🍂ប៉ាចុង🍂

៦៧+៦៨

រឿង🍂
#ប៉ាចុង🍂 part:៦៧+៦៨

«'''»សម្លេងស្រែកចាចឡើងខណ:ពេលដែរដៃមាំចាប់ក្រវែងនាងមកលើសាឡុង។បន្តទ្រោមទៅខាំប្រឡោះកសខ្ចីរបស់នាងធ្វើឲ្យមានស្នាមជាំទាំងសងខាងធ្វើឲ្យនាងប្រឹងរុញប្រទាញប្រតបជាមួយនាយតែទៅឈ្នះអីដៃម្ខាងក៏មានរបួសដោយសារកែងស្បែកជើងនាងព្រឹកមិញ ហើយកម្លាំងស្រីទុនខ្សោយទោះខំយ៉ាងណា៎!ក៏នៅតែមិនឈ្នះ។

«លែងខ្ញុំទៅពូ!ហឹុកៗពូសន្យាហើយថាមិនធ្វើបាបខ្ញុំហេតុអីក៏ក្បត់ពាក្យសន្យាបែបនេះ?»
«យើងបំពេញបំណងឲ្យឯងរួចហើយ តែពេលនេះឯងក៏បំពេញឲ្យយើងវិញមក'អឹិម'ដេកជាមួយយើងទៅចាំយើងឲ្យលុយ»
«ទេខ្ញុំមិនត្រូវការលុយដោយបានមកពីរលក់ខ្លួនឲ្យពូនោះទេ!!»
«យើងត្រូវការឯងឥឡូវនេះមិនបាច់រើនាំតែខានកម្លាំងឡើយ'»
«អ្ហាយ...»

នាយនិយាយស្រពពេលដៃលូកទាញដើមទ្រូងទ្រលុកទ្រលន់របស់នាងចេញមករួចឱនទៅខាំបឺតជញ្ជក់ញក់ញីធ្វើឲ្យនាងតូចរមួលខ្លួនពេញសាឡុងប៊ិះតែធ្លាក់មកលើឥដ្ឋតែជើងនិងជង្គង់អ្នកជាប៉ាចុងក៏គៀបនាងជាប់លែងរើឲ្យរួច។ម្ខាងនាយបៅបឺតតាមចិត្តម្ខាងទៀតដៃច្របាច់លេងដូចក្មេងបៅដោះម្ដាយ។

+++

៣នាទីកាលប្រលែងលេងជាមួយដើមទ្រូងមូលឃ្លុំក៏ផ្អាកព្រោះតែឃើញម្ចាស់វាស្ងាត់មាត់ឆឹងនាយក៏ងើយមុខឡើងសម្លឹងមើលនាងទើបវាចា~
«ហេតុអីក៏មិនរើបម្រះ»
«ខាតកម្លាំង»ពីមាត់យ៉ាងខ្លីតបទៅនាយវិញនាងកំពុងតែនិយាយឌឺដាក់នាយឬក៏យ៉ាង~
«ល្អតើស្ងៀមបែបនេះឲ្យយូរៗណា៎!!ចាំប៉ានិងរំលឹកគ្រប់ក្បាច់ឡើងវិញដល់កូន»

«'''»និយាយទាំងចាប់ដោះទម្ពក់អាវនាងចេញអូសដៃចុះមកសម្រាតខោមិនទុកសូម្បីតែខោសឺខ្លីរបស់នាង។ខណ:ពេលនេះខ្លួនតូចគ្មានអ្វីបិទបាំងនោះទេ តែនាងបែរជាស្ងៀមរួញខ្លួនក្រញ៉ង់នៅសាឡុងឯនាយក៏ញញឹមព្រើលទាំងពេញចិត្ត

ក្នុងមួយប៉ព្រិចភ្នែកសម្លៀកបំពាក់របស់នាយក៏សម្រាតអស់ចេញពីខ្លួននាយស្រាតបោះពេញទាំងបន្ទប់ដៃកាន់សាប់សាច់ដុំមូលញាប់ញាប់រហូតបែកសរសៃខៀវរុំព័ទ្ធពែននាយមិនចាំអារម្មណ៍ឲពុះកញ្រ្ចោលឡើងឡើយនាយឡើងមកសង្គ្រប់នាងម្ដងទៀតនាយមិនខ្វល់ថាអារម្មណ៍នាងយ៉ាងនោះទេតែអ្វីដែរនាយចង់ហើយត្រូវតែបាន។
នាយឱនចុះថើបថ្ពាល់នាងទាំងសងខាងចិញ្ចើមចង្កាខ្នង់ច្រមុះចុងក្រោយគឺបបូរមាត់ស្ទិចរបស់នាងនាយថើបជញ្ជក់អណ្ដាតរុលចូលទៅក្នុងក្រអូមមាត់តូចផ្ដោះផ្ដោង។នាងក៏ប្រលែងតបមកវិញថើបទាំងរោលរាលដៃនាយលើកមកច្របាច់អង្អែលសាច់សខ្ចីពីខ្នងមកឈប់ត្រង់ចង្កេះដៃអង្អែលសាច់ត្រគៀកសាយចង្កេះអង្រ្កងរបស់គេអស់ចិត្តទើបនាយបន្តចុះមកក្រោមទៀតម្រាមដៃក៏សូកចូលក្នុងល្អាងតូចរបស់នាងតែវាក៏ធ្វើឲ្យម្ចាស់តូចស្រីកាន់តែរមួលខ្លួនព្រុលៗត្បុលខ្លួនចុះឡើងៗនៅក្រោមទ្រូងមាំទាំរបស់រាងក្រាស់~

«អ្ហឹក!អ្ហឹសហឹុកៗពិបាកទ្រាំណាស់ឈប់ទៅដកដៃចេញឈឺហឹុកៗ»
«បញ្ចេញវាមកប្រពន្ធតូចប៉ានិងជួយណាស»
ខណ:ពេលម្រាមដៃនៅតែដកចុះឡើងធ្វើឲ្យនាងតូចកាន់តែពិបាករំញោចខ្លួនកន្ទ្រាក់ញាប់ៗ នាយក៏ដឹងថានាងកំពុងតែដល់គោលដៅទើបនិយាយឲ្យនាងបញ្ចេញសំណល់ទាំងនោះតែវាហាក់ស្ទាក់ស្ទើសម្រាប់នាងទើបស្រែកយំរៀរាប់ថាពិបាក។(I'm asleep🛌)

***

«ជួយ..ហឹុកៗ»
«ពិបាកណាស់មែនទេ 'អឹប'សឺតហា៎!ត្រៀមខ្លួនទៅ អើសៗតឹងណែនណាស់ប្រពន្ធតូច»
«អាយឈឺអ្ហឹកៗអាស ដកវាចេញទៅឈឺ»
នាយមិនទាន់ហ៊ានកម្រើកចង្កេះនោះទេព្រោះតែនាងស្រែកថាឈឺឯនាយក៏ពិបាកនិងជម្រៀតចូលក្នុងរុន្ធតូចនោះដែរទើបនៅសម្ងំខ្លួនឲ្យរបស់តូចទុនឲ្យសាំនិងអាវុធ្ធដែររីកមាឌកំពុងតែបំប៉ោងខ្លួនឡើងនោះ។
«សឺតហា!តឹងណែនពិតមែនហើយ ហឹ»
«ឈប់ទៅខ្ញុំឈឺ»
«សុំទោសមិនទាន់បានចាប់ផ្ដើមទេ "វឹប"»

«កុំដើរកុំអាយឈឺៗណាស់'ព្រូស'»
ស្រពពេលនោះដែរនាយក៏លើកនាងឡើងដើរតម្រង់មកពូកតែមិនបានដកកូនប្រុសចេញនាយក៏លើកនាងដើរទៅ កាន់តែដើរវាកាន់តែជ្រៀតចូលភាពតឹងណែនរបស់នាងក៏កាន់តែរិទ្ធនាយខ្លាំងដូចគ្នា~

«'ផ្លាប់'អាសៗហ្អឹកៗឈឺ»
«ឈឺឬតែសម្លេងនោះមិនមែនជាសម្លេងមនុស្សឈឺនោះទេបែបមនុស្សមានក្ដីសុខច្រើនជាង»
ផ្លាប់ៗ លើកនាងមកទម្លាក់លើពូកនាយក៏បន្ទន់ជង្គង់ចុះបន្តិចចាប់ហែកជើងនាងចង្កេះក៏ក្រលែងរុលយកមួយឈ្នះដៃធ្វើឲ្យនាងតូចបាត់អស់រលីងភាពឈឺចាប់ដៃខ្ញាំកម្រាលពូកខាំបបូរមាត់មិនហ៊ានស្រែកថ្ងូរនោះទេព្រោះតែខ្លាចអាម៉ាស់ ឃើញដូចនេះនាយក៏ឱនទ្រោបចុះមកឱននិយាយតិចៗដាក់ត្រចៀករបស់នាង~

«មិនបាច់ខ្មាស់ទេ!គ្មានអ្នកណា៎!ឮថ្ងូរទៅ»
បបូរមាត់ហើបនិយាយចំអន់ដាក់នាងតែចង្កេះនៅតែដំណើរការញាប់ៗមិនអាចឈប់បាន ឯនាងទឹកមុខចាប់ផ្ដើមស្លេកផងក្រហមផងមិនដឹងថាកើតអីឲ្យប្រាកដនោះឡើយ~
«អ្ហឹកៗ!អឹស.ហឹុក»
នាយចាប់ផ្តើមឱនចុះមកម្ដងទៀតយកត្រចៀកផ្ទាងស្ដាប់សម្លេងថ្ងូរតិចៗរបស់នាងនាយក៏មិនរំខាន~

រងចាំភាគបន្ត

ភាគក្រោយជ្រៅជាងនិងហាស់

~ជួបលោភ~