រឿង
#ប៉ាចុង
part:១២១~១២២
(»«)ថ្ងៃថ្មីឈានចូលមកដល់
បាតជើងតូចចាប់ទម្លាក់ចុះពីលើគ្រែដើរចូលបន្ទប់ដើម្បីងូតទឹកសម្អាតខ្លួន និងអាលទៅធ្វើការ។
~ក្រុមហ៊ុន~
ទឹប!ទឹបៗ!
សម្រឹបសូរស្បែកជើងកែងចោតកម្ពស់៤សង់ទីម៉ែត្រដើរបោះជំហ៊ានមួយៗដោយស្វាហាប់ទឹកមុខស្មើមិនញញឹមឬក៏និយាយរកអ្នកណាឡើយ។កាលពីពីរឆ្នាំមុនគ្មានអ្នកស្គាល់ក្មេងស្រីម្នាក់នេះឡើយតែឥឡូវនេះគេស្គាល់នាងហើយៗក៏បង្ហាញការគោរពចំពោះនាងដែរ។
«សុំទោសអ្នកនាង!អ្នកនាងជួយរើសសម្រាមឡើងវិញផង»
«នាងត្រឹមជាក្មេងសម្អាតគ្មានសិទ្ធមកបញ្ជារយើងឡើយ»
រាងតូចល្វត់ល្វន់ដើរចូលមកហើយស្រាប់តែឃើញទិតភាពនោះកើតឡើងដូចដែរខ្លួនធ្លាប់ជួបដែរ ទើបអារម្មណ៍ឈឺឆ្អាលដើរចូលមក។
«តែសម្រាមនេះនាងអ្នកធ្វើជ្រុះឆាប់រើសទៅ»
នីខេល៍ដើរចូលមកក៏ស្ដីឲ្យស្រីម្នាក់នោះទាំងចងចិញ្ចើមសម្លក់មុខស្រីម្នាក់នោះថ្លែ។
«យើងមិនរើសយើងជាអតិថិជនក្នុងក្រុមហ៊ុនយើងមកជួបម្ចាស់ក្រុមហ៊ុន!នេះលោកថេយ៍កេនណាត់យើងឲ្យមកជួប»
ឮឈ្មោះកេនភ្លាមនាងមួរម៉ៅឆាវឡើងភ្លាមដៃចាប់ស្រវ៉ាសក់ស្រីម្នាក់នោះថែមទាំងរុញស្រីនោះឲ្យដួលថែមទៀត។
«'ព្រូស'អូយក្មេងឆ្កួតហ៊ានរុញយើងផងហ្ហេ៎?»
«នៅទីនេះ!មនុស្សមានសិទ្ធិស្មើរគ្នាសម្រាមនាងធ្វើជ្រុះឆាប់រើសតាមសម្រួលទៅបើពុំនោះទេ យើងឲ្យនាងឯងពាំដាក់ធុងសម្រាមមិនខានឡើយរើសទៅ»
កូនខេល៍តាំងមកវិញដូចរាងឆ្នាស់😒
«យើងនិងប្ដឹម្ចាស់ក្រុមហ៊ុននេះ»
« ប្ដឹងមែនទេ?នេះធ្វើខុសហើយចង់ប្ដឹងឬ?»
នីខេល៍!ចាប់ដោះស្បែកជើងហើយក៏ច្រលស្រីនោះទៀតឯបុគ្គលិកចាប់ផ្ដើមលួចថតសកម្មភាពនោះផ្ញើរឲ្យនាយកេន នាយក៏ប្រញាប់មក!បើមកទាន់ទេស្រីនោះបានចូលពេទ្យហើយ។
«បើនាងឯងមិនរើសយើងយកកែងស្បែកជើងនេះឆូតមុខនាងឯងទាល់តែរយះ សាកទេ?»
មិននិយាយតែមាត់ទេនីខេល៍អាចនិងធ្វើមែនស្រីម្នាក់នោះក៏ប្រញាប់រើសសម្រាមនោះចោលទៅ។
YOU ARE READING
🍂ប៉ាចុង🍂
Manusia Serigalaកាលទុកចិត្តវាជារឿងមួយដែរគេគិតខុសឬត្រូវទៅតាមគំនិតរាងៗខ្លួន ការស្រលាញ់បោកប្រាស់វាជាក្ដីសុខតិចៗរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ លែក!នៅក្នុងរឿងមួយនេះសុទ្ធសឹងតែជារឿងប្រឌិតឡើងរបស់បុគ្គលម្នាក់តែប៉ុណ្ណោះអញ្ចឹងហើយ ខ្ញុំក៏មានក្ដីសង្ឃឹមថាមិនប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍លោកអ្នកទៅចុះ។ ...
