Hoofdstuk 41

253 8 2
                                    

Wolfs en Eva zij 's ochtends vroeg uit bed gebeld voor een zaak. Aangezien ze toch alleen thuis is, besluit Isa lekker lang in bed te blijven hangen en vervolgens uitgebreid te gaan douchen. Tegen 11 uur loopt ze de keuken in. Ze heeft nog niets gehoord van Eva en Wolfs en vermoedt dus dat het nog wel even kan duren voor zij thuis komen. Ze kijkt even de keuken rond. Even twijfelt ze wat ze zal doen, maar besluit dan een lunch voor Eva en Wolfs te maken en deze naar het bureau te brengen, ze zullen zelf vanochtend wel niet meegenomen hebben. Isa warmt de oven alvast voor, om broodjes af te bakken en kijkt in de kasten wat ze allemaal in huis hebben. Ze zet een pannetje met water op en besluit tonijn- en eiersalade te maken.

Niet veel later, snijdt Isa de broodjes open en belegt ze met een blaadje sla. Vervolgens smeert de op het ene broodje eiersalade en op de andere tonijnsalade. Ze pakt nog twee broodjes, waarvan ze er één enkel belegd met kaas en van de andere maakt ze een luxer broodje met parmaham. Zodra ze klaar is kijkt Isa even naar de broodjes voor haar neus. Ze is best trots op zichzelf, de broodjes zien er heerlijk uit. Ze pakt twee papieren zakjes uit de kast en stopt de broodjes erin. Uit de koelkast pakt ze nog twee flesjes water en zodra ze alle spullen in een tas heeft zitten, fietst ze naar het politiebureau.

Wanneer Isa de kantoortuin inloopt, ziet ze dat de bureaus van Eva en Wolfs leeg zijn. Even speurt ze de ruimte af, of ze een bekende ziet. Al snel ziet ze de rode krullen van Marion bij het kopieerapparaat. Ze loopt er naartoe en tikt Marion op haar schouder. Enigszins geschrokken kijkt de vrouw om, maar zodra ze Isa ziet, verschijnt er een lach op haar gezicht. 'Isa, wat leuk dat je langskomt. Wat kom je doen?' vraagt ze geïnteresseerd. Isa houdt glimlachend haar tas omhoog. 'Lunch voor die twee' knikt ze naar de werkplekken van Eva en Wolfs. 'Zijn ze er niet?' Marion volgt onnodig de blik van Isa. Ze glimlacht even. 'Ze zitten in het verhoor, ze zullen zo wel hierheen komen'. Isa knikt begrijpend, ze loopt naar de bureaustoel van Eva en ploft erop neer. 'Ik wacht wel'. Marion lacht de tiener hoofdschuddend toe. Marion gaat weer aan haar eigen bureau zitten en werpt af en toe een blik op Isa. De tiener zit onderuitgezakt, met haar voeten op Eva's bureau, door haar telefoon te scrollen.

Isa schrikt als uit het niets haar voeten van het bureau geveegd worden. Ze kijkt op en kijkt recht in het gezicht van Eva. 'Zeg, jij voelt je hier wel lekker thuis of niet?' vraagt Eva gemaakt streng aan de tiener. Isa lacht even, maar zet dan een serieus gezicht op. 'Nee, thuis wordt er altijd gezeurd als ik mijn voeten op tafel leg' grinnikt ze. Wolfs schiet kort in de lach en ook Eva kan haar lach niet inhouden. Ze kijken Isa aan. 'Wat kom je doen?' vraagt Eva vervolgens geïnteresseerd. Isa houdt opnieuw de tas omhoog. 'Ik heb lunch voor jullie gemaakt' glimlacht ze. Wolfs pakt de zak aan en begint hem leeg te ruimen. 'Wat lief' zegt hij terwijl hij een van de broodzakken opent. Hij pakt er een broodje uit en kijkt even kritisch. 'Tonijnsalade?' gokt hij. Isa knikt trots 'zelf gemaakt' glundert ze. Eva trekt een vies gezicht, terwijl ze op haar bureau gaat zitten. Isa rolt even met haar ogen zodra ze Eva's blik ziet. 'Voor jou heb ik eiersalade' zegt ze zuchtend. Spontaan verschijnt er een lach op Eva's gezicht, terwijl ze haar hand naar Wolfs uitsteekt voor het broodje. Wolfs overhandigd zijn vriendin haar broodje en werpt dan zijn blik weer in de tas. 'Wat heb je nog meer gemaakt?' vraagt hij bij het zien van de andere broodzak. 'Een broodje kaas en een met parmaham' zegt Isa schouderophalend. Wolfs pakt de zak. 'Alleen parmaham?' vraagt hij twijfelend, voor hij de zak opent. Isa rolt even met haar ogen. 'Nee natuurlijk niet alleen parmaham. Gewoon, met rucola, mozzarella, pesto, de hele mikmak'. Wolfs blaast haar een luchtkusje toe. 'Je bent een schat' glundert hij. Eva grinnikt even en stoot Isa tegen haar schouder. 'Pas maar op, dadelijk wordt ik nog jaloers'. Isa schudt lachend haar hoofd. 'Wie valt er nou op zo'n oude vent?' vraagt ze terwijl ze haar neus ophaalt. Wolfs kijkt haar verontwaardigd aan en Eva proest de helft van haar broodje uit van het lachen. Wolfs slaat even liefdevol op Eva's rug en knipoogt. 'Je weet wel dat jij op zo'n oude vent valt hè'. Opnieuw grinnikt Eva kort.

Als de broodjes op zijn, kijkt Wolfs even op zijn horloge. 'Had jij geen meidenmiddag met je moeder?' vraagt hij Isa. De tiener knikt kort met haar hoofd. 'We hebben pas om twee uur afgesproken' glimlacht ze. Eva kijkt haar kort diep in de ogen. 'Heb je er zin in?' vraagt ze, hopend iets af te kunnen lezen van het gezicht van Isa. De tiener lijkt even te twijfelen voor ze antwoordt. 'Ja' zegt ze vervolgens opgelucht. 'Ik vind het leuk iets met haar te gaan doen'. Eva knikt, waarna Isa doorgaat. 'Maar ik ben wel blij dat we de hele middag op pad zijn. Dan komt ze misschien ook niet in de verleiding om iets te willen drinken'. Eva glimacht haar toe en omhelst haar kort. 'Als er iets is, dan bel je ons hè' drukt ze Isa op het hart. De tiener knikt gehoorzaam en glimlacht. 'Het komt wel goed'. Ze nemen afscheid van elkaar en terwijl het recherche-duo weer aan het werk gaat, rijdt Isa terug naar de Ponti.

Terug thuis, kleedt Isa zich even om en zapt wat op de televisie, tot het tijd is om richting haar moeder te vertrekken. Opnieuw stapt ze op haar fiets, om dit keer de andere kant op te lopen. Voor de deur van haar moeder, blijft ze even twijfelend staan. Nu ze er is, voelt ze toch wat spanning. Ze zucht een keer diep, waarna ze op de bel drukt. Al snel wordt de deur voor haar geopend en kijkt ze in het stralende gezicht van Nicole. 'Hé lieverd' begroet haar moeder haar enthousiast, terwijl ze de deur verder opent. Isa loopt naar binnen en gaat op de bank zitten. Nicole loopt richting de keuken. 'Thee? Of iets fris?' vraagt ze haar dochter. Isa glimlacht even, 'doe maar thee'. Niet veel later komt Nicole met twee glazen thee en een pak koeken aanlopen. Isa pakt en koek, waarna er een stilte valt. Beide voelen duidelijk wat spanning, maar beide willen ook graag een leuke dag. 'Wat gaan we allemaal doen vandaag?' vraagt Isa om de stilte te verbreken. Haar moeder kijkt even op. 'Ik heb een zaakje gevonden', begint ze glunderend, 'waar ze ons haar, onze make-up en onze nagels kunnen doen'. Isa krijgt direct een glimlach op haar gezicht. 'Wat leuk!' zegt ze enthousiast. Haar moeder knikt 'we laten ons eens flink verwennen vandaag'. Niet veel later stapt het tweetal op de fiets en rijdt richting het centrum.

Bij binnenkomst, worden Isa en Nicole uitgebreid begroet. Ze ontvangen iets te drinken en al gauw nemen ze plaats om hun haar te laten doen. Isa en Nicole bekijken samen wat opties en samen met de medewerkster, voor hun kapsels. Uiteindelijk besluit Isa haar kapsel enkel wat centimeter korter te laten knippen, maar ze krijgt van de vrouw nog wel een paar tips over hoe ze haar haren leuk op kan steken. Nicole gaat voor een grotere verandering en besluit haar haar een stuk korter te laten knippen en het te laten verven. Isa kijkt bewonderend toe hoe haar moeder deze stap zet. 'Bij een nieuwe stap, hoort een nieuw kapsel' glimlacht haar moeder naar haar. Isa knikt trots en kijkt toe hoe de haren van haar moeder geverfd worden. Nadat beide dames opnieuw iets te drinken hebben gekregen, krijgen ze een workshop hoe ze zichzelf op verschillende manieren op kunnen maken. Ze sluiten de middag af door hun nagels te laten doen.

Na een gezellige middag, fietsen Isa en Nicole naar de Ponti. Isa zet haar fiets naast de deur en kijkt haar moeder even aan. 'Ga je nog mee naar binnen?' vraagt ze lief. Nicole twijfelt even, maar stapt dan van haar fiets. Isa glimlacht haar toe en opent de deur. Samen lopen ze de trap af naar de keuken, waar ze Wolfs en Eva aan de keukentafel treffen. 'Wij zijn er weer' glimlacht Isa, terwijl ze richting de trap loopt. Eva draait zich om en kijkt naar Isa en Nicole. 'Wauw' zegt ze terwijl ze met haar hoofd knikt. Ook Wolfs kijkt hen goedkeurend aan. 'Ziet er goed uit dames' glimlacht hij. Hij staat op om iets te drinken voor iedereen in te schenken. Eva vraagt Isa en Nicole naar hun dag en beide reageren erg enthousiast. Ze glunderen terwijl ze vertellen wat ze allemaal gedaan hebben.

Wanneer Isa even naar de wc is, vraagt Eva aanNicole hoe het nu met haar gaat. Nicole reageert positief. 'Het gaat steedsbeter' glimlacht ze. 'Ik kan de verleiding steeds beter weerstaan' zegt zetrots. Eva glimlacht haar toen. 'Dat is goed om te horen' knikt ze. Nicoleknikt ook. 'Zolang ik maar bezig blijf, is er niets aan de hand. De avondenalleen thuis zijn het moeilijkst'. Eva knikt begrijpend. 'Als er ooit iets is,kun je altijd bellen hè'. Nicole glimlacht even. 'Dat is lief'. Zodra Isa weerbeneden is, neemt Nicole afscheid en vertrekt weer naar huis. Isa laat haar uiten loopt opnieuw de keuken in. Ze laat zich glimlachend op een stoel zakken. 'Hetwas echt een hele leuke dag' glundert ze naar Eva en Wolfs. Het stel kijkt haarvrolijk aan. 'Fijn' reageert Eva. 'Dan moeten jullie snel weer iets gaan doen'glimlacht ze.

Verbonden voor het levenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu