Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Birkaç saat... sadece birkaç saat uyuyabilmişti Sherlock. Bu, onun için büyük bir durumdu. Elinde, özellikle zihnini fazlaca kurcalayan bir dava varken uyumak yapacağı en son eylemlerden biri bile değildi. Dışarıda bir katil elini kolunu sallayarak gezerken nasıl rahatlıkla uyuyabilirdi ki diğer insanlar gibi? Böyle durumlarda, sadece bazı istisnalarda uyuyordu ve o istisnaların sebebi; Bayan Hudson ile yaşayan, inatçı bir genç dedektifin ta kendisiydi. Melora'nın zorlamasıyla, çay diye yutturduğu o tuhaf tattaki içecekleri içerek iyi uyku çektiğini yalanlayamazdı. Neyse ki o şeyleri doğru vakitte önüne seriyordu. Her zaman ama her zaman doğru zamanda doğru adımı atmaktaydı. Genç kadına belki de sinirlenememesinin nedeni buydu Sherlock'un.
Gardırobundan çıkarmış olduğu günün takım elbisesini üzerine geçirmişken, ayna karşısında üstündekilere çekidüzen verdi. Siyah takımının altına açık mavi renkte gömleklerinden birini giymeyi uygun bulmuştu. Aynadaki yansımasından kendini inceleyen mavileri, sessizlikle saçlarına odaklandığında; uzun ince parmakları, her bir yana dağılarak özgürlüklerini ilan etmiş siyah kıvrımlı saçlarına rota çizdi. El alışkanlığından olsa gerek onları, olduğundan daha çok dağıtmıştı. Saçları en son ne zaman tarak yüzü görmüştü?
Saçlarını karakterize etme işlemini bitiren Sherlock, daha fazla oyalanmanın bir başka vakit kaybı olacağı düşüncesiyle saati yoklamak istedi. Yatağının yanı başındaki komodine yaklaşıp, yatmadan önce çıkarıp da bırakmış olduğu kol saatini kavradı. Henüz saat 6 civarıydı. Scotland Yard'a varması ve Dedektif Barton'a durumu anlayabileceği şekilde izah etmesi, belki ikna etme işlemiyle birlikte birkaç saat daha harcanacaktı. Bayan Annunzio bu süreçte uyanmış olurdu.
Kol saatinin siyah deri kayışlarını bileğine sarmalayıp her zamanki bilek ayarını verirken Sherlock, odasından çıkmıştı. Bakışları son kez, önünden geçmekte olduğu mutfak masasının üstündeki dosyalara kaydı. Artık yeni bir teorisi vardı ve bu teorisini destekleyen en temel kanıtlar dosyaların üzerinde yazan şarkı başlıklarıydı. Aşk her zaman insanlığın en büyük tehlikelerinden biriydi. Birçok destan, birçok hikâye yazılmıştı bu duygunun üzerine ve ne geliyorsa insanın başına, aşktan geliyordu. Dünya'nın en güçlü ve en ölümcül zehri denebilirdi.
Ama söylemeden edemezdi, yeni teorisinde Melora'nın da parmağı vardı. Genç kadınla olan dün geceki konuşmalarının ardından, dosyalardaki şarkı adlarının üzerinde daha farklı bir bakış açısıyla durmuştu. Kadının deyişiyle 'ortağı' ve komşusu olan Melora'ya belki teşekkürde bulunabilirdi. Onun, 'eski bir tanıdık' durumu sayesinde aklındaki sorulara ışık tutulmuş; Bay Annunzio'nun asistanının neden suçu üstlendiğine dair güzel bir açıklama bulmuştu.
