ÂHÛ NİGÂH -ARA VERİLDİ-(MTS-4)

18. ATLAS

Üniversitenin otoparkına kamyonetimi park ettim ve sevgilimi beklemeye başladım. En sonunda olmuştu Funda'yı ikna etmiştim. Tabii bu oldukça sancılı bir süreçti ve hepsi de benim aptallığımdan kaynaklanıyordu. Onu ilk gördüğümde anlamalıydım bu gamzeli güzelden etkilendiğimi ama ben ne yaptım, inkâr yolunu seçtim. Deniz'in Funda ile ilgilendiğini görünce Erva'yı kendime ve hislerime kalkan olarak kullanacak kadar şuursuzdum. Funda ile tanıştıktan sonra onun dışındaki kızlara olan ilgimi tamamen kaybetmiştim. Güneşim olmuştu Dünyam sanki etrafında dönüyordu. Artık aşkın nasıl bir şey olduğunu biliyordum ama bir zamanlar bu duygudan bihaberdim.

Tabii ki Erva ile sevgiliyken başka kızlarla flört etmiyordum ve onu aldatmıyordum. İlişkilerden çabuk sıkıldığım da bir gerçekti en uzun ilişkim bir yıl sürmüştü o da lise yıllarımdaydı. Bugüne kadarki tüm ilişkilerimde tek eşli olmuştum hiçbir kız arkadaşımı aldatmamıştım. Funda ile tanışana kadar da bu şekilde devam ettim. Funda'yı görene kadar sevgilim varken başka bir kızla hiç ilgilenmemiştim. Gerçi Funda için herhangi bir kız demek ona duyduğum hislerimi fazlasıyla hafife almak olurdu. Ona aşıktım ama Erva konusunda yanlış adımlar attığımı üçümüzü de bir çıkmaza sürüklediğimi de kabul ediyordum.

Deniz ile beraber gitmiştik Erva'nın annesiyle konuşmaya. Şansımıza Erva hâlâ odasında uyuyordu. Annesine olanları anlattığımda hüzün bulutlarıyla gölgelendi bakışları, kızını çok sevdiği belli oluyordu. Onu üzmekten nefret etmiş olsam da gerçekleri bilmesi gerekti. Sadece kendimi istemediğim halde mecbur bırakıldığım bir ilişkiden kurtarmıyordum bu aynı zamanda Erva'nın iyiliğini istediğim içindi. Daha önce kırılmış bir kızı bir kez de ben kırarak ona çok zarar vermiştim. Bu konuda suçluydum ve kendimi asla affetmeyecektim en azından profesyonel yardım almasını sağlarsam ona bir faydam dokunmuş olurdu. Gelecekte onu hak eden bir erkekle sağlıklı ilişki kurabilmesi, yardım almasına bağlıydı.

Tüm her şeyi anlattıktan sonra "Eğer bana inanmıyorsanız kızınızla yüzleşebilirim." dediğimde annesi başını iki yana salladı.

"Gerek yok genç adam, bu ilk defa yaşanmıyor. İkinci kez aynı şeyleri duyuyorum. Senden önceki erkek arkadaşı da benzer sözleri söylediğinde tek seferlik olduğunu düşünerek önemsememiştim. Açıkçası işim başımdan aşkın olunca öyle olmasını umdum. Bu konuyla ilgileneceğim senden tek istediğim artık kızımdan uzak durman. Ben gereken açıklamaları ona yaparım artık özgürsün." dedikten sonra ayağa kalktı.

Mesajı almıştım bize kibarca gidin diyordu. Deniz bu süreçte hiç konuşmamıştı ama yanımda olması bile yeterli gelmişti. Evden ayrılıp kamyonetime bindiğimizde hafiflediğimi hissettim sanki üzerimden bir ton yük kalkmıştı.

Funda'nın kırmızı arabası otoparka girince aklımdaki her şey silindi. Kamyonetimden inip arabasını park ettiği yere doğru yürümeye başladım. Tatil süresince sürekli mesajlaşmış, her gün görüntülü konuşmuş olsak da elbette ki yetmemişti. Arabasından inip bana yaklaşmaya başlayınca ortada buluştuk. Sevgilim bana sokulunca kollarımı beline sıkıca sardım. Başımı boynuna gömdüm ona duyduğum özlemimi anlatacak kelime bulamıyordum.

Yine de denedim "Çok özledim aşkım seni." dediğimde "Ben de seni özledim." diye mırıldandı.

Sonsuza kadar bu şekilde kalabilirdim. Mis gibi kokusu ciğerlerime sızarken, vücudunun sıcaklığı en ücra noktalarıma ulaşırken başka neye ihtiyacım olabilirdi ki? Açlık ve susuzluk bence fazla abartılıyordu. Nasıl da özlemiştim gamzeli güzelimi, onu hiç bırakmak istemiyordum. Çok şanslı bir adamdım ben, Funda hayatımı her an daha yaşanılası kılıyordu.

Hemen yanımızdan bir öksürük sesi gelince hiç istemesem de başımı kaldırıp o tarafa baktım. Gülce, sırıtarak bizi izliyordu. Tabii ki her gün olduğu gibi ikisi beraber gelmişlerdi kampüse ama ben bunu tamamen unutmuştum fark etmemiştim bile. Funda'yı görünce çevremdeki her şey siliniyordu kimseyi görecek durumda olmuyordum. Bu bile ona olan aşkımın göstergesi değil miydi? Hafifçe geri çekilsem de kolumu sevgilimin belinden çekmedim.