LOVING A SEMINARIAN

CHAPTER XXI SURPRISE

JOYCE

Babae.

A single word that could make a person sleepless at night. A word that could gives you a hatred inside. Exactly what happened to me .

Hindi yata napapagod ang utak ko sa kakaisip sa kanya. Kainis. Feeling ko tuloy gusto kong sugudin ang loob ng Seminary at pagsisigawan siya. Ni hindi na nga nagpakita nong break niya, hindi pa naghatid nong hapon. Ano to assuming na naman ako? Na kakalimutan ko na naman lahat ng mga nangyari? Di ko na yata kakayanin pa.

Friday. I hate this day. I wish wala nalang Friday ang week.

Dumaan ako sa mga bata para magdala ng almusal. Ilang araw n rin ng huli akong bumisita. Naiinis tuloy ako sa sarili kasi nakakalimutan ko sila minsan. Selfish ko na talaga. Kahit naman di ko sila responsibilidad para pa ring unfair para sa akin na hindi ko sila mapuntahan. Baka nga forever na silang magiging part ng buhay ko.

"Ate busy ka ba?"

"Ate miss ka na namin.."

"Ate birthday ko na next week."

"Ate yong sa akin next month.."

"Cake gusto Ate ha.."

napapangiti nalang ako habang nalikinig sa kanila at minamasdan silang kumakain. Ang sarap sa feeling.

Buti pa sila consistent ang sayang binibigay sa akin.

Palakad na ako pabalik ng Cafe. Nakasaksak sa tenga ko ang headset. Naglalakad na parang may sariling mundo. Tanaw ko na ang Cafe pati na ang gate ng Seminary. Siguro nasabi na ni Zach sa kanya na hindi ako pinayagan ni Tatay kahit pa it was just a lie. Sana nga di ko nalang sinabi. Hai. Nakakainis talaga kasi.

Biglang may tumigil na sasakyan sa gilid ko. Napatigil ako at nakitang kay Johann iyon. Bumaba ang bintana at his face appeared.

Tang Inang mukha. Paano ba ako magagalit nito?

Ngumiti siya at bumaba ng kotse para makalapit sa akin. Ako naman parang tangeng gulat at tulalang hinintay siya.

"Friday ngayon diba?"

sabi niya sabay abot ng kamay niya sa akin.

"hindi kasi ako pinayagan.."

"liar.."

sabi niya lang at di na ako nakasagot pa kasi hinawakan niya na ako sa kamay at dinala papasok ng sasakyan. Buti nalang talaga di ko binawi ang sinabi ko kay Tatay.

Hindi ako kumibo habang nagdadrive siya. Pansin ko ang pasulyap sulyap niyang tingin at sekretong ngiti kaya tuloy mas lalo akong naiinis.

Nagpatuloy lang siya sa pgdrive at halos nabibingi ako sa sobrang tahimik. Kung hindi pa rin niya ako susuyuin bababa na talaga ako ng sasakyan. Ni hindi man lang magawang magpaliwanag.

Ready na sana akong patigilan siya ng bigla siyang huminto at tumabi. Tumingin sa akin na parang nakakaawa.

"I'm sorry..okay?kAhapon may inasikaso lang ako at tama sila babae talaga ang kasama ko but its not what you think besides ipapakilala ko siya mamaya sayo.Kaya sorry na at ayokong makita ang mukhang ganyan oh.."

kinurot niya ako sa pisngi.

"ang sakit non ha.."

"smile ka na.."

Pilit akong ngumiti. Arte ko.

"I love you.."

sabi ko na nga ba wala talaga akong laban sa kanya. Kunwari ko siyang pinagpapalo sa braso hindi dahil naiinis ako kundi dahil kinilig na naman ako sa I love you.