You Left Me Alone (Completed) [Editing]

Chapter 72.1 "Hindi ko kaya. Ayoko."

Angel Lee's Note:

Guys! waley ako pasok! wahahaha! baka tayo. So ang haba pa bakasyon! xD sana sipagin ako ng sipagin sa pag uupdate! :))))) Alone na alone ako dito sa house! They left me. xD De, nagpaiwan talaga ako. Kasi nakakatamad magbyahe, pupunta pa ng manila, mamasyal lang. Tsk. Dito nalang ako sa bahay, wattpad nalang. Masaya pa ako. HOHOHO ^__^V And oo nga pala, I'll make same changes okay? Hindi naman niya maapektuhan ang story eh. Babaguhin ko lang yung info sa past nila kazu kung bakit ganun yung age nila kahit 4th year high palang. Ia-apply ko nalang yung K-12 kasi baka yung iba hindi alam yung sa tungkol sa ibang countries kaya baka malito sila. Okie? Hahaha! =)) 

Pasensiya sa title ng chap na 'to ha? Hahaha. Kasi dun talaga ako nahihirapan ih. Kaya nga nalalagyan ko lang yan ng title kapag tapos na ako magtype ^_^V

I dedicate this to him kasi sabi niya. HAHAHA! Jokie Jokie! ^__^V Pati binasa niya yung oneshot ko at di lang yun, nagvote and comment? HAHAHA!! O sige. Have a nice day! 

Chapter 72.1 "Hindi ko kaya. Ayoko."

Alisa's POV

Nang nakapag paalam na ako kay mizuki, pumunta na kami sa kotse. At syempre inaalalayan ako ni kazu. Pagkapasok namin, napansin ko na iba ang mood niya. He was smiling at me.

Na kakaiba naman para sakin. Think of it. He is smilling. Kasi usually he doesn't smile like that. Madalas yung half smile lang. Pero ngayon..

Siguro crush niya si Mizuki? May gusto siya kay mizuki? 

Tsk. Oo hindi magandang mag isip ng ganito pero si mizuki lang naman yung kasama niya bago kami pumasok ng kotse. Pero normal lang naman yun diba? Celebrity si mizuki. Kaya siguro ganun. 

Pati kaibigan ko siya. dapat hindi ako mag isip ng ganito. 

"Kazu?" tawag ko sakanya.

"Oh?"

"I'm curious about that pendant." sabay turo ko dun sa pendant na hugis susi (a/n: Well susi naman talaga siya. Hahaha. Naalala niyo pa ba nung birthday ni mizuki? Diba binigyan siya ni kazu ng heart na necklace? Yan ang susi. HOHOHO xD)

"Ha? O anong meron dito?" -kazu

"uhh. Wala naman. Lagi mo kasi siyang suot. Ano bang meron diyan?"

"Bigay siya ng taong importante sakin." simpleng sabi niya. Pero nakita ko, ngumiti siya.

"Eh? Sino?" tanong ko

"bestfriend ko." yung paraan ng pagsasabi niya parang may kung ano.. Hindi ko siya maexplain pero parang.. nagseselos ako? -

"may bestfriend ka? Anong pangalan?"

"Basta. Makikilala mo din siguro siya."

Pagdating namin sa bahay. Ininom ko na yung mga gamot ko. Habang umiinom ako, narinig ko yung pagsasara ng pinto ng ni kazu. Haaay. Ganito nalang palagi. He's always like that. Parang nakatira na siya sa kwarto niya. Lumalabas lang siya kapag may kailang ako o may kailangan siyang gawin. Hindi ko nga alam kung nag aalala ba talaga siya sakin kasi parang oo na hindi eh.

at sa totoo lang, may alam ako na hindi niya alam...

alam ko na..

...

..

..

..

...

May girlfriend siya sa pilipinas.

Oo. Alam ko. Alam ko pumunta siya dito ng may girlfriend pa siya. Nung nalaman ko yun, kinabahan ako kasi baka iwan niya ako. Kaya ang ginawa ko, tinanong ko si daddy tungkol dito. At sabi niya, siya na daw ang bahala. I trust my dad so hindi na ako nabahala. At hindi narin ako nag aksaya ng oras para alamin kung sino yung babae.