Utanılacak bir şey değildir ağlamak, Yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer. Can Yücel
Altı çizili cümleler bir önceki bölümdeChan'ındedikleridir.❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM 13
Aynen. Minho bu akşam Jisung'un evine gidemezdi.
Sözde...
Chan'ın dolduruşlarıyla şu an normal hızın bir tık üstünde arabasını kullanıyordu. Stresten dolayı bir yanda da direksiyonda parmaklarıyla ritim tutuyordu. Evin önüne gelip derin bir nefes alıp titreyen ellerini zile götürdü biraz bekledikten sonra çaldı.
Yani anlayacağın inkar etmiyormuş. Chan'ın dedikleri aklına gelince yine içinde anlamlandıramadığı o his oluştu. Kapı açılmayınca bu sefer birkaç kez kapıya vurdu. "Jisung!" diye seslendi. Kapı hala açılmayınca kapıya vurduğu elini indirdi. Hata mı yapmıştı? Gelmemeli miydi? Belki de şu an kapıyı açamayacak kadar meşguldü. Kafasındaki ihtimaller onu sinirlendirdi. Arkasını döndü.
Benden duymuş olma ama Jisung senin yanında heyecanlandığını söylemiş. Yine Chan'ın dedikleri kafasına üşüşünce alaylı bir şekilde gülüp kafasını iki yana salladı. Hepsi bir çuval saçmalıktı. Ne bekliyordu ki?
Tam adım atıp gidecekti ki kapının açılma sesiyle durdu. "Minho?" dedi Jisung şaşkın bir şekilde. Gelmesini beklemiyordu. Neredeyse bir şişe şarabı içtikten sonra öylece koltukta sızıp kalmıştı ve kapının çaldığını idrak etmesi biraz uzun sürmüştü.
Minho heyecanlanarak ona seslenen Jisung'a doğru döndü. Onu gördüğünde gerçekten gelmesinin bir hata olduğu anladı. Üstündeki bornozuyla kapıyı oldukça geç açan Jisung, Chan'ın son dediklerini onaylıyordu. Ah bir de şu çocuk vardı değil mi belki sana bir şeyler hissetti, huzursuz olduğu için senden uzaklaştı ve onunla bir şeyler denemek istiyordur nerden bilebiliriz?
O çocuk burdaydı işte. O çocuk istediğini almıştı.
Minho kırgın bir şekilde baktı karşısındakine. "Ben sanırım yanlış bir zamanda geldim. Rahatsız ettiğim için kusura bakma. Şimdi gidiyorum sonra konuşuruz." Hızlı bir şekilde sıraladı cümlelerini ama gitmek için bir adımda bulunmadı sadece orda öylece durmuş Jisung'un neden rahatsız olayım ki. Geç içeri üşümüşsündür falan demesini bekliyordu.
"Hayır yanlış zamanda falan gelmedin. Geç duydum kapıyı sadece. İçeri gelsene ben biraz üşüdüm de soğukmuş dışarısı sen de üşüyeceksin." dedi sarhoşluktan kaynaklı biraz kelimeleri yuvarlayarak. Kapıyı açık bırakıp hafif dönen kafasıyla yavaş yavaş içeri doğru adımladı. Minho'da arkasından girip kapıyı kapatmıştı. Bu çocuk onun aklını mı okumuştu?
İçeri Jisung'un tam karşısına geçtiğinde az önce kapının önünde karanlıktan dolayı fark edememişti fakat dizlerinin hemen üstünde biten ve bir omuzunda aşağıya kaymış olan Jisung'un bornozu Minho'nun onu süzmesine ve bir anlık olarak buraya neden geldiğini unutmasına neden olmuştu.
