Yorulmuştum.
Şirketimin beni kabul etmeye zorladığı için kabul ettiğim çekimi istemeyerek yaptığım için gerçekten iyice yorulmuştum. Kısa süresi olan, acil işlerden hiç hoşlanmıyordum ama şirketim de benim aksime bu işleri çok seviyordu çünkü aciliyeti olan işlerde genelde önceden seçilen manken bir problem çıkarttığı için yeni bir manken arayışına giriyorlardı ve hızlı olması gerektiği için de verilen ücret artıyordu.
Tam da paragöz ajansımın istediği gibi oluyordu yani.
"Bay Jeon, iyi iş çıkardınız. Emeğiniz için teşekkür ederim"
Oturup dinlendiğim koltukta suyumu yavaş yavaş içerken duyduğum tok sesle birlikte bakışlarımı başımda dikilen kişiye çevirmiştim. Statüsü neydi, işini yaptığım şirketin nesiydi bilmiyordum, tanımıyordum açıkçası.
"Teşekkürler, elimden geleni yapmaya çalıştım sadece"
"Merak etmeyin, çok güzel bir çekimdi. Hatta yöneticimiz yayınlanacak olan fotoğraf sayısını yükseltmeye karar verdi çünkü çok iyi fotoğraflar var"
"Buna sevindim." Diyerek hafifçe gülümsediğimde adam bana bakmaya devam edince ben de ona bakmaya devam etmiştim. Bir şey mi diyecekti anlayamamıştım.
"Bay Jeon, biliyorum yorgunsunuz ama sizden bir şey rica edebilir miyim acaba?"
Evet. Bekliyordum bunu. Çünkü hiç kimse bir mankeni gelip de öylesine tebrik etmezdi. İlla ki bir isteği olurdu.
"Yardımcı olabileceğim bir şeyse yaparım elbette?"
"Fotoğrafları bir dergide yayınlayacağımızı biliyorsunuz. Normalde önceki mankenimiz için ayrılan bir küçük röportaj kısmı da vardı fakat şimdi o olmayınca sıkıntıya düştük. Biz de düşündük ki anlaşmamızda olmasa da eğer kabul ederseniz bu küçük röportajı sizinle yaparsak çok güzel olabilir?"
"Bu tür kararları kendi başıma vermiyorum maalesef" demiştim başımı iki yana sallayarak. İstemiyordum açıkçası çünkü röportaj işi her zaman sıkıntılıydı. Ben üç cümleyle cevapladığım soruya sadece kendi istedikleri kısmı kesip yapıştırıyorlardı her zaman.
"Aslında gerçekten çok küçük bir röportaj-"
"Üzgünüm, tek başıma karar veremem"
"Menajerinizle mi görüşmeliyim o halde?" Usulca derin bir nefes verirken sorduğunda onu onaylamış ve ardından izin isteyerek soyunma odama doğru ilerlemiştim. Ortalıkta durmak istemiyordum daha fazla. İnsanlar ben öylece otururken bile beni izliyordu ve bu can sıkıcıydı.
Yavaş yavaş soyunma odasına ilerlediğim sırada telefonumu uçak modunda çıkartarak bildirimlerin düşmesine izin verdiğimde birden gördüğüm isimle birlikte vücuduma anlık bir enerji yüklenmişti. Taehyung'dan cevapsız arama ve birkaç mesaj vardı çünkü. Aramaları es geçerek mesajlara girmiştim hemen.
Gelen: Kim Taehyung
Çekimin ne zaman bitiyor?
Bir hafta oldu görüşmeyeli
Özledim
Bu akşam seni göremez miyim?
Evet. O gün evime gelip bana içecek hazırladıktan sonra yine bir hafta boyunca görüşememiştik. Çünkü hem o hem de ben işlerimizle fazla meşguldük.
Ayrıca ne yalan söyleyeyim, ben de özlemiştim.
Gönderilen: Kim Taehyung
Kusura bakma
Şimdi alabildim telefonumu elime
Çekimim yeni bitti
Onunla elbette görüşmek istiyordum ama biraz da yorgundum. Her an uyuyakalabilirmişim gibi hissediyordum.
Gelen: Kim Taehyung
Eve mi geçeceksin?
