You Left Me Alone (Completed) [Editing]

Chapter 77 "Ayoko" (part 1)

Angel's note: Once again sorry for the late update. Dapat kahapon pa ito kaso ang dami naming ginawang house works ni mama. kawawa naman siya kung siya lang gagawa nun diba? Pati nag post naman ako ng oneshot kahapon. Hahahaha! Pambaliw lang xD 

And oo nga pala sakanaya ko ito idededicate <3 as promised! ^__^ Thank you reading! ^__^

Chapter 77

Mizuki's POV

Pipigilan ko pa sana ang ginagawa niya. yung pag amoy at paghawak niya sakin.. ang kaso bigla nalang marahas na dumigil ang elevator na sinakyan namin. Kaya napaupo kaming dalawa dahil sa force.

"Aray." ungol ko sabay hawak ko pa sa balikat ko na nadali sa wall ng elevator. May naramdaman naman akong paggalaw.

"Ayos ka lang ba?" ganyan ka ba talaga ka alala sakin? pero bakit mo ko sinaktan? 

napa iling nalang ako sa iniisip ko. Hindi. Hindi dapat ito ang iniisip ko. 

Hinawakan niya ulit ang balikat ko. "Saan masakit?" tanong niya. Sa tanong niyang yun, may bumalik na ayaw na ayaw ko ng maalala o maramdaman pa..

bakit?

bakit?

sandali? 

ano bang nangyayari sakin?

bakit ganito ako ngayon?

bakit pakiramdam ko gusto ko siyang kunin mula sa kanila at akuin nalang?

bakit pakiramdam ko ang sakit sakit nanaman?

bakit ganito? bakit nararamdaman ko nanaman lahat ng yun?

hindi ko na maintindihan ang sarili ko..

nalilito na talaga ako..

Hindi ko alam pero kusa nalang gumalaw ang kamay ko..

Tiningnan ko siya. Tiningnan ko ang mga mata niyang nakatingin lang sakin. Miss na miss ko na siya. 

Sa paghawak ko sa kamay niya, tumulo ang luha ko. Alam ko hindi gaanong kita na umiiyak ako dahil madilim sa loob ng elevator. Pero kahit na. Umiyak pa rin ako. At alam ko ding naririnig niya ang mga hikbing pinapakawalan ko.

sa pag iyak ko, hinawakan niya rin ang kamay ko pinulupot iyon sa leeg niya. Niyakap niya rin ako. Mahigpit na mahigpit.

sana ganito nalang. Sana... 

Kung hindi lang sana siya dumating sa buhay natin kazu..

kung hindi ka lang sana umalis..

hindi sana tayo magkakaganito..

alam mo kasi, tuwing nakikita ko kayong mag kasama, para akong tinutusok ng kutsilyo eh.. Hindi ko lang inaamin sa sarili ko na masakit talaga pero oo, mahal parin kita at sobrang nasasaktan ako dahil hindi ka na sakin..

yan. yan ang gusto kong sabihin sakanya. Gusto ko sakin lang siya. Gusto ko ako nalang ulit. Kami nalang ulit.

Niyakap ko din siya..

Pero tinanggal niya ang kamay niya sa bewang ko.. nagkatinginan kami.. 

at unti unti kong sinarado ang mga mata ko..

At kasunod nun ay ang pagdampi mul ng labi niya sa labi ko. how i miss this.. I missed all of him. How I wish he was mine. 

Bakit niya talaga kasi ako iniwan? Atleast kahit yun lang sabihin niya sakin. Masakit na kasi yung iniwan ka tapos hindi mo pa alam ang dahilan.