រឿង🍂
#ប៉ាចុង🍂part:៩៩+១០០
{»«} «ពូ!មកធ្វើអីទៅវិញទៅអញ្ចឹង»
ដោយឮថាមិនមែនមករកនាងៗក៏ដេញនាយឲ្យត្រឡប់ទៅវិញតែពូកេនឥឡូវក៏ចេះចិត្តច្រើនមិនធម្មតាដែរគ្រាន់តែឮនាងតូចដេញឲ្យទៅវិញនាយក៏ខ្មើតក្រោកឡើងបំណងដើរចេញទៅពិតមែន។
«ក៏បានទៅវិញក៏បានដែរ!»
វឹប~!🤔
«លែងទៅឱបខ្ញុំធ្វើអីក្រែងដេញឲ្យទៅវិញមិនថាអញ្ចឹងហ្ហេ៎!!»
«អត់ឲ្យទៅទេ»
នាងរត់មកឱបចង្កេះនាយពីក្រោយវាប់ទាំងនិយាយតិចៗហាមមិនឲ្យនាយទៅចោលឡើយតែពូកេនធ្វើជាទាញដៃនាងចេញរួចមកបើកទ្វា~
«អូយ!អួយ!ហឹុកៗ!អាដៃនេះម៉េចក៏ឈឺទៀតហើយឯងឈឺអីគ្មានអ្នកលាបថ្នាំឲ្យទេឈប់ឈឺទៅ អួយហឹុកៗ!!!»
ភ្លាមៗនីខេល៍ក៏ធ្វើជាឈឺដៃរអ៊ូផងឈ្លោះផងរហូតធ្វើឲ្យនាយដើរមកវិញឈរក្រវីក្បាលតិចៗទាំងហួសចិត្តព្រោះថានាងចេះញិញក់ក្បាលខូចទៀតឥឡូវនេះ។
«មើល!បន្តិចឈឺខ្លាំងឬ?»
«អឹុមខ្លាំងណាស់នៀគ៎!»
នាងលើកដៃឡើងនាយកេនក៏ស្រាយកន្សែងតូចរុំដៃនោះចេញតែក៏ឃើញថាវាមានសភាពហើមពិតមែនទើបនាយនាំនាងមកអង្គុយលើសាឡុង រួចដើរទៅយកថ្នាំមកលាងកំណឈាមចេញរួចហើយក៏លាបថ្នាំរុំឲ្យនាងវិញទៅ។
«សុំទោសម្ដងទៀតណា៎!លើកក្រោយមិនឲ្យមានរឿងបែបនេះទៀតទេ»
«ហាមរត់ចោលខ្ញុំទៀតណាស់»
«ខ្ញុំចាស់ហើយរត់លែងរួចហើយ»
«ហេតុអីក៏ពូទៅ?»
«~~»នាយស្ងាត់មាត់បន្តិចដកដង្ហើមធំឲ្យបន្ធូស្បើយបន្តិចទើបនិយាយបន្ត។
«ដំបូងគិតថាទៅពិតមែន!ហើយក៏មិនវិលមកវិញដែរខ្ញុំទៅព្រោះតែស្រលាញ់ឯងខ្ញុំទៅគិតថាឯងនិងរឹងមាំហើយក៏និងបំភ្លេចគ្រប់យ៉ាងចោលទាំងអស់តែខ្ញុំភ្លេចថានៅមានរឿងច្រើនទៀតដែរត្រូវដឹងទើបត្រឡប់មកវិញទាំងពាក់កណ្ដាលផ្លូវ»
«ចឹងពូមិនចង់មករកខ្ញុំវិញទេឬ?»
«ឯងចម្បងហើយ!ពេលចេញទៅណាស់ខ្ញុំស្ទើរឆ្កួតហើយដឹងទេ?»
«ខំតែខឹងស្មានតែសីុអញហើយរត់បាត់តើ!»
«ឆ្កួត!ឯងជាគោលបំណងធំដែរខ្ញុំត្រឡប់មកវិញណាស់»
នីខេល៍បានដឹងថាខ្លួនជាមនុស្សចម្បងដែរនាយប៉ងប្រាថ្នាចង់វិលវិញមកជួបនោះនាងក៏ញញឹមប៉ោងថ្ពាល់ឡើងធ្វើខ្លួនលែងត្រូវស្ថានការហើយ។
YOU ARE READING
🍂ប៉ាចុង🍂
Werewolfកាលទុកចិត្តវាជារឿងមួយដែរគេគិតខុសឬត្រូវទៅតាមគំនិតរាងៗខ្លួន ការស្រលាញ់បោកប្រាស់វាជាក្ដីសុខតិចៗរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ លែក!នៅក្នុងរឿងមួយនេះសុទ្ធសឹងតែជារឿងប្រឌិតឡើងរបស់បុគ្គលម្នាក់តែប៉ុណ្ណោះអញ្ចឹងហើយ ខ្ញុំក៏មានក្ដីសង្ឃឹមថាមិនប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍លោកអ្នកទៅចុះ។ ...
