7. BÖLÜM; BAĞ

92 69 58
                                    

Müziği açmayı unutmayın•́ ‿ ,•̀

"Aslında önemsiyordum ben Denizi önemsiyordum aramızdaki bağ güçlendiğini hissediyordum bunu ikimizde biliyorduk..."

Deniz'in sesiyle irkildim muhtemelen uyumuştum " Liya hadi kalk geldik" bende " tamam uyandım " oda "hadi o zaman eve girelim " bende " Deniz ben korkuyorum acaba gelmesem olurmu" Deniz arabadan indi kapımı açtı ve elini uzattı tüm cesaretimi toplayarak Deniz'in elimi tuttum yavaşça arabadan inerek karşımdaki kocaman eve baktım çok büyüktü sakince yürüyerek içeri girdik bizi kapıda Aysel hanım karşıladı ben ayıp olmasın diye "günaydın Aysel hanım " dedim oda "canım bana hanım deme teyze diyebilirsin yada an-" Deniz bir anda öksürdü ben ne olduğunu anlamadım tabi konuyu dağıtarak "o zaman günaydın Aysel teyze " dedim oda " günaydın tatlım " dedi gülümseyerek bende gülümsedim sonra Aysel teyze tekrar söze girdi " acıkmışsınızdır hadi sofraya sonra Deniz sana odanı gösterir" bende başımı evet anlamında sallayarak Aysel teyzeyi takip ettim elimle saçımı düzeltecek iken hala el ele tutuştuğumuzu fark ettim elimi elinden çekerek saçımı düzelttim mutfağa geldiğinizde çok güzel bir sofra vardı yavaşça masaya geçip oturduk ve yemek yemeye başladık...
Sofradan kalktığımızda Deniz beni kendi odama çıkardı gerçekten çok güzel di "beğendin mi " diye sordu deniz bende" evet çok beğendim " dedim gülümseyerek valizim de çıkmıştı
"O zaman sen yerleş dinlen ben seni çağırırım akşam yemeği için" dedi ve odadan çıktı bende valizin içindekileri yerleştirmeye başladım acaba beni neden getirmişlerdi Allah kahretsin her şey bir gizem sanki film çekiyoruz bu nasıl bir hayat ya içim isyan ediyordu ama ben dayanacak ve bütün olanların benle ne alakası olduğunu bulacaktım bu düşüncelerden sıyrılarak dolabın kapağını kapattım ve kendimi yatağa attım...
Uyandığımda çok susamıştım kapıyı açıp mutfağa indim mutfaktan sesler geliyordu sessizce kulak kabarttım Deniz ve Aysel teyze kavga ediyorlardı ama seslerini alçatmışlardı yinede her şeyi duyabiliyordum Aysel teyze konuşmaya başladı "ne güzel olur bence çok yakışırsınız bu sayede onun üzerinde hakkın olur ne dersin " Deniz'de " anne peki o istiyor mu he istemediği bir şey için onu zorlayamayız bu konuyu burda kapat belki ilerde şansımız olabilir şimdi ben Liya'ya bakmaya gidiyorum " koşarak yukarı çıkıp yatağa yattım Deniz birisinden mi hoşlanıyordu istemsizce gözlerim doluyordu niye bilmiyorum ama onu sevmiyorum o sadece arkadaşım ama niye ağladığımı bilmiyordum kapı yavaşça açıldı Deniz yanıma geldi ve "iyi uykular inatçı keçim " dedi sessizce güldü yavaşça ayağa kalktı dayanamayarak kolundan tuttum bana doğru bakarak " sen uyumuyormuydun " bende " sanane hem sen git sözlüne de bu laflarını " oda " ne sözlüsü Liya öyle bir şey yok " bende " ama annen diyordu dahabiyi korursun bilmem yakışıyorsunuz bana mı diyordu " oda "evet senin için diyordu sen boşver ayrıca bu seni ilgilendirmez" dedi yanımdan uzaklaşarak şaşkınlıktan ağzım kocaman açılmıştı hemen kendime gelerek "amaan
Ne yapıyorsan yap umrumda değilsin " şimdi git odamdan" yavaşça odadan çıktı böyle birşey olmadığı için çok rahattım bilmiyordum niye bu kadar rahat olduğumu ama rahttım gözlerimi yavaşça kapadım dinlenmeye çok ihtiyacım vardı....
Gözlerimi açtığımda alt kattan sesler geliyordu odanın kapısını açarak aşşağı indim gelen sesler mutfaktan geliyordu mutfağa girdim tüm gözler bana bakıyordu içerde tanımadığım bir sürü insan vardı gözlerim Deniz'in gözlerini buldu bana her şeyi mahvettin der gibi bakıyordu çok korkmuştum resmen kalbim kulaklarımda atıyordu Aysel teyze söze girdi "tanıştırayım Liya DEMİR Deniz'in nişanlısı " resmen kalbim duracaktı remen bağırarak koşma isteği geliyordu içimden ama yapmadım ellerim titriyordu ayakta zor duruyordum Deniz yanıma geldi bir şeyler zırvalayıp beni dışarı çıkardı onu iterek bağırmaya başladım " siz ne yaşıyorsunuz ya nişanlı ne demek Allah aşkına ya şimdi burdan defolup gidicem sizin saçmalıklarınıza daha fazla katlanmam " dedim ve koşmaya başladım arkadan bir el beni sıkıca tutup kendine çekti kalbim deli gibi çarparken "hiç bir yere gitmeyeceksin seni göndermiyorum" dedi deniz gibi kokuyordu kendi adı gibi kendime kızarak söze girdim " bir şartla" oda "dinliyorum inatçı keçim" göz devirerek" burdan gideceğiz eski eve " dedim burda daha fazla kalmak istemiyor idim deniz gözleri kocaman açılmış bir şekilde bana baktı "kabulmü"dedim oda oflayarak " peki sen kazandın " dedi ve kulağıma eğilerek "kafandan ne geçtığini bilmiyorum ama beni korkutuyorsun küçük kız " benden uzaklaşarak elimi tuttu ben ne kadar çekmek için uğraşsamda başaramadım..
Yavaşça odama girdim ve yatağıma uzandım planım neydi bilmiyorum ama o ev sayesinde intikamım çok güzel olacaktı sır açığa kavuşmadan eski korkak Liya yoktu bu sefer onlar benden korkacaktı .....

BAŞLANGIÇ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin