Kitap tasarımı: @siyah_yazar
Üniversite öğrencisi olan Liya Demir, hiç ummadığı bir anda kaçırılır. Aklında onlarca soru ile bu insanların onu neden kaçırdığını düşünüp durur. Onu, yıllar önce terk eden annesinden intikam almak isteyen Aysel kaçırmı...
"Ama unuttuğum bir şey vardı imkansız diye bir şey yoktu..."
( Deniz'in ağzından)
Sesi duyduğumda ilk Liya'ya baktım dengesini kaybediyordu koşarak ona doğru geldim ve " bu bataklıktan çıkacağız inatçı keçim" dedim çok geçti Liya çoktan bayılmıştı karşıya baktığımda halası Sevinç Demir kalbinden vurulmuştu yaşama şansı çok yüksek değildi geri Liya'ya döndüm yerde bilincini kaybetmişti şuan ne yapmalıyım hiç bilmiyordum sevinç Demir kim vurmuştu bilmiyordum keşke her şeyi söyleseydi ama gerçekleri söylemesini birisi istemiyordu bu yüzden canından olmuştu tek çıkış kaynağımız da böylece yok oldu mahkemeye sağlık görevlileri geldi Liya ve halasını ambulanslara aldılar ben liya'nın olduğu ambulansa girdim. Hastaneye geldiğimizde Liya'ya serum taktılar halasınıda ameliyata aldılar annemgil ameliyathanenin önünde beklerken bende liya'nın yanında idim ..
( Liya'nın ağzından)
Hâlâ kulağımda o ses yankılanıyordu " her şeyi öğrenmenin zamanı geldi" sonra büyük bir ses
Gözlerimi yavaşça açtım en son bayılmıştım şimdi ise hastanede idim yavaşça etrafı süzerken Deniz ile göz göze geldim ve " Deniz ben dayanmak istemiyorum artık gerçekten istemiyorum" oda " güzelim benim için bizim için gerçekler için dayanmak zorundasın ne olur sabret " bende ağlayarak " artık sabretmek istemiyorum ben ölüyüm herkes kurtulsun " oda yavaşça yanıma oturdu kafamı göğsüne yasladı ve " öl deyince ölünmüyor güzelim bizim daha çok güzel günlerimiz olacak azıcık daha tamamı artık her şeyi öğrenmemiz gerek kim bizden ne istiyor bizle dertleri ne çünkü bu olay çok uzamaya başladı " bende " çok korkuyorum denizim " oda " korkma Liyam ben hep yanındayım kimsenin sana zarar vermesine izin vermeyeceğim " bende " söz mü kahramanım " " söz inatçı keçim söz" tam o anda kapı çaldı içeri ege girerek " başın sağolsun yenge Sevinç Demir öldü" dedi artık ona karşı hiç bir duygum yoktu o benim hiç bir şeyim değildi benim sevgimi hak etmiyordu " tamam ege o benim umrumda bile değil sen Aysel teyzegile haber ver bir an önce eve gidelim " dedim ege " taam ben haber veriyorum sizde çıkın " dedi ve gitti.. Eve geldiğimizde herkes perişan bir halde idi hakim duruşmayı yarına ertelemişti hepimiz oturma odasına geçtik ege söze girdi " yarın kardeşim elif burda olacakmış sürprizi varmış " bende " bugünlerde sürprizlere alıştık Ege'cim " dedim gülerek herkes gülmeme eşlik etti ardından Aysel teyze " kızım kusura bakma telefonunu vermek bir türlü nasip olmadı bayadır bizde idi" çantasından telefonumu alarak bana verdi bende " sorun değil Aysel teyze teşekkürler" dedim ardından deniz " evet ben çok yoruldum biraz uyuyacağım " dedi diğerleri de aynı yorgunlukla denizi onayladılar bende " benim uykum yok siz uyuyun ben burdayım " Aysel teyze " benimde uykum yok ben liya ile bizim eve gideyim olur mu Liya " ben denize döndüm oda kafasını salladı bende " tabi Aysel teyze biz gidelim " dedim yavaşça kalktık deniz " şimdi benim içim rahat etmez ben siz bırakayım" dedi dışarı çıktık arabay bindik Deniz kendi evine doğru sürmeye başladı... Eve girdiğimizde Aysel teyze kendisini takip etmemi söyledi bir odaya girdik Aysel yeyze konuşmaya başladı " Burası benim çeyiz odamdi burda eski eşyalarım var bak şuradaki elbise varya o benim gelinliğim di " bende " gerçekten çok zarif mış " oda " evet öyledir bak şurada eski takılarım var hepsi çok değerlidir " ordaki takılardan yeşil olanı eline aldı ve " bu denizin en sevdiği kolyedir bana çok yakıştırır bence sanada çok yakışacak " bende " gerçekten hiç gerek yok sizin kadar yakışmaz bana" oda "itiraz istemiyorum geldi takayım buda sana hediyem olsun" dedi bende ona yaklaştım yavaşça boynuma taktı gercekten çok güzeldi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
