Chapter-9

1.2K 107 6
                                    

မောင်ကလဲဖုန်းခေါ်တာကြာလှပြီမကိုင်ဘူးရယ်.....
အိပ်ပျော်နေလို့များလား?....

ငါဖုန်းခေါ်မယ်ပြောထားတာပဲကိုး.....

ဟူးးး

"မင်ငယ်...."

"အာ...‌ထယ်...ယောင်းငယ်..."

"ရပါတယ်။ယောင်းငယ်လို့ခေါ်လို့အဆင်သိပ်မပြေရင် အဆင်ပြေသလိုခေါ်ပါ..."

"ယောင်းလို့ပဲခေါ်မယ်နော်...ယောင်းငယ်ကခေါ်ရတာတမျိုးဖြစ်နေလို့..."

"ရပါတယ်ဗျာ...သ‌ဘောပါပဲ..."

"ဒါနဲ့ယောင်းကဒီကိုဘာကိစ္စ?"

"အာ....ထမင်းစားချိန်မလား?
အတူတူထမင်းစားရအောင်လာခေါ်တာ..."

"အော်...ဟုတ်လား? ဟိုဆော့ဟျောင်းကမပြီးသေးဘူးရယ်...သွားခေါ်ပေးရမလား?"

"မဟုတ်ဘူးလေ...ကိုယ်ပြောတာက မင်ငယ့်ကို..."

"ကျွန်တော့်ကို?.."

"အင်း။အဆင်ပြေတယ်မလား?"

"အဆင်ကတော့ပြေပါတယ်...ဒါပေမယ့်..."

"ဟိုဆော့ကိုပါခေါ်မှာပါ..."

"အာ...ဟုတ်ကဲ့..."

"ဟာ ထယ်ယောင်း!!!"

မင်ငယ်နဲ့စကားပြောနေတုန်းကခေါ်သံကြားလို့လှမ်းကြည့်တော့ မှန်းစရာမလို
ဂျောင်ဟိုဆော့ပင်....

"အေး..."

"မင်းဒီကိုဘာလာလုပ်?"

"ထမင်းအတူတူစားမလို့မင်းတို့ကိုလာခေါ်တာ.."

"ငါတို့ကို?"

"အင်း.."

"မင်းဝယ်ကျွေးမှာလား?"

"စားဖို့လဲလာဆခါ်ရသေးတယ်။ဝယ်လဲကျွေးရဦးမယ်ဆိုတော့ မင်းတို့ဟာကမဟုတ်သေးဘူးကွ"

"အဲ့ဆိုလစ်..."

"စတာပါကွာ...ငါဝယ်ကျွေးမယ်...."

"ဒီလိုမှပေါ့သားကြီးရယ်..."

"မင်ငယ် လိုက်ခဲ့နော်.."

"ဟုတ်ကဲ့...ခဏလေးနော်...ကျွန်တော့်ယောကျာ်း‌ကို‌ဖုန်းလေးတစ်ခေါက်လောက်ခေါ်ကြည့်ဦးမလို့..."

"ဂျောင်ကုကဖုန်းမကိုင်လို့လားဂျီမင်း?"

"ဟုတ်တယ်ဟိုဆော့ဟျောင်း...အိပ်ပျော်နေလို့ပဲလားမသိဘူး..."

Relationship💌Where stories live. Discover now