You Left Me Alone (Completed) [Editing]

Chapter 5 "Bestfriends?"

Chapter 5 "Bestfriends?"

Mizuki's POV

I was driving ng biglang tumawag si mama. (anak asan ka na?)

"mom malapit na po." 1km nalang nandun na ako sa  meeting place. :) I'm really excited to see them. I missed my mom too. Kung bakit naman kasi kaylangan niya pa akong ilipat sa ibang school at ilayo ako sakanila ni Dad.

pagkababa ko ng kotse ko, nalanghap ko agad ang sariwang hangin. Sa Manila kasi polluted air nalang malalanghap mo :) Naglalakad ako nang makasalubong ko si mama. "Mom!" then i hugged her tight. "I missed you." sabay halik sa pisngi.

"I missed you too mizu, my girl. How's school?" medyo nag-isip pa ako bago makasagot sakanya pero sinabi kong "okay lang po, ma. Everythings fine :)" Nakita ko naman ang ngiti niya sa labi. I missed those smiles na pagbangon ko sa umaga yun ang makikita ko at sasabihing 'anak, breakfast is ready..' 

 Naglakad na kami sa papunta sa table namin, nasa beach restaurant kasi kami. Pagkarating ko dun ay nakita ko si dad na nakaupo at nagbabasa.. Hahaha! I missed his sermons and advices. Hahaha! Si daddy nahilig sa pagbabasa ng kung ano ano. Ewan ko, sabi niya kasi sakin, naging interesado daw siya sa culture ng philippines kaya ayan, kug ano ano ang binabasa. Lumapit ako sakanya at niyakap ko siya.. "Hi, dad. Muah :*" sinarado niya ang librong binabasa at nginitian niya ako "Kamusta ang baby girl ko? May nanliligaw?" Natawa naman ako sa tanong niya. "Dad naman e! Alam mo naman na hindi ako nagpapaligaw.." ngumisi siya, "aba dapat lang! Dahil kayo niz--" nagulat ako kasi hinampas ni mam si dad. "Aray naman honey, bakit mo naman ako hinampas?"

"Dad naman kasi, you can't dictate your daughther kung sino ang papakasalan niya no!" ayan nanaman tayo. Hahaha! Si dad kasi paulit ulit niyang sinabi sakin bago ako lumipat dito sa philippines na bawal daw akong mag boyfriend kasi yung bestfriend ko lang daw ang para sakin. Botong boto kasi sakanya si Dad. Maliliit palang kami, siya na ang nangangantiyaw samin na kami ang magkakatuluyan. 

"hindi ko naman siya dinidiktahan. Sinasabi ko lang." tapos tumingin siya sakin.. "Diba baby?" tumango nalang ako. Kasi kapag tumanggi ako, kung ano anong pangaral nanaman ang sasabihin niya sakin na hindi daw mapagkakatiwalaan ang ibang lalaki kasi baka daw saktan at lokohin daw ako. Basta kung ano ano para lang matakot akong mag boyfriend. Isa lang kasi akong anak. 

Masaya naman ako kasi gusto nila ang bestfriend ko para sakin, gusto ko din naman siya para sakin e. Bata palang kami, siguro nga noon, puppy love iyon. Pero kasi ngayon ewan ko kahit hindi kami nagkikita, kahit matagal ko na siyang hindi nakikita, pakiramdam ko ang lapit lapit niya sakin.. Baka nga may girlfriend na yun ngayon e..

Natapos na ang pag aantay namin dahil dumating na si Tita Fujiko. As expected, ang ganda niya pa rin kagaya ng dati.

Napatingin siya sakin at natuwa, "Ang laki mo na ah, last time I saw you, you were this small. Hahahaha!" tapos nagtawanan narin sila mom. Ewan ko pero ako kasi hindi natawa. Siguro pare pareho na silang matatanda kaya sila sila ang nakakaintindi sa mga sense of humor ng isa't isa. 

Niyakap ko siya at nag beso beso. "You don't have to be formal mizuki. Para namang strangers tayo niyan.. haha" tapos nginitian niya ako. 

Tumingin ako sa likuran niya.. pero as expected, wala si Tito. Yung asawa ni Tita Fujiko. Ewan ko ba dun, kahit kelan hindi ko yun nakausap. Kapag naman tinatanong ko kila dad, sinasabi niya na mabait daw yun at maasikaso. Magbebestfriend daw kasi silang apat, masyado lang daw talagang workaholic si tito kaya hindi siya sumasama sa mga ganito.

"Nagkita na ba kayo ni--" naputol ang sasabihin ni Tita bigla siyang kinausap ni mama. Kaya ako, tumahimik nalang at tiningnan ang dagat. 

Nagtaka ako kasi tumigil ang pagtatawanan nila "Oh anak nandyan ka na pala!" tapos naramdaman kong tumayo si Tita fujiko sa kinauupuan niya. Ewan ko, pero nanigas ako sa kinauupuan ko. Hindi ako makagalaw o makalingon manlang.  

"Oh anak, nandyan na siya oh." sabi sakin ni daddy na ang lawak lawak ng ngiti. kinakabahan ako.. "Mizu.." yung boses na yun.. Unti unti ko siyang tiningnan at sa gulat ko ay napanganga ako. 

nagtitigan lang kaming dalawa. Siya ngiting ngiti habang ako naman ay napanganga sa gulat. This isn't happening.. 

Imbis na mairita ako sa nakita ko, naguilty ako. Hindi ko alam kung anong ihaharap ko sakanya. Nakakahiya.. 

Lumapit siya sakin at bumulong.. "Surprise." at nakita kong muli ang nakakaloko niyang ngiti. all this time.. yung inaantay ko at gustong gusto kong makita ay matagal na palang nasa tabi ko.

Hindi ako nagdalawang isip at hinila siya palayo kila mama. Nagtaka naman sila, bukod kay mama "Now you know kung bakit kita pinalipat." Nginitian ko siya.. Ang totoo kasi niyan, sa St. Angel's ako nag aaral dati. Yung school na yun ay pag aari namin kaya nagtaka ako kasi bigla niya akong pinalipat sa ibang school. pero ngayon alam ko na..

Dinala ko siya sa may sea side. "B-bakit hindi mo sinabi sakin?" Nahihiya kong tanong. Tapos siya naman umaktong nag iisip. "Hahaha! surprise maybe?"

Napatungo ako, "Sorry.. Hindi kita nakilala. Sorry talaga." Tapos natawa naman siya tapos ginulo niya ang buhok ko like the old times.. "Wag ka ngang ganyan. Nagpapacute ka ba sakin? hahaha! Don't worry, ako din naman e, hindi kita nakilala agad. Natandaan lang kita nung nakita ko kung pano ka nagsungit." tapos natawa siya ulit. 

Siya ang dahilan kung bakit ako napapahamak, siya ang dahilan kung bakit maraming galit sa akin sa school pero best friend ko siya.. Ngayon naiintindihan ko na. Kaya pala sa tuwing iniinis niya ako, hindi ko magawang magalit sakanya, kaya pala kahit gusto kong umiwas sakanya hindi ko magawa.. kaya pala nung mga oras na tinalukuran niya ako ay nasaktan ako.. dahil pala iyon sa siya yung best friend ko.. Si Kazuya Takano. 

Tumahimik kaming dalawa.. Pero pinutl niya ito at nagsalita. "naaalala mo pa ba yung mga sinabi ko sayo bago tayo magkahiwalay noon?" Bago kami nag hiwalay? Para namang wala siyang sinabi noon..

 "I think wala ka namang sinabi." sabi ko sakanya.

"Ah baka hindi mo na maalala o talaga hindi mo narinig." 

"Sorry."

Ginulo niya ulit ang buhok ko "Ano ka ba! Okay lang! Hindi naman masyadong importante 'yon" napansin kong medyo lumungkot ang expression ng muka niya pero mabilis iyon napalitan ng ngiti. Hindi ko nalang iyon pinansin kasi baka namalikmata lang ako.

 Bumalik kami kung nasaan sila mama na nagkkwentuhan at kumakain. Umupo na kami ng magkatabi. "Oh ano? ayos na kayong dalawa?" tanong ni mama. Tumango nalang ako.

Tawanan ng tawanan sila mama pero kaming dalawa ni kazu ay tahimik lang. Siguro nga matatanda na talaga sila. hahaha. 

Pigla naman niya akong kinalabit sa ilalim ng lamesa. Napatingin ako sakanya. "Mizu," tapos sumenyas siya na lumabas kami at pumunta sa balcony.

"Oh, bakit?" tumigil ako sa pagkain at nakinig sa sasabihin niya. "Wag mo na akong sungitan sa school ha?" muntik na akong mabilaukan sa sinabi niya. Inaamin ko naman na naging masungit ako sakanya kaso parang ang ano e.. 

Ngumiti ako, "Oo naman, kazu.." may bigla akong naalala "Kaso ano.."

Nag alala naman ang expression niya "Ano..?"

"Ano kasi, hindi man natin aminin, pero maraming galit sakin dahil sayo."  natahimik siya sa sinabi ko. Kasi kung magiging close kami, the fact that alam ko ng siya yung bestfriend ko, malamang hindi ko na siya magagawa pang iwasan. "Mataas na rin ang reputation mo. Baka--"

"Iniisip mo ba na dahil sayo, bababa ang reputation ko sa school?" Umuling siya, "I don't care about my reputation mizu at dun sa nagagalit sayo, wala naman silang magagawa hindi ba? Mag bestfriends tayo. Pati bakit ka pa ba kasi naghahanap, e nandito naman ako. Kung ayaw nila sayo, ako gusto ko sayo...." G-gusto?? Namula ako sa sinabi niya.

"Gusto ulit kitang makasama kagaya ng dati k-kasi.. gusto talaga kitag maging kaibigan." Hopes down. 

 Pero syempre kahit papano napangiti niya ako sa sinabi niya. Oo nga naman, hindi ko nanaman kaylangan maghanap ng ibang kaibigan dahil nandyan nanaman siya.. wala akong dapat ipag alala.

pagkatapos ng pag uusap naming iyon, sinabi namin na uuna na kaming umuwi. Hinatid niya ako sa bahay ko "Mizu, kita nalang tayo bukas" tapos nginitian niya ako bago siya umalis.