တီ...တီ....တီ...
မနက်၅နာရီခွဲဆိုကြားနေကျAlarmအသံလေး....
Alarm ကိုပိတ်ပြီး
မောင့်နှဖူးလေးအား
အသာအယာလေးအနမ်းပေးကာ
လှပသောမနက်ခင်းအား
နှုတ်ဆက်ခဲ့သည်။
ဒါဟာမနက်ခင်းထတိုင်း
ပတ်ဂျီမင်းတို့
ပထမဦးဆုံးပြုလုပ်ရသော
အလေ့အကျင့်လေးတစ်ခုပင်....
မျက်နှာသစ်၊ရေမိုးချိုးပြီး
မောင်နဲ့သူ့ရဲ့မနက်စာဝိုင်းလေးအား
ဖွယ်ဖွယ်ရာရာဖြစ်အောင်ပြင်ဆင်ရသည်...
မနက်စာဝိုင်းလေးအား
ပြင်ဆင်နေချိန်..
အနောက်ကနေခါးကို
သိုင်းဖတ်လာသောသူကြောင့်
"မောင်နိုးပြီလား?..."
"အင်း...
မောင့်အသည်းအသက်လေးက
မနက်စာပြင်နေတာပဲ..."
"ဒါပေါ့...
ဒီမှာမောင့်အကြိုက်တွေချည်းပဲ..."
"ဟုတ်ပါပြီ...ဒါနဲ့မောင်ဒီနေ့အပြန်နောက်ကျမယ်နော်ဂျီမင်..."
"ဟုတ်ပါပြီ။"
"ဘာလို့နောက်ကျမှာလဲမမေးဘူးလား?"
"မမေးပါဘူး။
မောင်ကအလုပ်တွေများတယ်လေ။
အဲ့တော့အိမ်ပြန်နောက်ကျတာ
မဆန်းဘူးမလား?
ကိုယ်နားလည်နိုင်ပါတယ်မောင်ရဲ့..."
"မဟုတ်သေးပါဘူးကွာ...."
"ဘာကိုမဟုတ်တာလဲမောင်ရဲ့..."
"ကိုယ့်ရဲ့အလုပ်ကဒါရိုက်တာဆိုတော့
ကောင်မလေးအများကြီး၊
ကောင်လေးအများကြီးတွေ
နဲ့ တွေ့ရတယ်လေ...အဲ့တော့"
အော်...လက်စသတ်တော့
မောင်ကသဝန်တိုစေချင်နေတာပဲ...
အဟီးးး ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာနော်...
"ဟုတ်လား?ဒီကိုကြည့်ပါဦးမောင်ရဲ့...
ကိုယ်ကမောင့်ကိုယုံတယ်လေ...
အဲ့တော့ကိုယ်ရှည်ရှည်ဝေးဝေးတွေ
မမေးတော့တာပါ။
ပြီးတော့ကိုယ့်ကို
မောင်စိတ်ခုသွားမှစိုးလို့ပါ။"
"ဒါပေမယ့်
တစ်ခါတစ်လေတော့မောင်က
မောင့်ရဲ့အသည်းအသက်ေလးရဲ့
သဝန်တိုတာလေးတော့ခံချင်တာပေါ့။"
"အဟာားးး ဟုတ်ပါပြီ။
အခုတော့မနက်စာအရင်စားပါဦး...
အော်!ဒါနဲ့!မျက်နှာရောသစ်ပြီးရဲ့လား?"
YOU ARE READING
Relationship💌
Fanfiction"ယုံကြည်မှုပျက်သွားတဲ့အိမ်ထောင်ရေးကရေရှည်တည်တံ့မယ်လို့ထင်လား?"...... Start -15.1.2022
