Verbonden voor het leven

Hoofdstuk 23

Eva, Isa en Wolfs hebben 's ochtends een standje bezocht. In de auto terug, genieten ze van de mooie omgeving. Wanneer ze een stukje langs de bossen rijden, ziet Isa een klimpark. 'Dat heb ik altijd al eens willen doen'. Eva kijkt even op van haar telefoon. 'Wat?' vraagt ze de tiener. 'Zo'n klimpark, lijkt me echt geweldig' glundert Isa. Eva wisselt even kort een blik met Wolfs, die naar haar glimlacht. 'Dan gaan we dat vanmiddag toch gewoon doen' zegt ze daarna vastbesloten. Isa kijkt even verrast op. 'Echt?' vraagt ze voor de zekerheid. Eva knikt 'natuurlijk! Na de lunch kunnen we wel eens kijken welke parken er allemaal zijn in de buurt'. Met een lach op haar gezicht kijkt Isa de rest van de tocht naar buiten.

Terug in het vakantiehuisje, zoekt Isa in wat folders of ze informatie kan vinden over klimparken. Wolfs begint intussen met de lunch. Wanneer hij Eva en Isa aan tafel roept, laat Isa zien wat ze allemaal gevonden heeft. Eva kijkt genietend toe. 'Kies maar naar welke je het liefst toe wilt' zegt ze tegen de tiener. Isa schuift meteen een van de folders naar voren. 'Deze wordt het' lacht ze breeduit. Eva pakt de folder aan en bekijkt hem terwijl ze haar lunch naar binnen werkt. Isa kijkt even op. 'Wolfs?' vraagt ze liefjes, hij kijkt haar even aan. 'Doe je ook mee vanmiddag?' vraagt ze zo schattig mogelijk terwijl ze haar puppyoogjes opzet. Eva proest haar drinken uit. Zowel de manier waarop Isa het vraagt, als het idee van Wolfs die zich door de bomen voortbeweegt zorgen ervoor dat ze in de lach schiet. Wolfs kijkt even verontwaardigd naar zijn vriendin. Eva bijt even op haar lip, in de hoop dat ze haar lach in kan houden. Wolfs richt zich weer op Isa, maar hoort direct zijn vriendin weer hard lachen. 'Ik doe het!' zegt hij stellig. Eva kijkt hem even verbaast aan. 'Echt?' vraagt ze hem, waarop Wolfs knikt. 'Wat leuk!' ze hangt even over de tafel om hem een kus te geven.

's Middags vertrekt het drietal naar het klimpark. Onder begeleiding hijsen ze zich in de klimgordel, waarna ze een korte instructie krijgen over het klimparcours. Nadat ze alle drie hebben laten zien dat ze weten hoe ze zichzelf moeten zekeren, mogen ze starten aan een van de parcoursen. Ze staan even voor het informatiebord te kijken. Er zijn vijf verschillende parcoursen op het terrein met verschillende moeilijkheden. 'Gewoon beginnen met de makkelijkste?' vraagt Isa terwijl ze omkijkt naar de andere twee. Eva knikt 'dat lijkt me een goed idee'. Isa loopt voorop en koppelt zich vast aan het begin van de route. Eva gaat direct achter haar aan en Wolfs sluit de rij af.

Het eerste parcours, doorlopen ze erg makkelijk. Eva gaat, zoals verwacht, heet soepelst van de drie over de obstakels. Doordat ze in het midden loopt, kan ze zowel Isa als Wolfs regelmatig helpen of een tip geven. Na twee parcoursen, nemen ze even pauze om iets te drinken. Wanneer Isa even naar het toilet is, laat Eva haar blik even door de bossen gaan. Wolfs slaat zijn armen van achteren om haar heen en drukt een kus in haar nek. Eva draait zich om in zijn armen en drukt een kus op Wolfs lippen. Een tijd lang blijven ze zo in elkaar armen staan, genietend van elkaars aanwezigheid. Ze schrikken uiteindelijk op van een kuch achter hen. 'Zijn de tortelduifjes klaar voor het volgende parcours?' horen ze al snel de stem van Isa. Lachend maakt Eva zich los uit de armen van haar vriend en draait zich naar Isa. 'Zeker weten' glimlacht ze naar de tiener.

Aan het begin van het derde parcours, moeten Eva en Wolfs even wachten tot Isa over een obstakel met gekruiste planken is. Isa heeft er even de tijd voor nodig. Wolfs slaat opnieuw zijn armen van achter om zijn vriendin heen en legt zijn hoofd op haar schouder. Beide kijken ze hoe Isa het parcours aflegt. 'Wat is het toch een kanjer' zegt hij zachtjes. Hij voelt Eva knikken. 'We boffen met haar' fluistert hij er zachtjes achteraan. Opnieuw knikt Eva 'enorm' zegt ze terwijl ze zich dichter tegen Wolfs aandrukt en haar handen op die van hem legt.

Halverwege het derde parcours, komt Isa een obstakel tegen dat ze erg spannend vindt. Ze staat inmiddels op ruim 15 meter hoogte en moet zichzelf over een koord naar de overkant bewegen. Ze kan alleen niet echt iets vinden waar ze zichzelf aan vast kan houden. Op de rand van de hindernis, blijft ze staan twijfelen. Wolfs en Eva moedigen haar aan, maar het lukt Isa niet om over haar angst heen te komen. Eva merkt het en koppelt zichzelf voorzichtig los. Ze zet een stap naar voren en maat zichzelf weer vast aan het parcours, voorbij Isa. Voorzichtig stapt Eva op het koord. Ze kijkt Isa even aan. 'Pak me maar vast, dan lopen we er samen overheen'. Eva steekt haar hand uit naar Isa. Twijfelend pakt Isa haar hand vast, maar ze durft nog steeds niet op het koord te stappen. Eva kijkt haar even diep in de ogen. 'Toe maar, ik heb je' moedigt ze het meisje aan. Voorzichtig zet Isa een stap op het koord en samen met Eva, loopt ze rustig over het koord. Aan de overkant wachten ze tot Wolfs ook zover is. Stapje voor stapje, beweegt Wolfs zich voort over het koord. Hij is al over de helft, wanneer zijn voet wegglijdt en hij een stukje naar beneden valt. Isa en Eva slaan een gil van schrik, maar bedaren al snel, wanneer ze Wolfs aan zijn veiligheidstouw zien hangen. Wolfs probeert met alle moeite terug op het koord te klimmen, maar het lukt hem niet. Eva en Isa staan inmiddels lachend toe te kijken naar alle mislukte pogingen. Uiteindelijk besluit Eva Wolfs uit zijn leiden te verlossen. Ze loopt terug het koord op richting Wolfs. Ze zegt hem zijn voeten tegen het koord te zetten en steekt haar hand uit. Met wat moeite, lukt het Wolfs zichzelf op te trekken, zonder daarbij zijn vriendin van het koord af te trekken. Wanneer hij er weer op staat, geeft Eva hem een kus. 'Wil jij ook een hand tot de overkant?' glimlacht ze in zijn gezicht. Wolfs schudt glimlachend zijn hoofd. 'Ik denk dat het me wel gaat lukken'. Hij geeft haar nog een kus en loopt achter haar aan naar Isa toe.

Op de terugweg, blijft Isa enthousiast vertellen over wat ze allemaal zo leuk vond aan het klimpark. Eva kijkt even lachend om. 'Het was een geslaagd uitje dus' knipoogt ze naar de tiener. 'Zeker!' roept Isa haast. Lachend draait Eva zich terug en leg haar hand even op Wolfs been. Zachtjes knijpt ze erin. Wolfs richt zijn blik kort op haar, waarna Eva hem een luchtkus toe blaast. Isa haalt hen even uit hun gezamenlijke bubbel. 'Hebben we morgen nog plannen?' vraagt ze nieuwsgierig. Eva schudt haar hoofd. 'Morgen doen we niets bijzonder. We hebben lekker een relaxte dag. Wel moeten we zorgen dat we onze takken alvast inpakken, zodat we de volgende dag vroeg terug naar huis kunne vertrekken'.