part (6) { Zawgyi }

371 36 1
                                    

တစ္ႏွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္က ဘယ္ေလာက္မွမၾကာလိုက္ဘူး ေမနဲ႔လင္းလက္ရဲ႕ၾကားထဲမွာလည္းသံေယာဇဥ္ေတြအထပ္ထပ္ရစ္ကာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အရမ္းခ်စ္ၾကရွာသည္...

စာေမးပြဲေျဖခါနီးမွ ထိုင္ခုံေလးေပၚငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတဲ့ကေလးငယ္ကိုၾကည့္ၿပီး ေမ ရီခ်င္သြားသည္...
ဒူးေလးကိုလႈပ္ကာ လက္သဲေလးကိုကိုက္ေနတဲ့ ဒီကေလးကိုၾကည့္ၿပီး ေမ အသဲယားေနမိသည္...
ေမ လင္းလက္ရဲ႕ ေဘးနားေလးဝင္ထိုင္ၿပီးလင္းလက္ လက္ေသးေသးေလးကိုဆုတ္ကိုင္ထားလိုက္သည္...
"ကေလး အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားေနလား.."
အြန္း ဒီကေလးစိတ္လႈပ္ရွာလည္း  စိတ္လႈပ္ရွားခ်င္စရာပါပဲ တစ္နာရီေတာင္မလိုေတာ့တဲ့ စာေမးပြဲေျဖဆိုခ်ိန္က နီးလာၿပီကိုး

"အြန္း ဘယ္လိုႀကီးျဖစ္ေနမွန္းမသိဘူး..."
လင္းလက္ ရင္ဘတ္ကေလးကိုဖိၿပီး ေျပာေနသည္...စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းလို႔ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းေတြျမန္ေနခဲ့သည္...

ေမ လင္းလက္ရဲ႕ ရင္ဘတ္ကေလးေပၚကို လက္ကေလးတင္ကာ"စိတ္ေအးေအးထားပါ ကေလးငယ္ရယ္ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားရင္ စာေတြေမ့ကုန္လိမ့္မယ္ေနာ္...ျမန္မာစာဆိုေတာ့သိပ္စိတ္ပူစရာမွမရွိပဲကေလးရဲ႕ ကေလးကျမန္မာစာကြၽမ္းၿပီးသားကို.."
လင္းလက္က ဘာသာရပ္ေတြထဲမွာျမန္မာစာကိုအကြၽမ္းဆုံးႏွင့္စိတ္ဝင္စားဆုံးျဖစ္သည္...

"ဟုတ္ကဲ့...ဒါေပမဲ့လည္းဘာလို႔ အရမ္းေတြစိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္မသိဘူး...ထိန္းလို႔ကိုမရဘူး..ျဖစ္ေနတယ္..."

"ဘုရားကန္ေတာ့ၿပီးၿပီလား..."
ေမ လင္းလက္ကိုစာေမးပြဲမေျဖခင္ဘုရားကန္ေတာ့ဖို႔မွာထားသည္မလား...ဆယ္တန္းဆိုတာနတ္ႀကီးတယ္ေလ ေဘးအႏၲာရယ္ေတြမက်ေရာက္ေအာင္လို႔ စာေတြမေမ့ေအာင္ေပါ့..?

"ဟုတ္..."
လင္းလက္ ထိုင္ရာကေနထၿပီး ေမ့ေရွ႕မွာ ပုစစ္တုတ္ေလး႐ိုေသစြာထိုင္ခ်လိုက္သည္...
"သမီး ဆရာမကိုကန္ေတာ့ခ်င္လို႔..."

"အြန္း..."
လင္းလက္ တ႐ိုတေသ ေမ့ကိုဝန္ခ်ကန္ေတာ့ရွာသည္...
ေမ လင္းလက္ရဲ႕ေခါင္းေလးကိုခပ္ဖြဖြေလးပြတ္ၿပီး ဆုေတြေပးေနမိသည္...

"သမီးနားမွာ ဆရာမ မရွိရင္ သမီးဘာမွလုပ္ႏိုင္မယ္မထင္ဘူး..ဆရာမက သမီးရဲ႕အေမတစ္ေယာက္ထက္ပိုတဲ့အခ်စ္ေတြကို‌ေပးတယ္..."
လင္းလက္ေျပာရင္းမ်က္ရည္ေတြဝဲလာသည္...
စာေမးပြဲေျဖခါနီး အားေပးမဲ့မိခင္မရွိတဲ့ဘဝကို ႏွစ္တိုင္းလိုလိုလင္းလက္ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရသည္ေလ...

ပဲ့ကိုင်ရှင်// ပဲ့ကိုင္ရွင္ [ Completed ] { Unicode & Zawgyi }Where stories live. Discover now