Verbonden voor het leven

Hoofdstuk 32

Na een kleine week van thuiszitten, vindt Eva dat ze wel weer aan het werk kan. Hoewel Wolfs het hier eigenlijk niet mee eens is, weet hij dat het geen nut heeft om Eva thuis te proberen te houden. Als ze heeft besloten te gaan werken, dan zal ze dat doen ook. De eerste ochtend is redelijk goed verlopen, maar tegen de middag, voelt Eva toch weer hoofdpijn opkomen. Ze loopt naar het toilet en neemt een pijnstiller in, ze wil niet dat Wolfs ziet dat ze hoofdpijn heeft. Ze neemt nog even een slok water, loopt terug naar haar computer en gaat weer verder met typen. Wolfs kijkt haar even met een schuin oog aan. Haar strakke blik, houdt ze op het beeldscherm gericht. Even glimlacht hij, waarna hij zich weer op zijn eigen scherm richt.

Rond drie uur, staat Wolfs op en trekt zijn jas aan. Eva kijkt hem verbaast aan. 'Wat ga je doen?' vraagt ze hem nietsvermoedend. Wolfs leunt even met twee handen op zijn bureau en kijkt zijn vriendin strak aan. 'Ik ga jou naar huis brengen' zegt hij stellig. Eva gaat even achterover zitten. 'Mij?' vraagt ze. 'Het is nog lang geen tijd'. Wolfs raakt een beetje gefrustreerd, maar probeert zich in te houden. 'Kom op Eva, je kijkt scheel van de hoofdpijn' zegt hij harder dan bedoelt. Eva slaat even haar ogen neer. 'Je hebt vandaag al drie keer pijnstillers ingenomen, maar blijkbaar werkt het niet. Je moet gewoon je bed in' gaat hij iets rustiger verder. Eva kijkt weer kort op naar haar vriend, hij kan een betrapte blik in haar ogen lezen. Ze had haar best gedaan om niets aan Wolfs te laten blijken, maar hij had het dus toch gezien. Ze zucht een keer diep. Even denkt ze na of ze tegen Wolfs in moet gaan, maar ze weet dat ze dit toch niet van hem gaat winnen. Als ze nu moeilijk gaat doen, dan stapt hij misschien naar Mechels en mag ze de rest van de week niet meer terugkomen. Ze laat haar hoofd hangen, staat ze op en pakt haar jas. Terwijl ze haar jas aantrekt, loopt ze voor Wolfs uit naar de parkeerplaats.

Met de sleutel nog in het slot, kijkt Wolfs even naar zijn vriendin. 'Als jij alvast naar boven gaat, kom ik je zo een kop thee brengen'. Zonder iets te zeggen, loopt Eva naar binnen, de trap op. Niet veel later, stapt Wolfs de slaapkamer binnen. Hij gaat naast Eva op het bed zitten en overhandigt haar een kop thee. Voorzichtig laat Eva haar hoofd op Wolfs schouder vallen. Even blijven ze zo stil zitten, waarna Wolfs zijn hand op Eva's been legt. 'Waarom ben je nou boos?' vraagt hij voorzichtig. Eva haalt haar schouders op. 'Ik ben niet boos. Ik ben teleurgesteld... In mezelf'. Wolfs duwt zachtjes haar hoofd van zijn schouder en kijkt haar even recht in haar ogen. 'Waarom?' vraagt hij verbaast. Eva richt haar blik op de kop in haar handen. Wolfs streelt even met zijn hand langs haar wang en dwingt haar vervolgens met zijn vinger onder haar kin om op te kijken. 'Waarom?' vraagt hij nogmaals. Eva haalt haar schouders weer op. Ze kijkt hem even aan en voelt een traan in haar ooghoek prikken. 'Ik kan niet eens een ochtend werken' zegt ze met emotie in haar stem. 'En het was niet eens een drukke ochtend'. Wolfs drukt een kus op haar voorhoofd. 'Je ziet het verkeerd' zegt hij zacht. Dit schiet bij Eva net in het verkeerde keelgat. 'Hoezo' klinkt er frustratie in haar stem. 'Hoe kan ik het anders zien? Ik ben gaan werken en jij hebt me naar huis gestuurd, iets anders is het niet toch?' Wolfs slaat even zijn arm om Eva heen en trekt haar tegen zich aan. 'Vorige week' begint hij met een lieve stem. 'Kon je nog geen twee uur je ogen open houden, zonder dat je überhaupt iets deed. Nu lukt het je al om een ochtend te werken' Hij drukt een kus op haar slaap. 'Ik snap dat je het allemaal sneller wilt, maar als je deze week eens gewoon start met de ochtenden. Dan gaan we dit weekend een nachtje naar een hotel en kijk je volgende week of hele dagen misschien lukken'. Zwijgend blijft Eva tegen Wolfs aan hangen. Hij glimlacht even en geeft haar nog een kus op haar voorhoofd. 'En als je dan nu nog wat probeert te slapen, maak ik je straks wakker om te eten' knikt hij naar haar. Hij staat op en dekt Eva nog een keer goed toe. Een laatste kus volgt, waarna Wolfs de kamer uitloopt.

Zaterdagochtend vertrekken Wolfs en Eva al vroeg richting Leuven. Ze parkeren hun auto bij het hotel, brengen hun koffers naar boven en besluiten vervolgens de stad te gaan verkennen. Ze lopen hand in hand door het centrum, wanneer Wolfs merkt dat Eva langzaam moe begint te worden. Hij weet dat ze hier sowieso niet aan toe zal geven en besluit zelf op een subtiele manier in te grijpen. Wolfs ziet een bakkerijtje, hij kijkt even door de vitrine en neemt zijn vriendin mee naar binnen. 'Waar heb je zin in?' vraagt hij Eva glimlachend. Eva kijkt even wat er allemaal is en kiest vervolgens een simpel broodje. Wolfs loopt naar de balie en bestelt een broodje voor Eva en zichzelf. Daarnaast koopt hij nog een paar chocoladebroodjes, koeken en iets te drinken. Eva kijkt hem even verbaast aan. Wolfs betaalt en neemt het tasje aan van de bakker. Hij trekt zijn vriendin tegen zich aan en drukt een kus op haar slaap. 'We gaan een parkje zoeken' glimlacht hij fluisterend tegen haar. Eva slaat haar arm om Wolfs heen en met haar hoofd op zijn schouder, lopen ze langzaam de bakkerij weer uit.

Niet veel later loopt het stel het Sint-Donatuspark in. Ze zoeken een beschut plekje en Wolfs gaat met zijn rug tegen een boom zitten. Eva gaat naast hem zitten en samen genieten ze van hun broodje. Zodra ze haar broodje op heeft, zakt Eva wat onderuit en kruipt tegen Wolfs aan. Ze legt haar hoofd op zijn schoot en sluit haar ogen. Wolfs streelt glimlachend door haar lange haren. Zijn plan heeft gewerkt, zonder dat Eva doorheeft dat hij dit bewust heeft gedaan, neemt ze toch wat rust. Hij leunt met zijn hoofd tegen de boom en laat sluit ook zijn ogen. In stilte genieten ze samen van de rust en van elkaar. Nadat Wolfs een tijdlang met Eva op zijn schoot heeft gezeten, streelt hij zachtjes van haar haren over haar wang, om te zien of ze nog wakker is. Langzaam voelt hij een glimlach op haar gezicht komen. Hij zucht een keer diep en sluit zijn ogen weer. 'Eef?' vraagt hij zachtjes. Eva humt even dat ze hem hoort. 'Ik wil dit niet meer' zegt hij kleintjes. Eva spert haar ogen wijd open en draait haar gezicht naar Wolfs toe. 'Wat niet?' vraagt ze hard. Ook Wolfs opent zijn ogen weer en kijkt haar even diep in haar ogen. 'Dit...' zegt hij zachtjes, 'ons'. Eva schiet omhoog en Wolfs ziet de schrik in haar ogen. Hij gaat recht zitten en pakt haar hand vast. 'Ik wil niet naar een andere stad hoeven om je hand vast te kunnen pakken'. Zegt hij terwijl hij naar hun verstrengelde vingers kijkt. 'Ik wil niet elke keer om me heen moeten kijken of niemand ons ziet wanneer ik je zoen. Ik wil je niet verborgen houden voor alles en iedereen en alleen écht met je samen kunnen zijn als we thuis zijn'. Wolfs kijkt Eva weer even in haar ogen. Hij ziet dat de grootste schrik weg is, maar ze kijkt nog gespannen. 'Ik wil mijn arm om je heen kunnen slaan, zonder na te hoeven denken dat ik mijn hand wel op je rug of schouder moet leggen. Ik wil samen kunnen genieten van alle mooie plekken in onze stad'. Hij drukt een zachte kus op haar lippen. 'Ik wil de wereld laten weten dat de liefste, leukste en knapste vrouw van Maastricht voor mij gekozen heeft' glimlacht hij zacht tegen haar lippen. Hij drukt opnieuw een lange kus op haar lippen. Uiteindelijk is het Eva die de kus onderbreekt. Ze kijkt Wolfs twijfelend aan. In haar ooghoek prikt een traan. 'Als Mechels er achter komt, haalt ze ons uit elkaar' zegt ze kleintjes. Wolfs legt zijn vingers onder haar kin en dwingt haar zo hem aan te kijken. 'Dat weet je niet' glimlacht hij. 'En als ze wel doet, dan neem ik ontslag'. Eva kijkt hem even verbijstert aan. 'Dan heropen ik de Ponti' zegt Wolfs direct. Eva kijkt even strak in zijn ogen. 'Zou je dat echt doen?' vraagt ze hem twijfelend. 'Natuurlijk zou ik dat doen' zegt Wolfs direct. 'Als dat betekent dat wij dan gewoon openlijk samen kunnen zijn, dan zou ik meteen ontslag nemen'. Hij trekt haar tegen zich aan. Eva verbergt haar gezicht even in Wolfs nek. Eventjes blijven ze zo zitten samen. Zodra Eva zich weer terugtrekt, kijkt ze haar vriend diep in zijn ogen aan. 'We gaan maandag naar Mechels' besluit ze, waarna ze Wolfs nog een zoen geeft.

Na dit serieuze gesprek, besluiten Wolfs en Eva naar hun hotel te gaan. Hun hoofden zitten even vol met wat ze zojuist besproken hebben. Op hun hotelkamer, laat Eva zich op het bed vallen. Wolfs kijkt haar even glimlachend toe. 'Bad, douche of sauna?' vraagt hij zijn vriendin liefdevol. Eva opent haar ogen en denkt even na. 'Sauna, douche en dan in bed' glimlacht ze hem toe, terwijl ze rechtop gaat zitten. Beide kleden zich om en lopen hand in hand naar de sauna in de kelder van het hotel. Ze stappen de hete ruimte binnen en nemen plaats op de bankjes. Eva gaat vrij snel op het bovenste bankje liggen en Wolfs zit voor haar op het onderste bankje. Eventjes kijkt hij toe hoe Eva heerlijk ontspannen ligt, waarna hij zelf ook zijn ogen sluit en geniet van de warmte en de rust. Na een kwartiertje duiken ze samen in het dompelbad, om vervolgens nog een saunaronde te doen.

Wanneer Wolfs en Eva na een heerlijk ontspannen saunamiddag weer terug op hun hotelkamer zijn, slaat Eva haar armen om Wolfs nek. Ze drukt zich even dicht tegen hem aan en kijkt hem recht in zijn gezicht. 'Roomservice en de rest van de avond in bed liggen?' vraagt ze hem met puppy-oogjes. Wolfs lijkt even te twijfelen, maar kan uiteindelijk niet weigeren als hij de twinkeling in haar ogen ziet. Hij pakt de menukaart erbij en gaat naast Eva op bed liggen. Wolfs bestudeert de kaart uitgebreid, terwijl Eva zich heerlijk met haar hoofd op zijn borst heeft genesteld. Wanneer hij eindelijk een keus heeft gemaakt, streelt hij Eva zachtjes over haar hoofd. 'Wil jij nog even kijken wat je wilt?' vraagt hij haar lief. Eva schudt haar hoofd. 'Doe maar gewoon een hamburger' zegt ze, terwijl ze lekker op hem blijft liggen. Wolfs bestelt hun eten, waarna ze heerlijk in elkaars armen wachten op hun maaltijd.