Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yvette ve Rebecca Ellison birkaç ay önce ölen Charles Ellison'ın tek çocuklarıydı." Kaldırım boyunca insanların arasından geçerken Sherlock, telefonuna bakmaktaydı. Melora ise adımlarını Sherlock'un adımlarına uydurmuş, dudaklarından çıkan her bir sözcüğü dinliyordu.
'Rebecca' ismini işittiğinde yüzü değişse de genç kadının, kendini çabucak toparlayıp işine odaklandı. Kaşları çatılmıştı. "Charles Ellison.. Bu isim bana nereden tanıdık geliyor?
"Taşımacılık Patronu, multimilyoner. Adını taşıyan iki okul ve park var." Melora'ya baktı yoldan bakışlarını çekip. Daha sonra telefonuna geri çevirmiş, bulundukları adresi gözden geçirmişti. "Buna göre, Rebecca yıllardır ailesinin sahibi olduğu hayır kurumunu yönetiyor."
İşlerin daha ne kadar karışacağını merak ederek Sherlock'un işaretlediği binaya giriş yaptılar. Sıcak bir ortamın onları sarmasıyla koridor boyunca ilerlediler. Böylece, duvarda yazan koskoca 'Ellison Vakfı' yazısını gördüklerinde köşeyi dönmüşlerdi.
"Yani sence Casey McManus'ın komşusu dün gece Yvette'i değil de, onun kız kardeşini mi gördü?" Geniş hole çıktıklarında Melora, adamın duraklamasıyla durmuştu. Sorusuna karşı başını Melora'ya çeviren Sherlock onu yüz ifadesiyle onaylamıştı. Kadın, aklındakileri birebir çözmüştü bu sefer. "Evet, işin mantığını kaptın."
Sherlock'un tavrına karşı gözlerini yumdu ve aldırış etmeden gördüğü kadına doğru ilerledi. Bu işe el atma vakti gelmişti. Yüzüne sıcak bir gülümseme takınırken ayakta dizüstü bilgisayarla ilgilenen mor elbiseli sarışın kadına seslendi. "Affedersiniz, bize Rebecca Ellison'ın yerini gösterebilir misiniz?"
Sarışın kadın bakışlarını bilgisayarın ekranından çekip kendisine seslenenlere çevirdi. Kahverengi saçları omzunun iki yanından düşen, oldukça sıcak bir gülümsemeye sahip kadınla ve siyah dağınık kıvrımlara sahip saçlarıyla, kadına göre biraz daha soğuk duran adamla karşılaşmıştı. Kadındaki aynı sevimli gülümsemeyi kendinde de oluşturup kendini işaret etti. "Rebecca Ellison benim."
Melora aldığı cevabın şaşkınlığıyla gülüşünü kaybetmişti. Böyle bir şey beklemiyordu, özellikle Sherlock'un açıklamalarından sonra. Sherlock'un kafasında hızla oluşan soru işaretleriyle sarışın kadına daha net baktı. "Kendisi siyah saçlı, kahverengi gözlü ve çilli."
Sherlock'un tanımları bu kadınla hiç uyuşmuyordu. Tamamen zıtlardı. Kadın sarışın, mavi gözlü ve yüzünde çil dahi yoktu. Kardeş olarak birbirlerini anımsatıyorlardı ama bekledikleri bu değildi.
