**PRENSESİN KALBİ**

**iki yabancı**

Gözlerimi açtığımda konağımdaydım....yanımda kraliçe vardı....olanlardan dolayı bana kızgın olduğu kesindi...yaptıklarıma ben bile şaşırmıştım...sarayın bahçesinde o şekilde konuşmak ve ağlamak....asla böyle şeyler yapabileceğimi düşünmezdim...tae young un vereceği tepkinin beni böylesine etkileyeceğine de inanmazdım.....ama farkında olmadan çok değişmiş bambaşka birine dönüşmüşüm....şu anda kraliçenin vereceği tepkiden çok tae young un benim için ne hissettiği daha önemliydi...benim onunla dalga geçtiğimi düşünmesi en çok buna inanamıyordum...o benim tanıdığım insan değildi sanki....

Ben içten içe bunları düşünürken... Kraliçe konuşmaya başladı...

-beni nasıl şaşırttığınızın ve hayal kırıklığına uğrattığınızın..yaptıklarınızın sarayı ve kendinizi nasıl bir duruma düşürdüğünün farkında mısınız...eğer bu durumdan kralın ve veliaht prensin haberi olursa ...

-özür dilerim...saray böyle bir durum için uygun bir yer değildi...olayların böyle gelişeceğini düşünemedim...

-saraydan çıktığınız bunca zaman boyunca onunla mı görüşüyordunuz yoksa ...ve bende buna destek oldum...ben sizin diğer kadınlardan farklı olduğunuzu kendinizi bu saraya adayıp hayatınız boyunca veliaht prense destek olacağınızı sanmıştım...bu nedenle bakanların sizle ilgili olan evlilik planlarını engellemek için elimden geleni yaptım..

-sizi hayal kırıklığına uğrattığım içın üzgün olduğumu söylemek isterdim ama değilim...ben kalbimin hissettiklerinden pişman değilim...

-seohyun-ahh..

-şu anda prenses gibi düşünüp hissedemiyorum..yaptığım şeyin yanlış olduğundan çok o adamın kendini nasıl hissettiği konusunda endişeleniyorum..

**tae young un bölümü**

Günlerdir..düşünüyorum...her şeyi yalan mıydı yani....7 yılı aşkın bir süredir..bir yalana güvenip bir yalanı mı Sevmiştim..ama her şey o kadar gerçekçi ve samimiydi ki...gülüşü , ağlayışı, endişelenişi ve mutluluğu....bunlar yalan olamazdı...ilk öğrendiğımde ne düşüneceğimi bilemediğımden belki de her şeyi yanlış yorumladım...ve fazla tepki gösterdim...

Şimdi sakince düşününce benim için bir şeyler yapmasını söyleyip durdum...ona yemek yaptırdım, dikiş diktirdim...ailemle ilgili her şeyi anlatıp sıkıntılarımla ona yük oldum...ve o benim içın gerçekten üzüldü...bir insan yalandan o şekilde ağlayamaz....bir prenses olduğu halde daha önce yapmadığı şeyleri benim yüzümden yaptı...benim için gayageum çalmayı bile öğrendi....

Bunlar kesinlikle samimi şeylerdi...o hala benim tanıdığım ve sevdiğim seohyun du ... Her şeyden önce samimi olmayan biri sarayın bahçesinde o şekilde davranıp ağlamazdı....onurunu o şekilde zedelemezdi......hem eğer benim gerçek kimliğıminde farkında olsaydı bu zamana kadar çoktan ailesine söylemiş olurdu..