You Left Me Alone (Completed) [Editing]

Chapter 72.2 "The Beginning of The End"

Angel Lee's Note:

  Sorry for the late update. School works lang.  

Chapter 72.2 "The Beginning of The End"

Mizuki's POV

Tsk. Hindi ko aakalain na lalala 'tong nakakainis na ubo na 'to. Uminom naman ako ng gamot kagaya ng sinabi ni kazu. Pero wala eh. Wa effect sakin. Halos maghihingalo na ata ko kakaubo. Di ako makahinga ng maayos. Ubo kasi ng ubo.

Oo nga pala, 3 days na kaming di nagkikita ni kazu. Waah. Miss ko na siya. Kaso ako naman nagsuggest na tumigil muna kami kasi baka mapaghalataan na sa sobrang dalas ng paglabas naming dalawa. Nagtatamputampuhan nga si bryan nung una eh. Pero wala, lumambot daw siya kasi daw may sakit daw ako at love na love niya daw ako.

Ayy nako kung hindi ko lang talaga mahal si kazu aba baka nainlove na ako dito kay Bryan. Hanep mag alaga eh dinaig pa doctor. Tss. Masyado kasing O.A Paospital daw? Tss. Ubo lang eh.

*Ubo* *ubo*

*Ubo* *ubo*

*Ubo* *ubo*

*Ubo* *ubo*

Tapos naramdaman ko naman na may humihimas ng likod ko. 

"Aish. Dapat kasi nakinig na sakin eh. Tara na sa ospital. Baka kung ano pang mangyari sayo. Baka patayin ako ni mama niyan kapag nalaman niyang nagkakaganyan ka." =___=

"Nag aalala ka ba talaga sakin?" Kasi naman eh!

"Sobra. Tatalon na ako sa tulay kapag namatay ka."

"OA mo! Kapag may ubo, mamamatay agad? Tsk. Gusto mo na ata akong mamatay eh."

"Tsk. Edi parang sinabi mo na rin na gusto kong mamatay. Mahal ko buhay ko. Pero.." tumingin siya sakin.. "Pero.. mas mahal kita.." spell BALUGA! Ayoko ng ganito abo! lalo akong magkakaubo eh.

hinampas ko siya. "Tigil tigilan mo nga ako diyan sa mga hirit mo na ganyan. Lalo akong napapaubo eh."

"Edi mabuti. Baka sa kakaubo mo, mailabas mo yang si kazuya na yan diyan sa puso mo" =__= Seriously!? Bumabanat ba siya!? Wala akong time dyan! Masakit lalamunan ko! <(>O<)>

Tiningnan ko lang siya ng ganito --> -__-

Nakakaano na kasi.. ano.. nakakaano.. Ano ba yan! Ano ako ng ano!

"Oh kumain ka na." sabay lapag ng isang maliit na table sa kama na may nakapatong na bowl na may laman na-- O__O ANO YAN!?! BAKIT KULAY VIOLET?!

"HOY! PAPATAYIN MO TALAGA AKO BRYAN?! GANYAN NA BA ANG GALIT MO SAKIN DAHIL HINDI KO KAYANG IBALIK SAYO YUNG P--" napatigil ako kasi baka sumobra ako. I know naman na minsan maloko tong taong 'to. pero ayoko naman na dumating yung time na below the belt na yung sasabihin ko kasi yung FACT na alam kong mahal niya ako. Moody kasi yan. Bipolar.

Sa totoo lang, si Bryan lang yung taong napapakisamahan ko ng maayos kahit alam ko yung FACT na mahal niya ako. Syempre exception na si kazu no. HAHAHA! De promise. Kasi noon kay shin.. Masyado kasing malaki yung ginawa niya para sakin kaya parang feeling ko noon ay ang sama sama ko. Sobra kasing bait ni shin. Sobra. Wala na akong masabi period

 (a/n: Ang tumutol sasakalin ko! ^O^V)

Pero si Bryan? Mabait din naman yan kaso may topak minsan! Minsan nga hindi ko na alam ang iniisip ng lalaking yan eh! parang baliw! Kung ano ano pinagagagawa sa buhay! 

"Oy.. ang lalim nanaman ng iniisip mo. kanina pa ako nagsasalita hindi ka nakikinig. =__="

"H-ha?" sabi ko. masyadong naging malalim yung naisip ko.