Happy Birthday කතා මවන්නී!!... ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
__________________
අදත් පොඩි කෙල්ලො ගොඩක් මගෙ පස්සෙන් ආවා එයාලගෙ ඔප්පා ඉල්ල ඉල්ලා. මොකක්ද ජන්කුක් මේකෙ තේරුම? ඔය ඔයාගෙ හීනේ වෙන්න පුලුවන්. රස්සාව වෙන්න පුලුවන්. ඒත් ඒ දේ නිසා පවුලෙ මිනිස්සුන්ටත් නිදහසක් නැති වෙන එක සාධාරණද? ආහ්...
_____
ඔම්මගෙ වචන මට ආපහු ආපහුත් මතක් වෙන්න ගත්තා. මම මොකක්ද කරන්නේ? මම නෙවෙයි ෆොටෝස් ලීක් කලේ. මට ඕනි උන්නෑ ආමිලා මගෙ පවුලෙ අයට කරදර කරනවා දකින්න. ඒත් ඒක වෙලා.
සති කීපයකට කලින් මගේ පවුලේ ෆොටෝ එකක් කවුරුහරි කෙනෙක් හොයාගෙන සෝශල් මීඩියා වල ශෙයා කරලා තිබුනා. ඒකෙන් මේ තරම් කාලයක් පාඩුවෙ පැත්තක හිටපු මගෙ අම්මගෙ අප්පගෙ, උදේ රෑ කන කෑම වේල පවා ගොසිප් යන්න ගත්තා. එයාලට පාරට එන්න බෑ. කාත් එක්කවත් කතා කරන්න බෑ. කොටින්ම කිව්වොත් මම නිසා එයාලගෙ නිදහස සීමා වෙලා.
කලින් දවස ගානෙ මන් ගැන හොයපු ඔම්මා තාමත් මට කෝල් ගන්නවා.ඒත් එයාට ඕනවට වඩා මාත් එක්ක කතා කරන්න දෙයක් තිබ්බෙ නෑ. කොටින්ම මට එයා එක්ක හුරතල් වෙන්නවත් බෑ. එයා හැමදාම හිටියෙ නොරිස්සුමෙන්. හැමදවසකම ආමිලා නිසා එයාලාගෙ නිදහස නැති උන හැටි මට අහන්න සිද්ධ උනා.
"ආහ්... ජන්කුක්ශී! ඔයා යන්න ඕනි ටේහ්‍යුන්ශිගෙ එහා පැත්තට. ඒ ගමන්ම මේ විදියට අත හදන්න."
"ජන්කුක්ශී!! ප්ලීස් මෙතන සිහියෙන් ඉන්න! අපිටත් මහන්සි දැන් එකම දේ කීපසැරෙ කරලා."
"මේක හරියන්නෑ."
බැරිම තැන ෆොටෝග්‍රැෆර් නැගිටලා යන්න ගියා. තව මොකක්ද මට කරන්න කියන්නේ! මම මේ තරම් වෙලා කලේ එයා කරන්න කියපු එක නෙවෙයි ද?
මට තරහය්. එයාට එපානම් මටත් එපා.
හියෝන්ලගෙත් අකමැත්තක් නොතිබුන නිසා ශූට් එක කල් දාලා අපි ඩෝම් එකට ආවා. මට බෑ ඒ මිනිහා කියන විදියට නටන්න. මම වැරැද්දක් කලේ නෑනෙ එයාට ඒ හැටි කෑගහන්න.
"ජන්කුකා.. කාලා නිදාගන්න."
"මට බෑහ්!"
පොඩි බඩගින්නක් දැනුනත් මට හියෝන්ලට ලොකු කම පෙන්නන්න හිතුනා. හ්ම්ම්ම් ලොකුකම...
