Freed Souls

Chapter 26

Chapter 26: Family

Hyacinth

I've never felt this tired before. Maybe because I have not really that much to do in Esparago Clan. I get everything I want in instant. Like... everything that it sometimes gets tiring too.

Pero sobrang saya kong makita na buhay si Limuelle. Parang lahat ng pagod ko sa katawan ay naglaho bigla. I am tired, but I am happy either. I've never been this happy for a long time.

"H-how did you survive?" I asked, wiping my tears away.

That stunned Limuelle. Tinaas niya ang kanyang damit para ipakita ang dibdib na may dugo pero wala na ang sugat. I'm sure that man's hand got inside his chest!

"B-baka yung usok?" hindi siguradong sagot niya. "Hindi ba minsan na rin akong pinagaling ng usok na nakita natin, Aya?"

That confused me more. I don't think so. My fog has nothing to do with this.

"Fortunately, you are a vampire now, Limuelle." Wilma said. Saka siya humarap kay Papa. "Mr. Cardinal revived you."

Napatingin ako kay Papa na katabi si Mama. Nagkibit-balikat lang siya sa akin saka ngumiti.

"Sandali. Totoo ba 'yung sinabi mo, Pa?" biglang tanong ni Tegan. "Magkapatid sina Aya at Koko?"

Napatingin ako kay Tito Abel. Napakamot siya sa ulo.

"Kapatid ko si Koko?" tanong ko.

"Lim!" Mabilis na lumapit si Corbie kay Limuelle na natumba. Inakbayan niya ito saka tinayo. "Ayos ka lang ba?"

"He's in transition," Papa said. "Mabuti pa isama niyo na siya pabalik sa Esparago Clan. The boy still needs to rest his body."

"What? Hindi pa kayo sasama, Tito?" tanong ni Tegan.

"Susunod rin kami nina Aya at Corbie," sambit naman ni Mama. Inalis niya ang pagkakaakbay ni Papa sa kanya saka nilapitan si Limuelle. Hinaplos nito ang kanyang pisngi. "You did good, Lim. Thank you."

"Ayoko. Magpapaiwan ako rito!" pagpupumilit ni Tegan.

"Sasama na ako pabalik!" sabi naman ni Wilma. "I don't like here anymore. Baka may dumating na naman na mga rebelde tapos ako masaktan na naman ako."

"Tegan..." Tito Abel tapped his son's shoulder. "Let's go."

Tegan shook his head. "Ayoko, Papa. Sasamahan ko pa sina Aya at Koko!"

"Sige na, Tegan." Napatingin sa akin si Tegan na nakasimangot. Nginitian ko siya. "We will be fine."

"See?" Tito Abel sighed. "Babalik din sila agad, Tegan."

Tegan walked towards me. Napasinghap ako nung yakapin niya ako nang mahigpit. I could hear his soft gasps as he rested his chin on my shoulder.

"Sorry, Aya..." bulong niya. "I could have done better."

"I'm fine, Tegan. You did everything..."

Labag man sa kalooban ay sumama na si Tegan sa kanila. Nawalan na rin ng malay si Limuelle kaya kinailangan na nila agad umalis.

Naiyak na naman ako. Akala ko ay mapapahamak kami.

I turned to Corbie. Nakatingin lang siya sa direksyon na tinahak nina Tegan. Nung mapalingon siya sa amin ay tila nahiya siya kaya napayuko.

"C-Corbie..." Nilapitan ko siya. "Salamat nga pala kanina, ah? Ang galing mo. Nagawa mong makapasok sa loob. Kilala ka ng hamog ko!"

"Hmm..." He scratched the back of his head. "Wala 'yon."