Verbonden voor het leven

Hoofdstuk 8

Wolfs is al vroeg wakker. Nadat hij gedoucht heeft, besluit hij een uitgebreid ontbijt te maken voor Eva en Isa. Hij is druk in de weer met het persen van sinaasappels, wanneer Isa beneden komt. Hij kijkt op en ziet het meisje onwennig de keuken instappen. Hij glimlacht naar haar. 'Goedemorgen Isa' zegt hij vrolijk. Het meisje glimlacht terug. 'Goedemorgen' zegt ze zachtjes. 'Ga lekker zitten, ik ben bijna klaar met het ontbijt' zegt Wolfs terwijl hij naar de tafel knikt. Isa laat haar ogen over de rijkelijk bedekte tafel glijden. Ze weet niet wat ze ziet, thuis smeert ze meestal snel een boterham aan het aanrecht, die ze onderweg naar school naar binnen propt. Wolfs zet een kan verse sinaasappelsap op tafel en loopt naar de trap. 'Eef! Ontbijt!' roept hij hard naar boven. Hij kijkt Isa even aan. 'Heb je haar al gehoord vandaag?' Isa schudt haar hoofd, waarop Wolfs naar boven loopt. Hij klopt op haar deur. 'Eef?' vraagt hij door de deur heen. 'Ja ja, ik kom' zucht Eva vanuit haar kamer. Wolfs opent de deur en kijkt om de hoek. Eva draait zich om en ziet zijn blik. 'Je had me toch ook al geroepen? Hoezo kom je me dan nog halen?' vraagt ze enigszins chagrijnig. Wolfs negeert haar vraag 'slecht geslapen?' vraagt hij concluderend om haar reactie. Eva, die zich door deze opmerking beseft dat ze niet echt vriendelijk klinkt, haalt haar schouders op. 'Sorry' zucht ze. 'Ik heb de hele nacht liggen piekeren over Isa'. Wolfs loopt op haar af en sluit haar even in haar armen. 'Kom' zegt hij uiteindelijk, waarna hij een kus in haar haren drukt. 'Isa wacht op ons beneden'. Eva knikt en loopt achter Wolfs aan de trap af.

'Goedemorgen' zegt Eva gemaakt vrolijk wanneer ze de keuken in komt lopen. Ze wil Isa niet laten merken dat ze een beetje humeurig is. Isa kijkt even op. 'Heb je goed geslapen?' vraagt Eva haar. Het meisje knikt. 'Het duurde wel lang voordat ik in slaap viel, maar verder wel goed' antwoordt ze. Eva glimlacht naar haar. 'Fijn' zegt ze nog terwijl ze zich op een stoel laat zakken. Wolfs gaat achter haar staan en legt zijn handen op Eva's schouders. 'Thee?' vraagt hij haar lief. 'Of liever koffie vandaag?' Eva glimlacht even en knikt als bevestiging op de koffie. Wolfs loopt naar de keuken en kijkt Isa aan. 'Wil jij ook koffie of thee?' Isa knikt 'Thee graag'. Hij schenkt hun koppen vol en brengt ze naar de tafel. Tijdens het ontbijt wordt er niet veel gezegd, alle drie zitten ze met hun eigen gedachten. Het is Isa die uiteindelijk de stilte verbreekt. 'Moet ik dadelijk weer naar huis?' vraagt ze enigszins onzeker. Eva kijkt haar aan met een liefdevolle blik in haar ogen. 'Wil je naar huis?' vraagt ze haar. Het meisje schudt voorzichtig haar hoofd. 'Ik weet niet of ik dat durf' biecht ze kleintjes op. Eva legt geruststellend haar hand op die van Isa. 'Ik ga kijken wat ik voor je kan doen' glimlacht Eva naar het meisje. 'Ik kan niets beloven, maar ik ga mijn best doen dat je niet terug hoeft zolang je niet wil'. Isa zucht opgelucht.

Na het ontbijt loopt Isa naar boven om zich aan te kleden. Wolfs kijkt Eva even aan. 'Wat ben je van plan?' vraagt hij zijn partner. Eva haalt haar schouders op. 'Ik weet niet wat ik kan' zegt Eva eerlijk. 'Ik wil eerst met jeugdzorg bellen, kijken wat zij kunnen. Dan kijk ik daarna wel verder'. Wolfs knikt haar toe. 'Zal ik met Mechels regelen dat je thuis blijft vandaag?' vraagt hij voorzichtig. Eva knikt twijfelend. 'Ik wilde eigenlijk achter die man aan, van die videobeelden' zucht ze. Wolfs glimlacht naar haar. 'Ik vraag wel of Marion en Romeo daar tijd voor hebben' knipoogt hij haar toe. 'En ik ga zelf gewoon naar het bureau. Als ik iets kan doen, moet je me bellen'. Eva knikt dankbaar naar hem. Wanneer Isa weer beneden komt, vertrekt Wolfs naar het bureau. Niet veel later krijgt Eva een berichtje van haar partner, dat Mechels ermee akkoord gaat dat Eva vandaag thuis blijft.

Later in de ochtend belt Eva met jeugdzorg. Nadat ze het hele verhaal heeft uitgelegd, blijkt dat jeugdzorg op dit moment nog niet meteen iets kan doen voor Isa. Er is nog nooit een melding bij hen gemaakt, Eva kan deze melding nu maken. Dan stelt jeugdzorg een onderzoek in gang, maar op dit moment kunnen ze verder nog niet veel doen. De vrouw van jeugdzorg raadt Eva aan om in gesprek te gaan met de moeder van Isa en te kijken of ze er samen uit kunnen komen wat nu het best is voor Isa. Zuchtend hangt Eva de telefoon op en loopt naar beneden. In de keuken vindt ze Isa, die wat door haar telefoon zit te scrollen. Ze legt even een hand op haar schouder. 'Hoe gaat het?' vraagt Eva lief aan het meisje. Isa haalt haar schouders op. 'Prima' zegt ze enkel. 'Heb je al iets voor mij kunnen regelen?' vraagt ze vervolgens onzeker. Eva zucht even en laat zich op een stoel vallen. 'Het wordt niet makkelijk ben ik bang Isa' zegt ze eerlijk tegen het meisje. 'Op dit moment kan jeugdzorg nog niet zoveel doen. Ze kunnen alleen een onderzoek in gang zetten'. Angstig slaat Isa haar ogen neer. Eva ziet haar gezicht en streelt voorzichtig een pluk haar uit Isa's gezicht. 'Ik wil met je moeder gaan praten' zegt Eva vriendelijk. Isa kijkt haar bedenkelijk aan. 'Misschien kan ik haar ervan overtuigen dat je een tijdje hier kan blijven. Zodat jullie allebei weer een beetje bij kunnen komen'. Isa werpt haar blik op naar Eva. 'Dat zou ik fijn vinden' zegt ze kleintjes. Eva knikt. 'Wil je mee als ik met je moeder ga praten?' Isa blijft stil, ze reageert niet op Eva's vraag. Eva legt haar hand op Isa's arm 'het hoeft niet' zegt ze lief. 'Wat jij wil. Anders ga ik gewoon alleen'. Isa knikt kleintjes, ze wil haar moeder nu niet onder ogen komen.

Aan het begin van de middag vertrekt Eva naar het huis van Isa. Haar moeder opent de deur en na wat afkeuring, laat ze Eva toch binnen. Eva start rustig een gesprek met Isa's moeder. Zonder de moeder verwijten te maken, geeft Eva aan dat Isa zich niet prettig voelt. Ze haakt in op wat Isa de laatste tijd allemaal mee heeft gemaakt. De verkrachting, de vechtpartij, de zelfmoordpoging. Gevolgd door de ziekenhuisopname en de gesprekken met de psychiater. 'Ik kan me voorstellen dat dat ook veel met u doet' probeert Eva een reactie bij de moeder van Isa los te krijgen. De moeder knikt naar Eva. Ze geeft aan dat ze het lastig vindt met Isa thuis. Dat zij en haar dochter al lang geleden uit elkaar gegroeid zijn en weinig meer met elkaar gemeen hebben. Eva vindt het knap van de vrouw dat ze dit zo open en eerlijk vertelt aan iemand die ze amper kent. Samen komen ze tot de conclusie dat het voor Isa het best is, wanneer ze een tijdje niet meer thuis komt. Eva spreekt met de moeder af dat Isa zo lang bij haar en Wolfs kan blijven als nodig is. Samen met Isa zal ze die avond terugkomen om haar spullen te pakken.

Onderweg terug naar huis, belt Eva naar Wolfs, om hem op de hoogte te brengen dat Isa een tijdje bij hen blijft. Aan de telefoon vertelt Wolfs haar direct dat Marion en Romeo de getuige van de verkrachting hebben gevonden en hem aan het horen zijn. Een stuk opgeluchter dan ze 's ochtends vertrok, stapt Eva terug de Ponti in en brengt Isa op de hoogte. De tiener vliegt Eva blij in de armen.