"ဟော်.....ငါ့တူမလေးတွေရောက်လာကြပြီ
ကော...လာ..လာ..အထဲဝင်ကြ.."
မြတ်နိုးလဲအထုတ်ပိုးတွေကိုလက်ကဆွဲကာ
အိမ်ထဲသို့ဝင်လာလိုက်သည်။
"လာ...ထိုင်ကြ...ပင်ပန်းသွားပြီးလားမြတ်
နိုး"
"မပင်ပန်းပါဘူး...တီလေးရယ်"
"ဟုတ်ပါပြီ....အပေါ်ထပ်မှာမြတ်နိုးနေ
ဖို့အတွက်...တီလေး....အခန်းလုပ်ပေးထား
တယ်...ပြီရင်ရေမိုးချိုးပြီးနာအုံးပေါ့"
"ဟုတ်ကဲ့...တီလေး"
ယုယလဲအပေါ်ထပ်ကနေဆင်းလာကာအန်တီ့
ဘေးတွင်မတ်တပ်ရပ်နေလိုက်သည်။
"တီလေး...သူကဘယ်သူလဲဟင်"
"ဟော်တော်...မမှတ်မိဘူးလားမြတ်နိုး..သူက
သက်ထားရဲ့သူငယ်ချင်းလေ....ဒေါ်ခင်မြတို့
ရဲ့သမီးလေကွယ်"
"အော်....အန်တီခင်မြတို့သမီးလား"
"ဟုတ်ကဲ့မမမြတ်နိုး...မမမြတ်နိုးကမမှတ်မိ
ဘူးနော်ယုယကို"
"ဟား...ဟားး...ညီမလေးကပိုချောလာတော့
မမှတ်မိတာပါကွာ"
"မမမြတ်နိုးကတော့မြှောက်နေပြန်ပါပြီ"
ယုယတို့ဧည့်ခန်းတွင်စကားပြောကြကာသက်
ထားနဲ့ဆရာမနန်းတို့ဝင်လာကြသည်။
"ဟင်....ဟဲ့ယုယ...နင်ကဘယ်လိုဖြစ်လို့အိမ်ကိုရောက်လာတာလဲ"
"နင့်ဆီလာတာမဟုတ်ဘူး...အန်တီ့ဆီလာ
တာ"
"အော်...အေးပါ...မမမြတ်နိုးအဲ့တာဆိုညီမ
လေးပြန်တော့မယ်...နောက်နေ့မနက်မှလာခဲ့
မယ်"
"အယ်....ညီမလေးအိမ်ကဒီအိမ်လေဘယ်ကို
ပြန်မှာတုန်း"
"အာ...ပြောဖို့မေ့နေတာမမမြတ်နိုးကို...ညီမလေးကuniစတက်တဲ့နေ့ကစပြီးမမနန်းတို့
အိမ်မှာနေနေတာ"
"ဘယ်လို...!"
"ဟုတ်တယ်...မြတ်နိုးရဲ့...တူမလေးသက်ထားကနန်းတို့အိမ်မှာနေနေတာလေ...တစ်ခါ
တစ်ရံလောက်မှပြန်လာတာအိမ်ကို"
"အော်...အဲ့လိုလား...အင်း...အင်းပါ"
"ကဲ...ဒါဆိုပြန်တော့မယ်...မနက်ဖန်မှပြန်
လာခဲ့မယ်....ဒါနဲ့ယုယနင်လဲမြန်မြန်ပြန်နော်
ငါ့အန်တီလေးကို...ဟင်း...ဟင်းး"
YOU ARE READING
ငယ်သာမမရဲ့အချစ်ဆုံး
Romanceကိုယ့်ကိုအခန်းလိုက်ပြပေးတဲ့ဆရာမလေးကလဲကိုယ့်ကောင်မလေးဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်နော်😛
