BAŞLANGIÇ

5. BÖLÜM; YENİ ARKADAŞ

Merhaba arkadaşlar şarkıyı açmayı unutmayın
iyi okumalar:^)

"Zaten bizde bir mahkumuz hayatın mahkumu Hayat ne döşerse bizde öyle yürüyoruz ve ben bundan nefret ediyorum hep nefret edeceğim..."

Nasıl sakın olabilirim bilmiyordum ama Deniz'in elimi tutması beni nedensizce rahatlatıyordu. Karakolun kapısında durduk Deniz bana dönerek " sadece sakin ol bu kadar hiç bir şey olmayacak bir daha kimsenin seni üzmesine izin vermeyeceğim ne olursun dayan her şey geçecek düzelecek " dedi. Ses tonu beni sakinleştiriyordu bende " her şey geçecek ve belki biz daha faklı olacağız " dedim. Bana gülümseyerek kapıyı açtı ikimizde içeriye girdik. Koridorlardan geçerken teker teker ağlayan insanların yüzüne baktım acaba neler yaşamışlardır onları en iyi anlayan benim sanırım dedim içimden yanımıza bir polis geldi Deniz bir şeyler söylüyordu. Ben dinlemek istemiyorum artık hiç bir şeyi kafam almıyordu artık...

Kendime çeki düzen vererek polisi takip ettim denizle ikimizi ayrı sorgu odasına aldılar. Etraf karanlıktı sadece oturduğum yerde ışık yanıyordu doğru söylemek gerekirse biraz korkuyordum. O düşünceler arasında kapı bir anda açıldı. Halam ölüyor ve ben şüpheliyim inanılmaz....

(Deniz'in ağzından)

Polis yanıma gelerek ikimizin ayrı odada sorguya alınacağını söyledi. Ardından bir polis daha geldi Liya'yı götürdü . Liya'nın hiç bir şey umrunda değil gibiydi arkasına dönüp bana bakmadı gerçekten yorulmuştu sonuçta halası ölüyor ve o şüpheli kolay değil ona çok üzülüyorum bu düşüncelerden sıyrılıp polisi takip ettim beni sorgu odası denen yere getirdi ve gitti bende içeri girdim ortadaki masaya oturdum. İçeriyi loş bir ışık aydınlatıyordu istemsizce ürpermiştim sonra kapı açıldı ve içeri birisi girdi....

(Liya'nın ağzından)

İçeri genç bir kız girdi. Önümdeki sandalyeye oturdu ve konuşmaya başladı"Merhaba ben Gaye. Öncelikle başınız sağ olsun" bende " sağolun " oda " evet cesedi siz bulmuşsunuz. Nasıl buldunuz kısaca anlatın lütfen" dedi bende aynen Deniz'in bana dediği gibi anlattım kızın gözlerine bakınca kızarık ve şiş olduğunu gördüm demek ki ağlamıştı sorgum bitince kalkarken kız bir anda dengesini kaybeder gibi oldu bende yanına gelip " siz iyi misiniz? " dedim ne kadar saçma bir soruydu iyi olsa gözleri şiş olur muydu yada dengesini kaybeder miydi gaye ise "iyiyim " ben "hayır iyi değilsin ne olduğunu anlat "

Dedim sonra tekrar söze girdim " hadi gel bir kafeye gidelim " oda başta ısrar etse de sonunda ikna ettim karakoldan çıkarken denize haber vermeyi unuttuğumu fark ettim hemen içeriye girip Deniz'in sorgusu bitti mi diye görevli polise sordum ve bitmediğini öğrendiğimde Ordaki görevliden kağıt kalem isteyip not yazdım ve görevliye denize. Vermesini istedim sonra bahçeye inip gayenin yanına gittim beraber en yakın kafeye gittik ... Aklıma bir şarkı sözü geldi

Sadece zamanımız tükendi
Aaa sevdik sonunu bile bile
Sevdik gençitik hadi yolu seçtik
Acıyıp geçti...

(Deniz'in ağzından)

Kapıdan içeri evimin önünde gördüğüm Ayhan komiser dedikleri kişi geldi adam gıcık bir tipti inşallah çok zorlamazdı. Hızlıca karşımdaki sandalyeyi çekip oturdu ve söze girdi " fazla uzatmayacağım sen mi yaptın " dedi bende " hayır" dedim sakin bir sesle oda " buna nasıl inanmamı bekliyorsun ev senin öldürülen kişide senin kız arkadaşının halası belki ona sinirlenip öldürdün " bende yine aynı sakinlikle "benim yaptığıma dair yada seni şüphelendiren bir delil buldunmu" adam alev saçan gözleriyle bana bakarak "hayır " sesi sert ve netti bende hafif gülümseyerek"o zaman sorun yok değil mi " dedim