You Left Me Alone (Completed) [Editing]

Chapter 50 "Just smile"

Ate Gelly's Note: 

     Dahil sa love daw ni ate si shin, I dedicate this chapter to her. :)) thanks for loving him. :))) Nga pala dun sa mga nagmemessage sakin, sorry kung hindi ko agad kayo narereplyan. Busy lang talaga si ate gelly. Ngayon kasing summer may voice lessons / practice ako. Pati kumakanta kami sa mga seminars.. :)) Kaya sana maintindihan niyo :)) Thank you. Pero syempre, lagi parin akong mag uupdate. :)) Ako hindi mag uupdate? IMPOSIBLE! hahahaha! Kung hindi man, may BIG BIG REASON NAMAN! ahhaha! :))))

 

----------------------------------------------------------------------------------------> mizuki sa side :))

Chapter 50 "Just smile"

 

 

Mizuki's POV

 

 

nang hindi ko na nakikita pa yung likod ni kazu, may kung anong naramdaman ako.. Napatungo nalang ulit ako, at alam ko naman sa sarili ko na umiiyak ako.. wala na siya..nang masagi sa isip ko yun. Napahagulgol na ako. Antagal! antagal niyang mawawala! Mahirap!

Napaluhod nalang ako. 

Ano nang mangyayari sakin??? Araw araw nalang ba ako malulungkot?? Magiging masaya lang ba ako kapag tatawag siya?? tapos pagkatapos ng tawag niya.. wala na? wala na lahat ng sayang yun? Mahirap mawalay sa taong mahal mo..

Dapat ba sumama nalang ako? Pero sigurado akong hindi ako papayagan nila mama na umalis ng bansa. Pati baka maging sagabal lang ako sa trabaho niya kapag nandun ako.. Ano nang gagawin ko??

Hindi ko napansin na kanina pa pala nasa tabi ko sila misa.. at kinakausap ako. Hindi narinig ang mga sinabi nila kanina. 

"mizuki are you okay?" tanong ni Ryu.. 

okay?

"ano bang klasing tanong yan? Halata naman na hindi siya okay no!" sigaw ni kaoru. 

okay? tss. kagabi, kanina, pinilit kong maging okay.  Kaya ko lang naman nagawang maging okay kagabi at kanina ay dahil nasa tabi ko pa siya.. Pero ngayon... wala na siya. Matagal pa siya babalik..

Inakay na nila ako pabalik sa sasakyan..ako naman, walang imk. Pasensiya na kayo mga kaibigan ko ha? Iniintindi niyo pa ang maarteng katulad ko.. Pero buti nalang nandyan sila..

 umupo ako sa likuran. Kung saan kami palihim na naghalikan ni kazu nung araw ng birthday ko.. :'( ano ba yan. ayaw tumigil ng luha ko. Kasi naman, kahit saan ako tumingin. Lagi ko siyang naalala. Dahil siya lang naman ang lagi kong kasama. Pakiramdam ko nga. Siya na ang lahat lahat ko eh. Magulang ko, pinsan ko, kaibigan ko, boyfriend ko. Pakiramdam ko, siya ang lahat ng yun. 

Umagos na nang umagos ang luha ko. Hindi ko na talaga mapigilan.. Inilagay ko nalang ang dalawang kamay ko sa muka ko, para matakpan ang muka ko. Tapos naramdaman ko naman na tumabi sakin si Ryu at Toma. Tapos may sinabi sila na lalo pang nagpahagulgul sakin.