You Left Me Alone (Completed) [Editing]

Chapter 78 "The last thing"(last chapter)Part1&2

Chapter 78 "The last thing"

Part 1

"Saan tayo pupunta?" tanong ko pagkatapos kong makasakay sa isang kotse. "Wait. I don't remember na may dala ka nito?" He just smiled at me.

"I rented it for this day." Then he kissed my forehead. And I smiled. "So you were expecting this? *laugh*"

"I guess. Hahaha!" tapos nag drive na siya.

Hindi ko alam kung saan kami pupunta. Can you consider this cheating? Siguro naman maiintindihan nila diba? Siguro naman ramdam nila kaya hindi na sila tututol dito.

Gusto ko lang naman siya makasama ulit ng walang iniisip na iba. Hindi ko kasi talaga maisip na mawawala talaga siya sakin.

Tumingin ako sakanya.. Mamimiss ko talaga siya..

Hindi ko talaga kayang makita na kinakasal siya sa iba.. hindi ko kaya..

masakit.. Pero pinili ko ito diba? Pinili kong pakawalan siya para saming dalawa kaya dapat tanggapin ko.

"Thinking something?" tanong niya sakin habang nagdadrive siya. Iniisip ko lang ang mangyayari sakin kapag wala ka na..

"Kazu? Sa tingin mo, tama kaya 'to?"

"Oo, tama lang 'to. Ngayon na nga lang ulit tayo magkakasa mal-"

"No, not that.." tumingin ako sakanya. "Yung pinili ko, yung pinili natin."

biglang lumungkot yung muka niya.. "Kahit naman hindi natin gusto mizu, wala tayong magagawa. Unless.." ramdam kong binagalan niya yung pagpapatakbo niya. "Unless kung sasama ka sakin.. we could just runaway.." napatahimik ako sa sinabi niya.

Runaway.. Gusto ko..

pero mali kasi. Bata pa kami. "Kazu.. hindi pwede yun." malungkot kong sabi. Hindi na niya napigilan at pinarada niya ang kotse sa tabi ng kalsada. Hinawakan niya yung kamay ko. "Bakit ba mali? I love you, you love me. And I think we can hadle this. If you just insist."

Umiling ako. "No.."

"so matitiis mo nalang na makita na ikasal ako sa iba ganun ba?"

Ngumiti ako ng mapait. "Hindi.. Kasi hindi naman ako manonood. Seriously, are you expecting me na pupunta ako sa kasal niyo? hahaha. Hindi ko kaya yun kazu. Hindi ko kaya. Masakit na nga na alam ko na ikakasal ka sa iba, dadalo pa ako? Hindi ba parang sobra na yun?" and my tears just went out. Tsk. Ayokong umiyak pero tuwing kasi naaalala ko hindi ko mapigilan ang mga nararamdaman ko. Ang sakit sakit kasi.

"I'm sorry.. Sorry mizu.. dahil sakin nasasaktan ka ng ganito. Kahit kaylan hindi ko ginusto na saktan ka pero hindi maiiwasan yun di ba? Pati masakit din naman para sakin. If only we can do anything to stop dad."

"Yun na nga. Daddy mo na ang nakaharang.." tapos niyakap niya ako.

"Gusto mo ba munang umuwi? or dun nalang tayo sa bahay ko." sabi niya habang haplos haplos ang buhok ko. "Akala ko ba magsasaya tayo ngayon? Hindi ba tayo lalabas? manonood ng sine o kakain sa labas?"

"*laughs* yun lang ba ang naiisip mo? hahahaha. Kahit naman hindi na tin gawin yang mga yan.. siguro ako kasama lang kita masaya na ako.. Ewan ko lang sayo kung magiging masaya ka." tapos tumingin siya sa mga mata ko.. tapos pinunasan ang mga luhang bumagsak mula sa mata ko

"Don't cry okay? Gusto ko ngayong araw yung tayong dalawa lang. I just missed you so much." niyakap niya ako ng mahigpit.. "Sobrang namiss kita. And you don't know how jealous I am kapag nakikita kong magkadikit kayo ni Bryan. Napapaisip ako na hindi ka na sakin kung hindi sakanya na.. Hindi mo alam kung gaano kasakit sakin.."