. Misschien was ik een crimineel ofzo en hebben ze mijn geheugen gewist en me hiernaar toegestuurd als straf.
Mijn gedachten werd onderbroken door Minho.
"Kan ik je nu spreken over dat renner-gedoe?"
Ik klopte naast mij en Minho ging naast mij zitten.
"Ik heb het met Newt besproken en we hebben een idee"
"Vertel"
"Achter de muren ligt een groot doolhof. De maze.
We proberen nu al ongeveer drie jaar een uitweg te zoeken maar het is ons nog niet gelukt , misschien lukt het jou wel en..."
Ik onderbrak hem.
"Dat is echt een domme reden, waarom zou een meisje de uitweg wel weten te vinden en een jongen niet?"
"Wil je renner worden of niet? Het heeft me heel veel moeite gekost om ervoor te zorgen dat die niezelkop van een Newt akkoord ging dat jij renner word." Zei Minho een beetje geërgerd.
"Ik wil renner worden" zei ik zonder twijfel.
"Ok ik zie je morgenvroeg stipt zes uur aan het bos want ik moet je eerst nog veel laten zien en uitleggen."
Toen stond hij op en liep weg.
