part - 23

1.6K 141 8
                                    

"တီ....တီ...တီ"

ဖုန်းလာသောကြောင့်စစ်လက်စစာတွေကိုခ
ဏရပ်ပြီးဖုန်းကိုကောက်ကိုင်လိုက်သည်။

"ဟယ်လို"

"ဟယ်လို..မမမြတ်...ညီမလေးပါ"

"အော်...အင်းညီမလေးပြော"

"မြန်မာပြည်မှာရောအဆင်ပြေရဲ့လား...မမ
မြတ်ရော‌ကျန်းမာရေးကောင်းရဲ့လား"

"ကောင်းပါတယ်မမမြတ်က...ညီမလေးရော
နိုင်ငံခြားမှာအလုပ်တွေရောအဆင်ပြေရဲ့လားအလုပ်တွေကကောပြီးပြီလား"

"ရှယ်ယာရှင်တွေနဲ့တွေ့ပြီးပြီလောလောဆယ်
တော့ပြန်မလာဖြစ်သေးဘူးမမမြတ်...အကိုကရောက်တုန်းရောက်ခိုက်ဒီမှာနားနားနေနေ
နေရအောင်ဆိုလို့"

"ကောင်းပါတယ်လေ"

"အင်း...ဒါနဲ့သမီးလေးရော...အဆင်ပြေရဲ့
လားကို့ယ်အမေဆီတောင်ဖုန်းလေးတစ်ချက်
ဆက်ဖော်မရဘူး"

"‌ပြေပါတယ်တူမလေးက....သူ့ဆရာမလေး
အိမ်မှာနေနေတာဆိုတော့အဆင်ပြေပါတယ်
ပြီးနောက်ဆရာမလေးကတော်တော်လေးဂရု
စိုက်ရှာပါတယ်"

"ကောင်းပါတယ်သမီးလေးကိုဂရုစိုက်ဖော်
ရှိနေလို့..ညီမလေးကလဲအလုပ်ကြောင့်သမီး
လေးကိုအချိန်ပြည့်အနားမှာမရှိပေးနိုင်ဘူးလေပြန်လာမှဆရာမလေးကိုကျေးဇူးတင်
ကြောင်းပြောရမယ်"

"အေးပါကွယ်"

"ဒါဆို...ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်နော်မမမြတ်"

"အေးအေး..ညီမလေး"

မြတ်လဲဖုန်းပြောပြီးနားနေခန်းထဲသို့ပြန်ဝင်
လာကာစားပွဲပေါ်တွင်တင်ထားသည့်နာရီကို
ကြည့်ကာ

"ဟူးး....ညနေ၄နာရီတောင်ထိုးတော့မှာပဲ"

ဟုဆိုကာစစ်လက်စစာတွေကိုသိမ်းကာအိမ်
ပြန်ရန်ပြင်လိုက်သည်။

~~~~
ဟဲ့....ဟဲ့...သက်ထား...ဒေါ်သက်ထား"

သက်ထားလဲကျောင်းဆင်းတော့အလျင်လို
နေသောကြောင့်ယုယတို့ကိုမစောင့်ပဲကား
ဆီသို့တန်းလာလိုက်သည်။ကားနားရောက်
တော့နောက်ကနေယုယခေါ်သည့်အသံ
ကြောင့်လှည့်ကြည့်မိတော့ချွေးတွေထွက်ကာ
အမောတကောနဲ့အသက်ကိုဝအောင်ရူနေ
သောယုယတို့သုံးယောက်ရယ်ပါ။

ငယ်သာမမရဲ့အချစ်ဆုံးWhere stories live. Discover now