𝘿𝙊𝙉𝙀 𝙁𝙊𝙍 𝙈𝙀 (full)

چه کسی حقشه روی نرده ی مرگ باشه؟!💔

لوهان که ذهن مشغول سهون را دیده بود تصمیم گرفت درد جدید اش را پنهان کند

-خوب اطراف رو نگاه کن..من مطمئنم میاد رود هان!
-تو چب رو نگاه کن من راس..
-نههه!..من ممکنه چیزی رو جا بزارم به چپم حواست باشه!

سهون تعجب کرد اما اینهارا پای نگرانی لوهان گذاشت و به همه طرفی نگاه می کرد
-دیدمشش!!

ماشین را سریع بقل زد و هردو از ماشین پیاده شدند

چانیول که نزدیک شدن آن دو را دید  سریع خودش را رها کرد که دستی مانع از افتادنش شد
-ولم کننن!!

وحشتناک و سریع تکان تکان می خورد تا دست سهون شل شود و بار کمتری روی دوش دونسنگش باشد!

-هیونگ..
صدای ضعیف لوهان او را سر به زیر کرد
-خیلی بدجنسی که وقتی بیشتر از همیشه بهت نیاز دارم میخوای بزاری بری..
-نه لوهان اتفاقا برای توعه!...اینطوری میتونی راحت زندگی کنی!

لوهان هم از نرده ها بالا رفت و چان از ترس خود را بالا کشید

-لوهان بیا کنارر!!
سهون فریاد زد و نمی دانست دست چان را نگه دارد یا مانع لوهان شود

-نه!..هیونگ اگه بری اونم به خاطر من!...هرگز نمیتونم زندگی کنم و مثل اینه..اینه که تو من رو کشته باشی!

چان همراه با گریه ی لوهان به گریه افتاد و هق هق کرد..
-من داداش بدی بودم من رو ببخش لوهان..

توانایی حرف زدن از او صلب شده بود و تنها سر به چپ و راست تکان داد

چانیول به کمک سهون روی پل قرار گرفت اما لوهان هنوز نگاهش به همان نقطه ی پل بود
-بیا بالا هیونگ..

چان اخمی کرد و با تردید و ترس از حدسی که در سرش بود بشکونی جلوی چشم لوهان زد
-لوهان تو..

اون رو از پل پایین کشید و دوطرف شانه هایش را گرفت
سهون هم تازه این همه حساسیت و ترس چان را درک کرد و چشم های در حال گردش لوهان را دید

چطور متوجه نشده بود؟!...پس دلیلش برای بیشتر دیدن او این بود؟!
-از کی اینطور شدی؟!..
-تو ماشین...وقتی اون روح دوباره گرفتتم چشمم ضعیف و ضعیف تر شد تا دیگه نتونستم ببینم..

-باید میزاشتی بپرممم!..آخه توی لعنتی چی از جون مون میخوای؟!

سهون لوهان و چان را از هم جدا کرد و لوهان را به خود چسباند..
فعلا نباید می شکست او باید راهی برای لوهان پیدا می کرد..

هرچه سریع تر باید اورا نجات دهد...ذهنش سمت حرف های آخر اون روح رفت!

آره اون احمق بود و الان می فهمید چرا!...اون کسی بود که الان باید روی نرده ها باشد نه چان!:)

*****