𝐈'𝐦 𝐒𝐨𝐫𝐫𝐲ʲᵏᵏ |✔|

7. "БЭЛЭГ"

18 цаг 30 минут...

Гэр дүүрэн хоол үнэртүүлэн зогсох Жимин ханын цаг руу минут тутам харж хааяа цонхоор шагайж Жонгүгийг хүлээнэ.

19 цаг 00 минут!

"Хонгор минь уучлаарай. Би жаахан оройтож магадгүй бололтой"

Жонгүг санаа алдсаар ингэж зурвас бичин утсаа унтраагаад 5555 тоотой өрөөний хаалгыг түлхэн дотогш ороход Инү ширээний ард улаан дарс таатай нь аргагүй шимэн сууна.

"Цагаа сайн барих юм аа?"

"Амаа татаад хийх гэснээ дуусгацгаая! Царайг чинь харахаар бөөлжих гээд байна"

Жонгүг гутлаа ч тайлалгүй дотогш орж ирээд Инүг сандал дээрээс татаж босгон ор луу хүчтэй гэгч нь түлхэн унагав.

"Ширүүн байхыг хүссэн юм биз дээ?"

"Чамд зөөлөн хандах тийм зөөлөн сэтгэлтэй хүн шиг харагдаад байна уу? Яг одоо чам шиг новшийг алчихмаар санагдаад байж ядаж байна!"

Жонгүг нэлээн ууртай байгаа бололтой шүдээ зуусаар ингэж хэлэхдээ Инүгийн өмдийг урж тасдах нь холгүй угзчин тайлж хаяад шуудхан хийх гэсэнд яагаад ч болж өгөхгүй байв.

"Хараал ид... Босгож ч чадахгүй байж үнэхээр хүсээд байгаа хэрэг үү?"

Тэр дотроо Жиминийг төсөөлөн хэсэг зогсоод босч ирэнгүүт нь шууд хийх гэтэл бас л болсонгүй.

Тэгээд хараал урсгасаар ширээн дээрх дарсыг аван дуустал нь цацаад тултал нь дүрж орхив.

Хэт их өвдөлт авсан Инү Жонгүгийн гарнаас зууран чанга гэгч орилох ба энэ нь Жонгүгт таалагдаагүй бололтой амыг нь даран хурдан бас хүчтэй хөдөлнө.

Удаа ч үгүй дасаад ирсэн бололтой таатай гэгч гиншиж эхлэхдээ Жонгүгаас татан өндийж ирээд уруул дээр нь үнсэхээр оролдон уруул нь шүргэх төдийд Жонгүг өөр тийш толгойгоо эргүүлсэнээ "Энэ уруул чамд зориулагдаагүй. Унтана гэснээс биш илүү юм хүсэх хэрэггүй"

Жонгүгийн хурд хурдасч ирсээр тавин эрхтнээ сугалж аваад өмдөө татах зуур Инү "Тэр жижигхэн залуу азтай юм. Амьдралдаа анх удаа хэн нэгэнд атаархаж байна"

"Тэр чамтай харьцуулагдах хүн биш. Чи чигчий хурууных нь толионд ч хүрэхгүй. Тиймээс ухаарч үз! Ямар ч арга хэрэглэсэн чи бидний дундуур орж дөнгөхгүй"

Өөрийгөө цэгцэлж дууссан Жонгүг хаалга саван гарахад Инү газар асгаран хивсэн дээр толбо үлдээсэн улаан дарс руу ширтсээр хоцров.

Гэр лүүгээ явах замдаа өөрөөс нь танихгүй сүрчиг үнэртэж байгааг анзаарсан Жонгүг машинаа эргүүлэн өмсөж байгаатайгаа яг ижил хослол авч өмсөөд өөрийн түрхдэг үнэртэнгээс ч бас аван Инүгийн үнэрийг авч хаяв.

"Хайрт минь би ирлээ!!"

Жонгүг орилсоор гэртээ орж ирсэн ч царай нь тэс өөр байв.

"Яагаад утсаа унтраачихсан юм бэ? Бас царай чинь таагүй харагдаж байна"

"Аав ажил дээр ирээд жаахан загнуулах болчихоод л..."

"Яагаад?"

"Энэ сар жаахан алдагдалтай ажилласан. Тэгээд л тэр биз. Би гараа угаачихаад ирье. Өлсөж байна"

Жонгүг угаалгын өрөөнд ирээд утсаа асааж үзвэл Жиминээс нэлээн хэдэн дуудлага мессежүүд ирсэн байх ба тэр дунд Инүгээс ирсэн зурвас ч байж байх нь тэр.

Нээж үзвэл түрүүхэн болсон үйл явдал тэр чигээрээ бичигдсэн бичлэг байх ба араас нь "Уучлана биз дээ?" гээд биччихсэн байв.

Юугаа хийгээд байгаа юм?!

Хувцсаа тайлахгүй байсан ч
халуухан харагдаж байна биз?
Чи бурхны бүтээл бололтой.

Новш минь! Чи ингээд
дуусгана гэсэн! Тэгээд энэ юу
болж байгаа юм?!

Хоёулаа хааяа уулзаж
байж болно биз дээ?
Тэр өрөөнд.

Чи галзуу юм уу?!

Магадгүй ээ.

Уулзахгүй гэвэл чи яах юм?

Энэ бичлэг хүрч чадах
хүн бүртээ "БЭЛЭГ" гээд л
очих байх даа.

Нэлээн богинохон болчихов уу даа?
Танихгүй шипээр... шип гэх нь ч бас хаашаа юм... xD жаахаааааан smut бичих гэж зүгээр баллаж тавьлаа шд.