Cassius Vlad: The Vampire (COMPLETED)

CVTV 11

Pababa na ako sa sala nang maabutan ko roon si Cassius. I stopped walking just to stare on him. His specs glasses unbelievably looks hot on him. How could that happen? Seryoso lamang siya habang nakatuon ang mata sa binabasa niyang libro.

He's currently laying lazily in the couch. Medyo magulo ang buhok niya at ang unang tatlong butones ng kanyang kulay asul na dress shirt ay nakabukas. Labas na labas tuloy ang perpekto niyang dibdib bagamat may kaunting peklat doon. Mistula maliit ang couch dahil sa haba niya, awas ang kanyang may kahabaang binti roon dahil sa katangkaran niya.

Ipinaling ko ang aking ulo at saka ako nagpatuloy sa paglalakad.

"You're not going to work?" Pinasadahan ko ng tingin ang kabuuan niya. Ni hindi pa siya nakaayos ng pang-opisinang damit.

"Nah, nakakatamad." Ni pagsagot niya ay tunog natatamad kaya naging magaspang ang kanyang boses. Bumuntong hininga siya saka naglipat ng pahiba ng libro.

"This lazy jerk." I whispered but because he is a vampire, he heard me.

"Tamad ako pero mayaman ako." Imbes ay kibit balikat niya sa akin kaya nginiwian ko siya. Asa pa akong makakakuha ako ng matinong sagot mula sa kanya.

"Aalis ka na?" Mayamaya ay tanong niya na tinanguan ko na lang. Mabilis na tumigil siya sa pagbabasa at basta na lang inihagis ang libro niya sa lamesa.

"Tara."

"I can manage." Saglit niya akong hinarap, wala ng emosyon sa kanyang mukha. Is this his expertise? Ang magpabago-bago ng mood?

"Husband duty." Tanging sagot niya nang makatalikod na siya. Nauna na rin siyang maglakad kaysa sa akin. Akala ko ba ay tinatamad siya? Bakit ngayon ay ihahatid pa niya ako?

I watch his back as he ushered. He's confidently just walking while tossing and playing his car keys with his lengthy fingers. Now I wonder if I can fall in love as well? If I can then I'll definitely fall on him.

Lunch break time nang umalis ako sa kompanya para bumili ng dress na pwede kong isuot sa business event na mangyayari sa Biyernes. Dahil wala akong matipuhan sa mga dress na nasa mall ay dumiretso na lang ako sa mismong bilihan ng mga dress at ibanh formal attire.

At the end, I chose a plunging neckline dress. It is a floorlength sheath dress. Kulay maroon iyon at may naglalarong sequins sa lining na nasa may dibdib. May kaunting slit din ito sa kaliwang parte ngunit hindi naman iyon magpapakita ng sobrang balat. I'll probably wear it with a pair of glass heels.

Kararating ko pa lang sa opisina nang matigil ako sa paglalakad papasok. Naroon siya sa swivel chair ko at ang paa ay nakapatong sa lamesa. Magkapatong ang kanyang dalawang binti habang ang walang sindi niyang sigarilyo ay naiipit sa labi niya.

Nang magmulat siya ng mata ay diretsong nagtama ang aming nga paningin. Nagpatuloy ako sa paglalakad.

"Where have you been?" Salubong niya sa akin. Halos magkatabi na kami nang ilapag ko sa aking mesa ang dala kong bag.

"I told you ayoko ng amoy ng usok ng sigarilyo." Itinuro ko ang sigarilyo niya na ikinataas ng isang kilay niya.

"Hindi naman ako nagsisigarilyo." Inipit niya sa dalawa niyang daliri ang stick ng sigarilyo at saka nakaharap sa akin niyang pinatalsik iyon sa labas ng bintana.

"Hindi ko naman sinabing huwag kang manigarilyo." Nagkibit siya ng balikat.

"Let's not argue 'bout that. Where have you been and what's that? A present?" He nodded signalling the shopping bag that I am holding.

"In a boutique and this is a dress for myself."

"May I see?" Tangka niyang kukuhanin ang dala ko kaya mabilis kong iniiwas iyon sa kanya. Kumunot ang noo niya sa akin.