Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oturduğu sandalyenin verdiği rahatsızlığı umursamayıp kollarını göğsünün üzerinde birleştirmişti genç dedektif. Bacak bacak üstüne atarken tüm odağını masanın diğer tarafında duran adama vermişti. Scotland Yard'a getirildikleri an başına görevlendirdikleri memur tarafından sorguya çekilmişti. Dedektif olduğu için, özellikle eskiden burada çalışan bir dedektif olduğu için işler daha kolaya gelmişti Melora için. Şimdi ifadesi alınmaktaydı. Karşısındaki genç polise, olayların en başından, detaylı bir şekilde anlatmaya başladı. Arkadaşının onu yardım almak için çağırdığını söyledi ilk. Sonra ailedeki kızın istimara uğradığını ve bunu yapanın kızın annesinin yeni erkek arkadaşı olduğu iddiasında bulundu. Ve tek tek elindeki tüm kanıtları polise döktü.
Polis, tüm odağını karşısındaki kâküllü kadına vermiş, her söylediğini yazmıştı. Daha sonra ikilinin yanına gelen bir başka polis, suçlanan adamın sorguya çekilip her şeyi itiraf ettiğini bildirmişti. Adam tutuklanıp gerekli cezayı alacaktı. Ve devlet, küçük kız için ellerinden geleni yapıp ailesine destekte bulunacaktı. Melora'nın yüzünde buruk bir gülümseme oluştu. Tekrardan bir dava çözmüştü ama gerçekler acıydı.
Gerekli bazı evrakları imzalaması gerektiğini, sonrasında ayrılabileceğini bildiren polis memuruna gülümseyip başıyla onayladı. Masasının ardından kalkıp oradan uzaklaşan adamın ardından gözlerini çekip duvardaki saate bakındı. İşlerin tam olarak buraya geleceğini ummuyordu. Olayı çözüp taksisine bindiği gibi ya bir otele gidecekti, ki bu iş uzun ve karmaşık sürerse diyeydi, ya da uçak biletini ayarlayıp geri dönecekti. Neyse ki karakola getirilmeden önce taksicinin parasını ödemiş ve birkaç kıyafet sıkıştırdığı çantasını almıştı. Buradan çıkar çıkmaz yapacağı şey uçak biletini almak olacaktı. Kalmak için bir nedeni yoktu, geldiği gibi davayı çözmüş ve işini bitirmişti.
Ama kulağına gelen tanıdık sesle gözlerini yumup dudaklarını ısırdı. Londra'ya, özellikle Scotland Yard'a gelmesi çok tehlikeliydi. Onlara görünmesi ile geri dönmesini engelleyecek ve onu burada tutacak oldukça inatçı şahıslar bulunuyordu. Ve bu şahıslardan biri Scotland Yard'ın önemli çalışanlarından biriydi. "Melora, Tanrım cidden bu sensin."
"Merhaba Lestrade." Melora, gülümsemesiyle eşlik ederek başıyla selamladı. Oturduğu sandalyeden kalkıp birkaç metre uzağında olan dedektife döndü. Adamın ağzı şaşkınlıkla açılmışken elindeki dosyayı yanındaki uzun boylu adamın eline zorla sıkıştırmıştı. "Senin burada olduğunu söylediklerinde inanmadım, bu yaşlı bunakla dalga geçiyorlar sandım."
"Yaşlı bunak mı? Hadi ama, buradaki çoğu kişiyi cebinden çıkarırsın." İki eski dost kendi aralarında gülerken Lestrade sarılmak için atağa geçmiş ve Melora'ya doğru adım atmıştı. Ama Melora her zamanki gibi geri adım atıp kendine gelen bu atağı bir kez daha mani olmuştu. 'Bunu yapma' dercesine tek kaşını kaldırıp yüzünü buruşturdu kafasını iki yana sallarken. Müfettiş derin bir nefes alıp bir şeyler hatırlamışçasına tek gözünü kırparken gülümsemişti. Sarılma atağını kesip öne attığı adımını geri çekmişti.
