**PRENSESİN KALBİ**

*yarım kalan mutluluk*

.............................. ...............................
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

**SEOHYUN UN BÖLÜMÜ**

Liderimiz 2 gün içinde yola çıkacağımızı söyledi.. bu bir yandan içimi rahatlattı fakat burada biraz daha kalmak istiyordum...cesaretim olmasa da babamı ve abimi görmek istiyordum...fakat göreceğim muameleden çok korkuyorum...zaten Ming e gittikten sonra abimden aldığım mektupta yazanlar onları bir daha göremeyeceğimi anlatmaya yetiyordu ...

"Seohyun ahhhh...bana gelen haberlere göre Ming de olduğunu biliyorum..açıkçası ben de nasıl olduğunu ne yaptığını merak ediyordum...iyi olduğunu öğrenmek içimi ferahlattı.....her ne olursa olsun sen benim kardeşimsin bu yüzden rahat bir hayat yaşamanı isterim...yinede bundan sonra seninle görüşmek istemiyorum...Kendim ve eşim için sana kızgın değilim...hatta minnettarım..biz saraydakinden daha huzurlu bir şekilde yaşıyoruz....fakat babam... ona yaşattığın hayal kırıklığını ve onda açtığın yaraları affedemem...babamın hissettiklerini sende hissetmelisin...bu yüzden ne beni ne de babamı bir daha görmeyi aklından bile geçirme....nefes aldığın sürece babama yaşattıklarını unutma...."

Şimdi o sözleri yine kulaklarımda yankılandı....ne zaman Young u düşünsem abimin sözlerini de hemen aklıma getiriyorum...mutlu olmaya hakkım olmadığını kendime sürekli tekrarlıyorum...

Biraz hava almak istemiştim..fakat artık daha zor nefes alıyorum...

Tam içeri giriyordum ki birinin bana seslendiğini duydum.
Bir yanım o olmamasını diğer yanımsa o olmasını istiyordu...tüm hislerime rağmen duymamazlıktan gelmeyi denedim...

-Seohyun ahhh..boşuna duymamazlıktan gelme...sen olduğunu biliyorum..birbirimizin yüzüne bakıp konuşacak kadar samimiydik biz...o yüzden böyle davranma...

Kendime engel olmayı denesem de oradan ayrılamadım...

-Majesteleri... Devrik prenses Seohyun size saygılarını sunar...

-Bunu yapma.. Bu kadar zaman sonra karşılaşmışken iki yabancıymışız gibi konuşma....diğer herkes için "majesteleri olsam da senin için Young um ben sadece Young....

-Siz de biliyorsunuz ki herşey geçmişte kaldı...

-Seohyun ahhh... ....yapma yalvarırım her şeyi bu şekilde bitirme..eğer bu şekilde vedalaşırsak bir daha bir araya gelemeyiz....

-Olması gerekende bu değil mi zaten..

-Hayır kesinlikle değil...ilk zamanlar mektubunu okuduktan sonra seni yanımda tutmaya hakkım olmadığını düşünmüştüm ama....zaman geçtikçe ayrı olmanın ne kadar üzücü olduğunu fark ettim ..ve sen de benim gibi hissediyorsun çünkü senin kalbinde benimki gibi asla değişmeyecek....bunu bilirken seni kendimden uzak tutmanın doğru bir karar olduğuna inanmıyorum artık....

-Majesteleri haklı...fakat bu hiç birşeyi değiştirmez...benim mutlu olmaya hakkım da isteğim de yok...

-Yanılıyorsun...mutlu olmaya en çok senin hakkın var...benim, babanın, abinin ve diğer herkesin hayatını kurtaran sensin...hepimiz senin sayende hayattayız...abinin ya da babanın sana kızmaya hakkı yok aksine minnettar olmalılar...sen onların iyiliği için onlardan vazgeçmişken bu fedakarlığı yapmışken acı çekmenin bir anlamı yok...

-Böyle düşünen sadece sensin...sen...ben bile haklı olduğumu düşünmezken bu sözlere nasıl güvenebilirim.

-Kendine inanmasan bile bana inan .....çünkü ben her zaman öyle yaptım...