ယုယလဲအန်တီပြောလိုက်သည့်စကားကိုနား
မလည်၊ဒါကြောင့်လဲယုယလဝန်းဆီကိုဖုန်း
ဆက်ဖို့ကြံလိုက်သည်။
လဝန်းတို့ကမ်းခြေကနေအပြန်အခန်းထဲတွင်
ခြေလက်သန့်စင်ပြီးအိပ်ယာပေါ်တက်ကာ
အိပ်ဖို့ပြင်လေသည်။ထိုအချိန်တွင်ယုယဆီ
ကဖုန်းကဝင်လာခဲ့သည်။
"တီ...တီ...တီ"
"ဟဲလို...ယုယမနင်လူအိပ်ချိန်ရောက်နေပြီ
ကိုဘာပြောမို့လဲ"
"ဟင့်...လဝန်း...ငါ့ဆီခဏလာခဲ့ပါလား..ဟင့်"
"ဟမ်...ယုယနင်ငိုနေတာလား...ငါလာခဲ့မယ်
ခုချက်ချင်း"
"အေးအေး"
လဝန်းယုယနဲ့ပြောပြီးမမကိုကြည့်လိုက်တော့
မမမျက်နှာလေးဟာဆူပုတ်နေလို့သည်။
"မမ"
"ပြော...ဘာလဲ"
"အာ....ဟိုလေ...ယုယလှမ်းခေါ်နေလို့ဘာဖြစ်
တာလဲမသိဘူး...ငိုသံကြီးနဲ့"
"ဖြူစင်ရှိတာပဲကိုသဲငယ်လေးရယ်...မမကို
တစ်ယောက်ထဲထားခဲ့မို့လား"
"အာ...မဟုတ်ပါဘူးမမရယ်...တစ်ဖက်မှာ
ယုယကလဲငိုသံကြီးနဲ့ဘာဖြစ်မှန်းမသိလို့
သဲငယ်သွားမှရမယ်မမရဲ့...မမအရင်အိပ်နှင့်
လေ...ပြီးတာနဲ့သဲငယ်ချက်ချင်းပြန်လာခဲ့
မယ်"
"အင်းပါ...မမကစတာပါ...သွားလိုက်ယုယဆီ
ကို...ပြီးတာနဲ့ပြန်လာခဲ့နော်"
"အင်းပါ..မမရဲ့"
လဝန်းမမနဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်ပြီးယုယဆီ
တို့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
ကမ်းခြေရောက်တော့ယုယသည်ဖြူစင့်
ပုခုံးကိုမှီပြီးကလေးတစ်ယောက်လိုငိုကြွေး
လိုနေသည်။လဝန်းလဲယုယတို့အနားကိုရောက်လာပြီး...
"ဟဲ့...ယုယဘာဖြစ်လို့လဲပြောပါအုံးငါ့ကို.."
"လဝန်း....လဝန်း...ငါလေ..ငါအန်...အန်တီ့
ကိုဖွင့်ပြောလိုက်တယ်သိလား..."
"ဟယ်....တဂယ်ကြီးလား...ဘာပြန်ပြောလဲ
အန်တီလေးက"
"ဟင့်...အဟင့်....အန်...အန်...အန်တီကငါ့ကို
သူ့ကြောင့်နဲ့အထိခိုက်မခံနိုင်ဘူးတဲ့....ပြော
ပြီးလှည့်ထွက်သွားတယ်ဟာ...ငါနားမလည်
ဘူးအန်တီလေးပြောတဲ့စကားကို"
"နားမလည်ရင်နင်လိုက်သွားမေးပေါ့အန်တီ
လေးကို...မလိုက်ပဲငါတို့ကိုဘာလို့ခေါ်တာလဲ"
"ဟာ...အန်တီ့ကိုငါ့ကြောင့်အနှောင့်ယှက်ဖြစ်
မှာဆိုးလို့...ပြီးတော့လဝန်းမ...နင်သိတယ်မ
လားအန်တီလေးဘာကိုဆိုလိုလဲဆိုတာကို
ပေါ့....အန်တီလေးအရင်ကဘာတွေဖြစ်ခဲ့လဲ
ဆိုတာကိုရောလေ"
"ဟူး...."လဝန်းသက်ပြင်းလေးတစ်ချက်ချ
လိုက်ပြီး...
"အင်း...သိတယ်...ငါလဲအကုန်တော့မသိဘူး
အန်တီလေးပြောပြတာတော့မဟုတ်ဘူးမေမေပြောပြလို့ငါလဲသိတာ"
"ဟုတ်လား...ဘာတွေဖြစ်ခဲ့တာလဲဆိုတာကို
ရောပြောပြပါလား"
"အေးပါ....လွန်ခဲ့တဲ့၈နှစ်တုန်းကအန်တီလေး
အရမ်းချစ်ရတဲ့ကောင်မလေးရှိခဲ့တယ်။တစ်
နေ့သူတို့နှစ်ယောက်အပြင်သွားကြတာ။လမ်း
မှာအန်တီလေးကမုန့်စားချင်တယ်ဆိုလို့အ့မ
မကသွားဝယ်ပေးတာမုန့်ဝယ်ပြီးအပြန်အန်
တီလေးကိုကားတစ်စီးကအရှိန်နဲ့လာနေတာ
အ့မမကမြင်သွားတယ်လေဒါကိုအန်တီလေး
ကမမြင်ဘူးအန်တီလေးကကျောပေးပြီးရပ်
နေတာဘေးကကလေးမလေးတစ်ယောက်
နဲ့စကားပြောနေတာကားလာတာကိုမသိဘူး
အဲ့ကားကလဲအန်တီလေးကိုတမင်သက်သက်
တိုက်ချင်နေတဲ့ပုံပဲဟအဲ့တာနဲ့အ့မမကအန်
တီလေးကိုတွန်းလိုက်ပြီးအန်တီလေးအစား
သူကဝင်ခံလိုက်တာကားတိုက်တဲ့နေရာမှာ
တင်အ့မမကချက်ချင်းဆုံးသွားခဲ့တာအန်တီ
လေးလက်ပေါ်မှာပေါ့ဟာ....ပြီးတော့ငါ့ဘိုး
ဘိုးနဲ့ဘွားဘွားတို့ကလဲအန်တီလေးကိုကယ်
ရင်ကနေကားအက်ဆီးဒင့်နဲ့ဆုံးပါးသွားခဲ့ေသးတာအဲ့ကနေစပြီးအန်တီလေးကဘယ်သူ့ကိုမှမချစ်တော့တာ...သူ့ဘဝထဲမှာသူ့အချစ်ဆုံးလူတွေကသူ့ကြောင့်သေရတယ်ဆိုပြီးတွေးနေလေတယ်လေအန်တီလေးက...အဲ့တာကြောင့်လဲနင့်ကိုသူတို့လိုမဖြစ်စေချင်လို့ပြောတာနေမှာ"
"ဟာ...အန်တီတော်တော်ခံစားနေရခဲ့မှာပဲ..
ငါအန်တီခံစားနေရတာတွေကိုကုစားပေး
ချင်တယ်လဝန်းရယ်...အန်တီ့အတွက်နဲ့ငါ့
အသက်ကိုပေးရမယ်ဆိုရင်တောင်ငါပျော်
ပျော်ကြီးပေးမှာပါ...ငါအန်တီကိုအဆုံးရူံးမ
ခံနိုင်ဘူး...အန်တီလက်ခံလာတဲ့ထိငါကြိုး
စားမယ်"
"ကောင်းတယ်...ယုယငါတို့လဲကူညီပေးမှာ"
"အင်း"
"သွားအိပ်ရအောင်...နောက်ကျနေပြီမနက်
ကျရင်လဲလျှောက်လည်ရအုံးမှာဆိုတော့"
"အင်းသွားကြမယ်"
YOU ARE READING
ငယ်သာမမရဲ့အချစ်ဆုံး
Romanceကိုယ့်ကိုအခန်းလိုက်ပြပေးတဲ့ဆရာမလေးကလဲကိုယ့်ကောင်မလေးဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်နော်😛
