my love - kkh ✓

^ dört ^

Three İdiots

Yurin
5 dakikalık yolum kaldi
Siz nerdesiniz

Minji
Ben de 7-8 dakikaya orda olurum sanırım

Mingyu
Ben çoktan geldim -_-

Yurin
Taam 3 dk ya yanındayım oppa~

Mingyu
Sie ordan
Pis yalaka

Yurin
Ama kızma banaa~

Mingyu
Kahve alırsan neden olmasın

Yurin
Benim Oppa'ma en sevdiğinden bi Jaka Chip Frappuccino

Mingyu
Timam kızmıyom ehe

Minji
Ya bana daa :((

Yurin
Unnie'me de en sevdiğinden bi Toffee Frappuccino

Minji
Eyw askm

Yurin
İyi hadi aldım kahveleri geliom

Mingyu
Timam

Minji
Oky

Yurin

Kahveleri alıp yanlarına geldim. ''Ben geldimm!" Ani bağırmamla irkildiler sanırım ki Mingyu dönüp ''Ne bağırıyon lan mal? Korktuk." dedi. "Tamam ya kızmayın aa. Neyse alın bakalım kahvelerinizii."

''Kendine almadın mı la?'' dedi Minji. ''Hee aldım, hem de on dene. Böyle bol bol kilo verdiriyor ya o.'' dedim. Mingyu da ''Kıza ne kızıyorsun lan mal.'' diyince oflayarak içeri stüdyoya attım kendimi. Hızlıca bilgisayarı çıkartıp höperlörün kablolarına taktım. Mingyu da gelip ''Kızım sakin ol daha 5 gün var.'' dedi. ''Mingyu'cuğum iyi hoş diyorsun da kareografi bulmak kolay mı?'' diyince Mingyu da haklısın dedi ve Minji ile oturup başlamam için beni beklediler.

''Doğaçlama ilerleyeceğim önce, hoşumuza giden hareketleri kareografide kullanırım daha kolay olur bence. Ama önce melodiyi dinleyin bakalım olmuş mu?'' dedim ve onlar da tamam anlamında başlarını salladılar. Melodiyi beğendiklerini söylediklerinde resmen rahatlamıştım. Sonra da fikir alırım diyerek onları da kaldırdım ve hep beraber eğlenerek doğaçlama yaptık. Eh 3-5 hareket de bulduk birleştirdik derken nakarat kısmını hallettik. Akşam olduğu için de evlerimize dağılmaya karar verdik.

Otobüsten indiğimde hava daha da kararmıştı. Evimden geçerken HYBE Ent.'e çok uzak olmayan bir sokaktan geçiyordum. Her ne kadar dövüş sanatları üzerine yıllarca eğitim almış ve ustalaşmış da olsam evime giderkenki ara sokaklar beni ürkütüyordu. Şirketi gördüğümde ara sokaktaydım ama korkularımı umursamadan durup eğilerek şirkete saygı selamı verdim.

Tam arkamı döneceğim sırada belimde bir el hissedince bastım çığlığı. Diğer eli ile de ağzımı kapatınca bir şekilde dönüp attım okkalı bir yumruk. Eh belki biraz fazla okkalı kaçmış olabilir çünkü çocuk yerde burnunu tutuyordu. ''Amacım kötü değildi, ah burnum!'' diye bağırdı.

''Amacım kötü degil miş-miş. Pışığkk yerler mi olum bu numaraları. Elini belimde hissettim, üstüne de ağzımı kapattın, ne amacım kötü değildisi lan!'' diye çıkışınca cevap vermedi. Histerik bir kahkaha attım. Sonra elini burnundan çekince burnunun kanadığını fark ettim. ''B-burnum. Ka-kanıyor!'' diye acı içinde bağırdı. ''Oh olsun, pis sapık.'' dedim. Ama iyi de, sapıklar genelde soğuk kanlı olmaz mı? Onca şey yapıyorlar sonuçta. Bu çocuk niye ağlayacak duruma gelmişti? Her neyse umrumda değildi, eve gitmek için arkamı dönmüştüm ki bi ses duyunca irkilip çocuğa döndüm

Bayılmıştı. DUR NE? BAYILMIŞ MI! ''Neden her şey beni buluyor amına koyayım..'' diye kendi kendime yakınıp zaten üç-beş adım kalmış olan evime götürdüm onu. Bir de sırtımda merdivenden üç kat çıkardım. Şaka gibi resmen şu an burnunu yumruklayıp kanattığım için evime sapık almıştım. Hem de bayıldığı için sırtımda 3 kat taşıyarak!

Ama önlemimi alıp bağlamıştım da onu. Eh bir zahmet o kadar da yapalım yani çocuk sapık sonuçta aq.

-
arkadaşlar ben mal mıyım, bu kitap ne, kınıyorum kendimi hemen.

A

yrıca kusura bakmayın uygulamaya giremedim birkaç gün, sorun vardı açmadı.