Chapter 18 : Bygone

322 5 0
                                    

Days passed

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Days passed.

Hindi ko parin kinakausap si Noah. Not that because I hate him. But because I want to first know the truth.

Ilang araw na rin noong pina imbestigihan ko si Madelaine. May mga nalaman ako pero hindi iyon sapat. I think something's missing. Something is hidden. And I want to find that.

"Vanna, ilang araw mo na 'kong hindi kinakausap." Noah exclaimed. Nakamot niya ang ulo saka napahinga ng malalim. "Just tell me kung may nagawa ako."

"Wala, Noah." I told him with my calm voice. Tumayo ako saka nagpunta sa kusina. Leaving him in the living room.

It's saturday morning at naisipan kong wag munang pumasok. I was pre occupied with Madelaine so I'm not in the mood to work. Mabuti nalang rin at wala masyadong nagiging problema sa kompanya.

I heard Noah's footstep entering the kitchen. Hindi ko siya nilingon at pinagpatuloy ang paggawa ng salad.

I saw in my pheriperal vision that he sat on the bar counter and sadly looked at me.

"Vanna,"

Napapikit ako't hindi parin siya pinansin.

Simula noong naging intimate kami sa isa't isa, he become sweet and more caring towards me. Bihira nalang mangyari iyong noon na lagi niya akong inaasar.

Now, he's really being a husband material. Gone the playful and bachelor Noah.

Noah now is more sweeter and more caring. Still a little playful but hotter.

"Vanna, please. Talk to me." Masuyo niyang usal.

Napapahinga nalang ako ng malalim na hinarap siya dala dala ang ginawa kong vegatable salad.

"Wala kang trabaho?" I asked.

"Meron."

"Then why are you here?"

Sinamaan niya ako ng tingin. Hindi siya nagsalita't bagkus ay tumayo at nagtungo sa likuran ko. He hug me from the back at nilagay ang ulo niya sa leeg ko.

"I miss you."

"Oh yeah?"

"It's true!" I imagined himself pouting.

Napailing nalang ako bago siya hinarap. "Pumasok ka."

"No."

"Why?"

"Co'z you're here. So I'm gonna stay here."

Pinagtaasan ko siya ng kilay. "Too clingy, huh?" A small smile crept on my lips.

Kung ganito siya palagi ay hindi ko talaga siya matitiis na hindi kausapin. Damn it.

"Just for you, Vanna." He hugged me again. But this time, he gently kiss me then whispered. "Just for my wife."


The Night It Happened [R-18]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon