Unicode
"ကျွန်တော် လက်ခံပါ့မယ် "
Taehyung သည် သူ့အဖေရဲ့အလောင်း
အစားကို ရဲဝင့်စွာလက်ခံလိုက်သည် ။
" ကောင်းပြီ...မင်း ဒီနေ့ကစပြီး
သူ့ကိုမတွေရဘူး ဖုန်းလည်းမဆက်
ရဘူး ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ ဆက်သွယ်
ခြင်းမလုပ်ရဘူး တစ်ပတ်အတွင်း
နိုင်ငံခြားမှာကျောင်းသွားရမယ် "
" အဲလောက်ထိ သူနဲ့ကျွန်တော့်ကို
လုပ်ပစ်မလို့လား "
" မင်းဒီမှာဆက်နေရင်တစ်နေရာမဟုတ်
တစ်နေရာမှာတွေ့မိနေမှာပဲ ဟိုမှာပဲ
ကျောင်းသုံးနှစ်တက်ရမယ် ကျောင်း
ပိတ်ရက်ရောက်ရင်တောင် ဒီကိုပြန်မ
လာနဲ့ ငါတို့တစ်အိမ်လုံးမင်းရှိနေတဲ့
နေရာလာတွေ့မယ် သုံးနှစ်ပြည့်သွား
တဲ့အခါ သူကမင်းကို သစ္စာရှိသေး
တယ် မမေ့သေးပါဘူးဆိုရင်တော့
ငါကြားမဝင်တော့ဘူး သူသာ သစ္စာ
ဖောက်ခဲ့ရင် သူ့ကိုမေ့ပစ်ရမယ် "
" တစ်ခုပဲထပ်ပြီးတောင်းဆိုချင်တယ် "
" ပြောလေ "
" သူ သတိမရခင်အချိန်လေးမှာ
သုံးနှစ်တာကာလအတွက် တစ်ချက်
လောက်တော့သူ့ကိုကြည့်ပါစေ "
" ရတယ်...အဲလောက်တော့
လုပ်ပေးနိုင်တယ် မင်းဟို
ရောက်နေတဲ့သုံးနှစ်လုံးမှာလဲ
ငါတို့ကသူ့ကိုစောင့်ကြည့်ပေး
မယ် သူသစ္စာမဖောက်သရွေ့
သူဘာလုပ်နေတယ်ဆိုတာ
အမြဲပုံမှန်ပြောပြပေးမယ်
သူသာ သစ္စာဖောက်ခဲ့ရင်ငါတို့
လည်း ဆက်စောင့်ကြည့်စရာ
မလိုတော့ဘူး "
" ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "
" မင်းသူ့ဆီခဏသွားလို့ရပြိီ "
Taehyung လည်းသူ့အဖေနဲ့စကား
ပြောပြီးတာနဲ့ Soekjinရှိရာဆီထွက်
လာတော့သည် ။ Taehyung ပြန်
ရောက်လာချိန် Soekjin ကခွဲစိတ်ခန်း
ထဲကထွက်လာကာ လူနာနားနေခန်းထဲ
မှာတောင်ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည် ။
Taehyung တို့သားအဖအခန်းထဲ
ရောက်လာတော့ Taehyung အဖေက
Taehyungရဲ့အမေကို မသိသာလေး
ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည် ။ ထိုတော့မှ
Taehyung အမေလည်း အသက်
ဖြောင့်ဖြောင့်ရှူရဲတော့သည် ။
" အမေ သူထွက်လာတာ
ကြာပြီလား "
" ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲရှိသေး
တယ်သား ဦးခေါင်းခွဲစိတ်ထားတဲ့
အရှိန်ကြောင့် သတိပြန်ရလာဖို့
သုံးရက်လောက်တော့အနည်းဆုံး
ကြာနိုင်တယ်တဲ့ "
