Verbonden voor het leven

Hoofdstuk 33

Maandagochtend lopen Wolfs en Eva het bureau binnen. Ze hangen hun jas over hun stoel en lopen direct naar het kantoor van Mechels. Eva klopt voorzichtig aan en opent de deur. 'Eva, Wolfs, wat kan ik voor jullie doen?' verwelkomt hun baas hen. 'We willen even met u praten' reageert Eva serieus. Mechels wijst naar de stoelen voor haar bureau. Eva neemt plaats tegenover haar baas en Wolfs gaat achter haar staan. Hij legt zijn handen op de schouders van zijn vriendin. 'We moeten u iets vertellen' neemt Eva, volgens afspraak met Wolfs, het voortouw. Haar baas kijkt haar even aan. 'Nou, brandt los' zegt ze direct. Eva slaat haar blik even neer. 'We eh...' ze stopt even en zucht een keer diep. Mechels kijkt haar vragend aan en Wolfs knijpt even geruststellend in haar schouders. 'Wolfs en ik... We hebben een relatie' gooit Eva er uiteindelijk in één keer uit. Mechels kijkt hen even verbaast aan en weet niet meteen hoe ze moet reageren. 'Bijna zeven maanden' zegt Eva er nog zacht achteraan. 'Jullie hebben wat?' vraagt hun baas uiteindelijk streng. Wolfs gaat nu naast Eva zitten en legt zijn hand op die van haar. Mechels kijkt even naar hun handen en richt dat haar blik weer op de rechercheurs. 'En dat vertellen jullie nu pas?' reageert ze met enige frustratie in zijn stem. Wolfs knijpt even zacht in de hand van Eva en neemt het woord over. 'We wilden eerst zeker weten of het wel echt iets zou worden' verklaart hij. 'We wilden niet het risico lopen uit elkaar gehaald te worden, om er vervolgens binnen een maand achter te komen dat het niet zou werken tussen ons. We zijn een goed team, dat wilden we niet opgeven'. Mechels kijkt hen even bedenkelijk aan. 'En dat wil je nu wel opgeven?' vraagt ze kritisch. Wolfs richt even zijn blik op Eva, die pijnlijk naar de grond staart. 'Natuurlijk wil ik haar niet verliezen als werkpartner' begint hij, terwijl hij naar Eva blijft kijken. 'Ze is de beste partner die ik ooit heb gehad. We zijn het sterkst als we samen zijn'. Wolfs zucht even en kijkt vervolgens zijn baas strak aan. 'Maar als dat er voor nodig is, om bij de liefde van mijn leven te kunnen zijn. Dan heb ik dat er graag voor over' besluit hij. 'Ik hou van haar'. Eva kijkt nu met een enigszins verlegen blik naar haar partner. Ze knikt een keer en kijkt vervolgens naar haar baas. 'En ik van hem' besluit ze.

Mechels laat even een stilte vallen. Ze weet niet meteen hoe ze moet reageren op dit nieuws. 'Ik wil jullie niet uit elkaar halen' zucht ze uiteindelijk. Wolfs gaat wat verder op het puntje van zijn stoel zitten. 'Doe dat dan niet' zegt hij simpel. Mechels lacht even ongemakkelijk. 'Als ze er van bovenaf achter komen dat jullie een relatie hebben. En dat ik daarvan wist. Dan is het mijn kop die gaat rollen meneer Wolfs' verklaart ze zich. 'Ik wil jullie niet verliezen. Jullie zijn mijn beste duo. Jullie zijn samen sterker dan ieder van jullie apart. Jullie halen het best in elkaar naar boven' Mechels zucht even. 'Ik moet dit bespreken met hogerhand. Ik ga mijn best doen voor jullie, maar ik kan niets beloven' besluit ze uiteindelijk. Langzaam dringt de laatste zin door bij Eva en een glimlach vormt zich rond haar mond. 'Dank u wel!' zegt ze enthousiast, waarna ze opstaat. Mechels wuift hen naar buiten en pakt haar telefoon op.

Eva neemt plaats achter haar bureau en start haar computer op. Wolfs loopt intussen naar het koffiezetapparaat en vult een mok voor zichzelf en voor Eva. Hij loopt terug naar hun bureaus en zet een mok voor Eva's neus, waarna hij zich op zijn eigen stoel laat zakken. Eva glimlacht hem even toe, waarna ze een dossier pakt en doorleest. Ook Wolfs pakt er een oud dossier bij en in stilte werkt het duo hun administratie bij. Na een tijdje, opent Mechels de deur van haar kantoor. 'Wolfs, van Dongen, er is een kind verdwenen uit zijn huis. Hij heet Amir Sadat, is nooit eerder weggelopen, nooit problemen gehad'. Ze kijkt de rechercheurs één voor één aan. 'Ik wil dat jullie met de ouders gaan praten en op zoek gaan naar de jongen'. Eva draait haar stoel naar haar baas. 'Samen?' vraagt ze twijfelend. 'Ja samen' antwoordt Mechels streng. 'Betekent dat ...' begint Wolfs, maar Mechels onderbreekt hem. 'Dat weet ik nog niet. Hier is het adres' ze steekt haar hand uit. Eva staat op, pakt haar jas van de stoel en neemt het briefje aan van haar baas. Samen met Wolfs loopt ze het gebouw uit.