LOTUS

5. Bölüm

Emir'in kızla buluşmasının üzerinden geçen günler boyunca sinyal tek bir noktayı göstermiş ve bu sabahın erken saatlerinde birden bire harekete geçmişti. Yine hepsi Emir'in odasında toplanmış, sabırla bekledikleri gün nihayet geldiği için biraz olsun rahatlamışlardı. Kızın ima ettiği türden bir kaçış gerçekleşecek olsaydı çoktan olurdu. Kuş, yuvasını terk etmemişti. Yine de toplu halde ya da bireysel bir kaçış olup olmadığından emin değillerdi. Takip cihazı başkasının elinde olabilir, onları tuzağa düşürebilirdi. Emir nedenini bilmediği bir şekilde cihazın kızda olduğuna ve onları çağırdığına emindi, emin olmak istiyordu. İçindeki ses onu yanıltabilirdi çünkü işin içine duygularını da katmıştı.

Heyecanını gizleyemeyerek, "Dodge Charger." dedi Emir Kızılhan, "Beklediğimiz gün geldi, operasyon nihayet başlıyor." Sinyal emniyet binasının en fazla sekiz kilometre uzağında bir garajdan gelse de gece olmasını bekleyecek, usulüne uygun bir şekilde yol alacaklar, son olduğunu umdukları için bir çeşit veda seremonisi düzenleyeceklerdi.

"Kız sabahtan beri aracın olduğu yerde dolaşıp duruyor, muhtemelen gece yarısı harekete geçer. Sözde sahibi yurtdışına çıkmış, yersen. Hoş çıkmamış olsa da bir şey fark etmezdi, arabalar çalınmadığına göre sahibi de onlardan biri. Kaçmış olabilir. Evde sahibinden başka kimse yaşamıyor, arada temizliğe gelen bir kadın varmış o da izinli. Çantada keklik. Bize tekrar araba lazım. Riske atamayız, bu sefer kullanmak için lazım." dedi. Düşündüğü şeyin doğru çıkmasını umuyordu, kız şayet aptal değilse takip cihazının üzerinde olduğunu başından beri biliyordu ve onlara, Emir'in günlerdir bahsini ettiği mesajı gönderiyordu. Emir kızın aptal olma ihtimali üzerinde bile durmadan kızdan beklediği mesajın geleceğine emin olarak beklemişti. Beklediği mesaj gelir gelmez de harekete geçmek istiyordu. Başka bir şansı olmayabilirdi. Küçük de olsa tuzağa düşme ihtimalini göz ardı edemeyeceği için de tek başına gitmek istiyordu. Diğerlerine ne kadar engel olabilir, onları bu geceden uzak tutabilir henüz bilmiyordu. Her açıdan fazla duygusal bir yaklaşımdı. Bu zamana kadar koyduğu katı ve değişmez kurallar silsilesini yerle bir ediyordu.

Sevdiği bir başka insanın kaybını daha kaldıramayacağı için, bir yolunu bulup tek başına gitmesi gerekliliğine ikna olması zor olması.

Suç işlemenin temelinde bir parça da olsa sevdiklerimiz korumak yatar. Kitlesel olarak, bir bölgenin ya da düşüncenin savunması için yapıldığında adına 'savaş' deniyor. Suç işleyen birine engel olurken kendini siper etmenin temelinde de sevdiklerimizi korumanın yatıyor olması biraz tuhaf. Suçun önünde ya da arkasında olmanın temelinde fark etmeksizin sevdiğimiz insanları, eşyaları, düşünceleri, şehirleri hatta bazen yalnızca tek bir ağacı korumak yatıyor. Herkesin amacı aynıyken ve aynı sebepten genellikle kaybeden tarafın zarar görmesi ne garip. Amaç sevileni korumaksa mücadele ettiğin kişinin sevdikleri? Onu sevenler? Buna layık değil mi? Korunmaya ya da güvenli bir ortamda bulunmaya?

Hakan da aynı heyecanla 'Bullitt' dediğinde korktuğu başına gelmişti; "Efsane filmdir. Bize de 'Mustang' bulmak lazım ama her araba olmaz şimdi!"

Her fırsatta eğlenebilecek bir uğraş buluyordu kendisine. Olay da, kızın gönderdiği mesaj da umurunda bile değildi. Hatta belki de unutmuştu. Nasıl bir tehlikeyle karşı karşıya olduklarının farkında olsa da pek önemseyeceği söylenemezdi. Onun için bir şey yapılacaksa tereddüt duymaya gerek yoktu, başa gelen kaderdi ve çekilmesi gerekirdi.

"Film çevirmiyoruz." dedi Sinan komiser, "Bu hikâyede sence eksik olan sadece Mustang mi? San Francisco sokaklarını cebinden mi çıkaracaksın? Ayrıca Bond olamadın McQueen bari olayım mı diyorsun? Senden efsane falan olmaz yırtınma boşuna. Müdürden arabayı da sen istersin çok heveslisin madem. Beni karıştırmayın bu sefer."