တင်းတင်းကျပ်ကျပ်အဖက်ခံထားရပြီး
အခွခံထားရတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကသက်သောင့်
သက်သာဖြစ်မနေ။
လေငွေ့နွေးနွေးရိုက်ခတ်နေတဲ့လည်ပင်း
ကလည်းယားကျိကျိဖြစ်နေသည်။
မျက်နှာနဲ့နီးကပ်နေသည့်အရာကြောင့်
ကြည့်မိတော့ကြီးမားကျယ်ပြန့်လှသည့်
ရင်အုပ်တစ်စုံ။
အိပ်မက်ထဲမှာဘဲရှိသေးတယ်အထင်နဲ့
မျက်လုံးထပ်မှိတ်တော့အရိုးကျေမတက်
အဖက်ခံထားရမှုကြောင့်ပြန်အိပ်မယ့်အစီ
အစဉ်ကလေထဲလွင့်ခနဲပင်။
လက်ကိုရုန်းပြီးမျက်စိရှေ့ကမြင်နေရတဲ့
ရင်ဘတ်ကိုကိုင်ကြည့်တော့ကိုယ့်မှာရှိတာ
ထက်ကိုပိုတောင့်တင်းနေတာကိုတွေ့ရသည်။
ဒီလိုဆိုတော့လည်းအားပင်ငယ်လာသလို။
"သေချာကိုင်ဖို့လှန်ပြရမလား"
ထိုအသံကြောင့်မော့ကြည့်မိတော့
နှာဘူးကောင်ကပြုံးပြီးငုံ့ကြည့်နေတာ
မို့ရင်ဘတ်ကိုပွတ်သပ်နေသည့်လက်ကို
ချက်ချင်းရုတ်သိမ်းရသည်။
"မင်း!! ငါ့ကိုလွှတ်စမ်း!!!
ဘယ်လိုဖြစ်ပြီးငါ့ကုတင်ပေါ်
ရောက်နေတာလဲဟမ်???"
နှာဘူးကောင်နဲ့တစ်ကုတင်တည်းအတူရှိ
သည်ကိုလန့်ပြီးကုတင်ပေါ်ငုတ်တုပ်ထထိုင်
မိတော့အောက်ပိုင်းနေရာကဆစ်ခနဲ။
"ရားး ဂျွန်နှာဘူး!!! မင်းငါ့ကိုဘာလုပ်လိုက်
တာလဲဟိတ်ကောင်!!!"
ပြဲလန်လှသည့်အသံလေးကြောင့်ဂျောင်ကု
နားတစ်ဖက်အူသွားခဲ့သည်။
ဂျောင်ကုအလှလေးကတော့ကုတင်ခြေရင်း
ဘက်ကိုတိုးသွားပြီးစောင်ကိုရင်ဘတ်အထိ
ဆွဲတင်ထားလေရဲ့။
မသိရင်အချိန်တိုင်းသူ့ကိုကြံနေတဲ့နှာဘူးလို။
"မင်းအောက်ပိုင်းနာနေတယ်မှတ်လား??
မင်းထင်တဲ့အတိုင်းငါတို့ညကလည်းအတူ
တူနေဖြစ်ခဲ့ကြတယ်"
"ဘာာ"
"မယုံရင်ထပ်နေကြမလား??"
ထယ်ယောင်းရှိရာသို့တိုးလာသည့်ဂျောင်ကု
ကြောင့်ထယ်ယောင်းကိုယ်လေးမှာကျုံ့ခနဲ။
CZYTASZ
No Position√
Fanfictionရာထူးတွေအဆင့်အတန်းတွေဆိုတာအချစ်ဆိုတဲ့အရာ လောက်အရေးမကြီးပါဘူး။ မင်းနဲ့ငါ့ကြားမှာအဆင့်အတန်းရာထူးကအဓိကမကျဘူး အဓိကကတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ချစ်နေဖို့ပဲ။ Warning ⚠️ Completed//
