Stories About Life

ඉංජිනේරු සිසුවෙකුගේ (නො)කියූ කතාව

කියන්නද මම ඇත්තක්,

මමත් ඉංජිනේරු සිසුවෙක්.

නොකීවට හැමෝටම අපිත්

අපිත් දිවි රකින දෙවියෙක්

ඉංජිනේරු වෙන්න ලේසි නෑ,

ඉංජිනේරු හීනය පහසු නෑ,

හිතන තරමට ලේසි නෑ,

ඒත් වැඩිය ගොඩක් අමාරුත් නෑ,

කහ කෝට් එක, අපේ ලකුණ

කහ තොප්පියයි ආරක්ෂාව!

නොකීවට අපි හැමෝටම

එයයි අපේ ප්‍රියතම.

විය හැක අප ඉංජිනේරු මහතෙක් හෝ නෝනා කෙනෙක්

විය හැක එය විදුලි, සිවිල් නැතිනම් කාර්මිකයෙක්,

එහෙත් බොහෝ දෙනාට වැරදුණ තැනක්

කීමේ අරමුණයි මේ කවියෙන් මටත්.

ඉංජිනේරු වෙන්න අවුරුදු හතරක් යනවා

ඉංජිනේරු වර්ග එකිනෙක වෙනස්ම වෙනවා,

ඒ හැම එකේම දැනුම නම් පොඩ්ඩක් තියෙනවා

ඒත් වෙන්නේ එකයි කියා බොහෝ දෙනාට අමතක වෙනවා.

වැඩිය නෑ, වචන තුන හතරයි

ඉංජිනේරු අංශයේ ක්ෂේත්‍ර අටයි,

මෙකෑනිකල් දන්නේ ඉන්ජිමට අදාළවයි

සිවිල් දන්නේ බිල්ඩිම් හදන්න පමණයි.

දත් දොස්තර, හාට් බලන්නේ නෑ

හාට් දොස්තර, ඔලුව බලන්නේ නෑ

දොස්තර ගැන නම් දන්නවා, ඉංජිනේරු නම් නෑ

දොස්තර දෙන බෙහෙත් හදන්නෙත් ඉංජිනේරු කියල දන්නේ නෑ.

ගෙදර වහල කැඩිලා නම් අපිව හොයනවා,

ගිය කරන්ට් එක ගෙන්න ගන්න අපෙන් අහනවා,

අවුරුදු හතර ඉවර වෙන්න තව කල් තියෙනවා,

ඒ ගැන ගොඩක් දේ නොදන්නවාට මං දන්න දෙයක් කියනවා.

අපි වෙමු කට ගොළු දෙවියෝ,

කරන හොඳ සැමටම දන්නේ නෑ මිතුරෝ!

නොකීවට අපි තමා ඔරිජිනල්ම දෙවියෝ,

ඉංජිනේරු සිසුන්ගේ (නො)කියූ කතාව මෙයයි, දැන්වත් තේරුණාද? සොයුරෝ!

VOTE

08/12/2021