I'm super excited to see him again after a year. Hindi ko inaasahang buhay pala siya. Nag halo halo na ang aking emosyon habang nasa isang bahay na kami. Sa sobrang excited ko ay kaagad na akong lumabas sa kotse. Nakatalikod pa lamang siya ay kilalalang kilala ko na.
"Eosh" sambit ko sa kaniyang pangalan, at napapatingin sa nakatalikod na lalaki na nasa dagat.
I missed him so much... Sabik na sabik na akong mayakap siya.
I walk as quite as I can, one step closer to hugged him but got stopped seeing a kid running towards him, he immediately carry it. Napalingon ako Kay secret at Esac. Nagatatanong ko ano Ang Ibig sabihin nito.
Napaatras na lang ako nang may isang babaeng paparating patungo sa gawi ni Eosh.
Sino sila sa buhay ni Eosh?...... Hindi pwede, Hindi maari.....
Tumalikod ako at tumakbo, papalayo.
"Psychia!" Sigaw ni Secret
Every run that I made it suddenly make me cries. Akala ko ay mayayakap ko na siya. Pero sino yung bata at babae?
"Psychia!" I heard Eosh called my name
Masakit na ang aking dibdib at hindi ko na kaya pang humarap sa kaniya. Yun ba ang sinsabi nila na kaya niya lang ginawa yun para sa akin. He has already a family....
Ayaw ko na gulohin pa sila.....
Dahil naka bukas ang kotse ni Esac ay kaagad akong pumasok dito at dahil nandito na rin ang susi ay pinaandar ko 'to. Gusto ko nang umalis sa lugar na 'to mas lalo lamang akong nasasaktan. Hindi ko na sila pinansin na siyang tumatakbo papunta sa kotse. Sinimulan ko nang imaneho at at pinatakbo nang mabilis.
I want to be free....
Ayaw ko na masaktan pa muli.....
I was about to jumped this car together with me when I think of my sisters, napahinto ako at napapahampas sa manubela,
Is this a destiny? Destiny is just a word but not a real one...
Nagpatuloy na ako sa aking pagmamaneho pauwi sa bahay. All I think right now is my sisters.
My phone rings for how many times pero hindi ko 'to sinsagot, ayaw ko silang makausap. Nakarating na ako sa bahay, the gate is open as well as our main door. Madilim na at bakit bukad pa ang gate?
Mabilis akong lumabas sa kotse dahil iniisip ko Ang aking dalawang kapatid, at hindi rin mawala ang aking pagkakaba.
Pag pasok ko ay wala namang tao. Pinuntahan ko sila sa kwarto subalit wala sila. Kinakabahan na ako habang hinahanap sila, Wala naman silang pag gagalaan sa lugar na 'to dahil hindi pa sila pamilyar.
I try to reached them out, pero walang sumasagot...
Nasaan na sila?
Nasaan ang mga kapatid ko?
Tama ba na iniwan ko silang dalawa sa bahay? If something happened to them all the blamed is on me. Ayaw ko na magalit sa akin si daddy. Muli akong sumakay sa kotse at papatakbuhin pa sana 'to when I receive a message from unknown.
From: Unknown sent 8:30 pm
Are you finding your sisters? HAHAHAH (evil laugh)
To: Unknown sent 8:32 pm
Sino ka ba? Ibibigay ko ang nais mo, ibalik mo lang ang mga kapatid ko.
From: Unknown sent 8:35 pm
Maibabalik mo pa ba ang nais ko, wala na sila at kasalanan mo ang lahat.
Dito ko na lang mapagtanto kung sino ang nasa likod sa pagdukot sa aking mga kapatid.
