"នែ! ញាំមួយៗទៅ អួលស្លាប់ឥឡូវហើយ" លីសាបាននិយាយហាមឆេយ៉ុងដែលញ៉ាំដូចក្មេងអត់ឃ្លានមកពីណា។
"កុំឃាត់ ខ្ញុំឃ្លានមកពីនាងនឹងហើយនៅមិននៅនាងនាំខ្ញុំមកជិះRoller Coasterឆ្កួតឡប់អីនោះ ដឹងទេថាវាគួរឲ្យខ្លាចប៉ុណ្ណា" ឆេយ៉ុងញ៉ាំបណ្តើរនិយាយបណ្តើរ។
"ខ្ញុំខុស? អូ! ត្រូវហើយខ្ញុំខុស"
"មិនញ៉ាំទេឬ?" ឆេយ៉ុងឈប់បន្តិចហើយងាកមើលលីសា។
"មិនដាច់ចិត្តញ៉ាំទេ ខ្លាចនាងញ៉ាំមិនឆ្អែត"
"អូយ! បើអស់ហៅថែមទៅខ្វល់អី នេះហាមាត់" ឆេយ៉ុងចាប់យកភីហ្សាមួយចំនិតតូចល្មមដាក់នៅចំពោះមុខលីសា។
"ស្អីគេ" លីសាភ្ញាក់បន្តិច នាងធ្វើខ្លួនមិនត្រូវទេពេលឆេយ៉ុងលេងចេញមកបែបនេះ
"ញ៉ាំទៅណាទុកថាគេសុំទោសរឿងយប់មិញ" ឆេយ៉ុងនិយាយគួរឲ្យអាណិត។
"អត់ទេ ខ្ញុំយកខ្លួនឯងវិញ"
"ចឹងមានន័យថានាងមិនព្រមអភ័យទោសឲ្យខ្ញុំទេឬ?"
"មិនមែនទេ" លីសានិយាយហើយក៏លូកយកភីហ្សាមួយចំនិតមកញ៉ាំខ្លួនឯង។
"មនុស្សអាក្រក់ ហា៎...!" ឆេយ៉ុងឱនមុខចុះហើយក៏ស្រែកយំពេញទំហឹងឡើងផ្អើលហាងធ្វើឲ្យភ្ញៀវដែលនៅក្នុងនោះងាកមកមើលគ្រប់គ្នា។
"អូយ! ស្លាប់ហើយ បានៗខ្ញុំញាំឈប់ស្រែកទៅ"
នេះ!" ឆេយ៉ុងក៏យកភីហ្សាដាក់មាត់លីសា។
"ហើល! ហើល!!!" ឆេយ៉ុងដាក់ម្ទេសយ៉ាងច្រើនក្នុងនំ។
"ហាសហាសៗ" លីសាស្រវាយកទឹកមកផឹកមិនគួរណាចាញ់បោកភាពមាយារ របស់ឆេយ៉ុងសោះ។
"នាងនេះ..ទៅផ្ទះម្នាក់ឯងទៅ" លីសានិយាយហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់ទុកឆេយ៉ុងចោល។
"ទៅៗ...នែ! ទៅមែនឬ? អេ! ឡាលីសា ម៉ាណូបាន" ឆេយ៉ុងក្រោកឈរហៅលីសាតែនាងមិនចាប់អារម្មណ៍ងាកមកបន្តិចអីទេ។
"ទៅហើយកុំមកវិញ កុំឲ្យខ្ញុំជួបនាងទៀតថៅកែគិតលុយ" ឆេយ៉ុងហៅគេឲ្យគិតលុយហើយក៏ចាកចេញទៅ។
"ទៅណាបាត់ហើយ!?" ឆេយ៉ុងរត់ទៅតាមផ្លូវដែលលីសាដើរទៅតែមិនឃើញ។
YOU ARE READING
កិច្ចសន្យាស្នេហ៍
Romanceគេថាមនុស្សគ្រប់រូបធ្វើអ្វីត្រូវតែប្រកាន់យកឬគោរពពាក្យសច្ចៈដែលបានសន្យាហើយត្រូវតែធ្វើឲ្យបាន.... រឿងរ៉ាវត្រូវបានក្រឡាប់ចាក់នៅពេលដែលពួកគេធំដឹងក្ដី គេថាស្រីនិងស្រីស្រលាញ់គ្នាកើតដែលមែនទេ? តើពេលរៀបការហើយពួកគេមាន កូនជាមួយគ្នាយ៉ាងម៉េចបានទៅ?
