ပဲ့ကိုင်ရှင်// ပဲ့ကိုင္ရွင္ [ Completed ] { Unicode & Zawgyi }

part (14) { Zawgyi }

လင္းလက္ ေဆး႐ုံဆင္းသည္ထိ 'မ'ေရာက္မလာခဲ့ပါ...ဖုန္းဆက္ေတာ့လည္း မကိုင္သလို အေတြ႕လည္းမခံခဲ့ပါ...

"လင္းလက္...နယ္ကိုမျပန္ပါနဲ႔ဟာ..."
အထုတ္အပိုးေတြထည့္ေနတဲ့ လင္းလက္ကို ေဆာင္း တားေနျခင္းသာျဖစ္သည္...

"ေဆာင္းကလည္း..နယ္ဆိုေပမဲ့ အၿမဲအဆက္အသြယ္လုပ္မွာပါ...စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔..."

"အဲဒါေတာ့အဲဒါေပါ့ လင္းလက္ရယ္...နင္ထပ္မႀကိဳးစားေတာ့ဘူးလား...သူလည္းနင့္ကိုအရမ္းခ်စ္ခဲ့တာပဲဟာ..."

"ငါမႀကိဳးစားခ်င္ေတာ့ပါဘူးဟာ...ငါဘက္ကႀကိဳးစားတယ္ဆိုေပမဲ့ သူ႔ကိုအေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစမွာမ်ိဳး...ငါမလိုလားဘူးဟာ..."

"ဘာျဖစ္ျဖစ္ ငါကေတာ့နင့္ကိုဒီမွာပဲေနေစခ်င္တယ္..."

"မေနေတာ့ပါဘူးဟာ... ငါလုပ္ရမဲ့အလုပ္ေတြရွိေသးတယ္...ငါဒီကိုေရာက္တုံးကလည္း သူမကိုရွာဖို႔ပဲေလ...အခုေတာ့ အရာအားလုံးၿပီးသြားပါၿပီဟာ...ငါ့ေၾကာင့္ဘယ္သူ႔ကိုမွထပ္ထိခိုက္မွာမ်ိဳးမလိုလားဘူး..."
ေဆာင္း လင္းလက္ကိုထပ္မတားျဖစ္ေတာ့ပါ ဘယ္လိုတားတား သူ႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကေျပာင္းမဲ့ပုံမွမေပၚပဲ....

"ငါလိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ..."

"မပို႔ပါနဲ႔...ငါ ဒီတိုင္းကားငွားၿပီးပဲျပန္ေတာ့မယ္..?"

"နင္ဟာ ဒီေလာက္ေလးေတာင္ ငါ့ကိုအခြင့္အေရးမေပးေတာ့ဘူးေနာ္.."

"ေနာက္ေတာ့ေပါ့ဟာ...စိတ္မဆိုးပါနဲ႔..ေကာင္ေလးကိုလည္းဂ႐ုစိုက္ပါေနာ္...မဂ္လာေဆာင္က်ဆက္ဆက္လာခဲ့ပါ့မယ္...အရမ္းမဆိုးနဲ႔ ဟုတ္ၿပီလား..."
လင္းလက္ ေဆာင္းကိုဖက္ရင္း ပါးေလးကိုအနမ္းေလးေပးကာႏႈတ္ဆက္ခဲ့သည္...

တစ္ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕သြားေနတဲ့ ကားေလးထဲ၌ဝယ္ ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းကိုအကဲခပ္ရင္း တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို လြမ္းေနမိပါေသးသည္..
" မ‌ ေရ..ေဝးၾကၿပီဆိုတဲ့စကားကိုမသုံးခ်င္ပါဘူး...ဆိုးခဲ့မိုက္ခဲ့တဲ့ကေလးကိုလိမၼာေစခဲ့သည္မလား..တစ္ခုေတာ့သတိမထားခဲ့မိၾကဘူးေနာ္..ဗီဇဆိုတာေပ်ာက္ခဲတယ္ဆိုတာေပါ့...မ လိမၼာေစခ်င္ခဲ့တဲ့ကေလးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ဆိုးသလဲ စဥ္းစားညဏ္မဲ့စြာ လူတစ္ေယာက္ကိုသတ္ျပစ္ႏိုင္ခဲ့တယ္တဲ့..."
"ကေလးအသဲႏွလုံးေလးကိုေတာ့ 'မ'ရွိတဲ့ဒီေနရာေလးမွာသာ..အပ္ႏွင္းထားခဲ့ပါရေစ..."