Cassius Vlad: The Vampire (COMPLETED)

CVTV 10

Iilang oras ang naitulog ko nang gabing iyon at nang magising ako ay iba na ang suot ko. I am now wearing an elegant white lacy dress that fits well on me. Hanggang tuhod ang haba noon.

I look at the mirror to see my reflection. I traced my braided hair through my fingers. There's something in my heart that keeps making me feel fluttered.

I picked a purple note from the table.

A pleasant morning to my bride. I'll be back sooner.

That put on a smile to my lips. I kept the note inside my pouch. That became my habit, all of his notes are placed in my pouch.

I wore the white wedge that I saw. To complete my look, I shade my lips of light tangerine lipstick.

I gulped when a warm hand touched the back of my waist while another soft hand covered my sight.

"It's me, babe." His breath hit my nape making me catch a goosebump.

Unti-unti akong nakaaninag ulit nang dahan-dahan niyang alisin ang kamay niyang tumatakip sa mga mata ko. Hindi na ako nagulat nang ibang paligid na ang sumalubong sa aking mata. Madilim pa dahil wala pa namang araw pero sapat na ang buwan para makita ang detalyeng nasa paligid.

May manipis at maliit na mesa sa pinakaharap at katapat noon ang dalawang wooden chair na hindi naman kataasan. Una kong pinaglaro ang mata ko sa paligid na napupuno ng napakaraming bulaklak.

Iba't-ibang kulay ang nasa paligid dahil sa namumukadkad na mga bulaklak. May mangilan-ngilang paruparo rin akong namamataan. So...it'll be a garden wedding?

Nilingon ko ang nasa likuran ko. He's dazzling with his black tuxedo with a bow tie. His side parted hair looks admirable on him. His cross earing hang from his ear as another two piercing seconded it.

"How is it?" Nakataas ang isang kilay niyang tanong sa akin.

"I liked it." His face mirrored how amused he is. Ang bahagyang nakatupi niyang braso ay inilahad niya sa akin nang may nakakahawang ngiti sa kanyang labi.

I clung my hand to his arm as I smile lovingly on him that made his smile grow wider. Naagaw ang atensyon ko nang sa pagsisimula naming maglakad ay umulan ng samut-saring petals ng bulaklak.

Hindi ko maipaliwanag kung gaano akong namamangha sa nangyayari sa aking paligid. I know that this man beside me is the mastermind of this magical things.

Bago kami makarating sa upuan ay lumitaw sa unahan namin ang lalaking nakasuot ng tila bestida. Ang nangungulubot na niyang mukha ay palatandaan na milyong taon na ang kanyang nagugol. Isang ngiti ang iginawad niya sa amin nang makaupo na kaming dalawa. Siya na marahil ang ipinadala ng Diyos ng kasal upang isarado ang mga pangako namin.

"Ang kasal ay isang sagradong bagay na kailanman ay hindi natin maaaring baliin sa anumang pagkakataon at paraan. Kung sinuman ang maglalakas-loob na sumuway sa utos nito ay lalagakan ng kaparusahang kamatayan." Panimula niya.

We are both attentively listening to him as he speak up.

"Ang buhay ng mag-asawa ay hindi maaaring laging masaya sapagkat iyon ay senyales na hindi niyo kilala ang isa't-isa. Kayo ay magbubuklod upang pagsaluhan ang pighati at kagalakan."

"Cassius, kinikilala mo ba si Lena bilang iyong kalahati ng buhay at asawang mamahalin hanggang sa iyong kamatayan?" Our eyes locked together when the old man threw a query.

"Yes, I do." Walang alinlangan niyang tugon.

"Lena, kinikilala mo ba si Cassius bilang iyong kalahati ng buhay at asawang mamahalin hanggang sa iyong kamatayan?"