මම ජිමින්... ලෝකෙ අවාසනාවන්තම ලමයා වගේ තමා මටනම් දැනෙන්නෙ... මන් ටවල් එකත් ඉනට ඇඳගෙන කාමරේ කන්නාඩියෙන් පේන තාමත් වතුර බේරෙන මගේම රූපෙ දිහා ටික වෙලාවක් බලාගෙන හිටියා... මම... මම හරියට ඔ...ඔම්මා වගේමයි... ඔම්මා කියලා කියන්න පුලුවන්ද එයාට?... මාවයි හ්‍යුන්වයි පොඩි කාලෙ ඉඳලා දාලා ගිහින් අප්පාව අනාථ කලා... අප්පා කොයිතරම් නම් ඔම්මට ආදරේ කරාද ආදරේ කරනවද කියලා දන්නෙ මායි හ්‍යුනුයි විතරයි... මොන දේ උනත් එයාට ගානක් නෑ... ඒත් ඒ මගෙ ඔම්මා... මට බෑ එයාට වයිර කරන්න... ඒ වගේම මගේ ඔම්මා වැඩ කරන්නෙ ක්ලබ් එකක... මන් මෙතනින් එහාට එයා ගැන කතාකරන්නෙ නෑ... මොකද එයා හිතනවට වඩා ගොඩාක් නරක කෙනෙක්...
එතකොට අප්පා?...
අප්පා තමයි මගේ ලඟින් හැමදාම හිටියේ... අපේ පව්ලෙ පසුබිමත් එක්ක බලනකොට මන් වෙනස් කෙනෙක්... ඒ මොකද මන් හැදුනු වැඩුනු පරිසරයෙ හිටියෙ අප්පා විතරයි... එයා ගොඩාක් නපුරු කෙනෙක්... ඒත් එහෙමයි කියලා අප්පගෙ ආදරේ මට කවදාවත් අඩු වෙලා නෑ... ලෝකෙට කොයිතරම් වැරදි උනත් , නපුරු උනත් මගේ ජීවිතේ වීරයා අප්පා... එක ගෙදර එක ලෙයින් ඉපදුනත් හ්‍යුන් මට එච්චර කැමති නැති උනේ මන් ඔම්මා වගේ නිසා...
