𝘿𝙊𝙉𝙀 𝙁𝙊𝙍 𝙈𝙀 (full)

همیشه همینطور خواهد بود؟!❤

نزدیک دوساعتی بود که لوهان جمع شده در بغلش را نوازش می کرد...

تک به تک اجزای صورتش را بارها و بارها مرور می کرد و هربار به قلم نقاشش افرین می گفت..

موجود در بغلش حتما حوری ای از بهشت بود!..این همه زیبایی و ظرافت برای یک انسان امکان پذیر نیود!!

ناگاه از ذهنش خطور کرد که شاید برخلاف بقیه ی مردمی که دیده بود او حتی روحی زیباتر از خود واقعی اش داشته باشد

با این تصور محکم تر از قبل بدن کوچک و ظریفش را به آغوش کشید

لوهان آب دهنش را جویده و قورت داد و به منبع اون رایحه ی گرم نزدیک تر شد

-سهونا...
-چیزی شده عزیزم؟!

لپ هاش گل انداخت و به سینه ی سهون چسبید...
تا به حال کسی این طور با او رفتار نکرده بود و دوستش داشت

-نه چیزی نشده فقط میخواستم مطمئن بشم هستی..

بوسه ای به موهای نرم تر از ابریشمش گذاشت و سینه اش را با رایحه ی بهاری آن پر کرد
-هستم..تا هروقت بخوای!!
-نه تا هر وقت میخوای پیشم بمون..نمیخوام اذیت بشی!
-پس فرقی نداره چون من تا همیشه پیشتم!!
-قول میدی هیچوقت نری؟؟!!
-قول میدم عزیزم..

لوهان لبش را گاز گرفت و نامطمئن ادامه داد
-نمیزنی زیرش..؟

سهون باز نفس عمیقی کشید و روی لوهان خیمه زد تا چشم هایشان به هم گره بخورد
-دست من نیست...این تن و روح خیلی وقته معتاد چیزی غیر از خدای خودش شده..

جواب مورد پسندش بود چون لبخند ماورایی ای روی صورتش نقاشی شد و او را به شگفت انداخت

-فرشته ها هم دربرابر زیباییت سرخم میکنند فرشته ی من...

لبخند لوهان روی لب هایش نشست و قلبش با هر تپش به سینه اش فشار می آورد گویی میخواهد از جسمش رها شده و با جسم لوهان یکی شود

دست هایش را دور کمر و کتف لوهان مثل علفی هرز دور گل رز پیچاند و در پیچ و تاب ساقه های سبزش اورا مخفی ساخت

لبهایش با غنچه های او در رقص بود و آهنگ تخت هراز گاهی شنیده میشد

امشب بهترین شب برای خانه ی کوچک خانواده ی پارک بود...

این خانه شب ها بود که انتظار عاشقی ارباب های جوانش را میکشید و حالا به مرادش رسیده بود
اما ایا این شب باز تکرار خواهد شد؟!...

سرنوشت را ندانی هیچ گونه که در این شب قلم خود را به سیاهی شب و قرمزی گلبرگ های خون آلوده می کند یا در سطل سفید مثل پاکی عشقشان یا آبی آسمانی همچون قلب های آزادشان فرو میکند..!!